Volgende week is het meivakantie en dan is het eindelijk weer zover. We gaan het fietsseizoen openen met een tochtje. Een beetje laat dit jaar. Dat kwam doordat we veel te veel tijd te weinig hadden en ook het weer werkte niet echt mee. Maar goed, nu is het dan eindelijk zover.
De keus is gevallen op de Noord-Duitse waddenkust. Wat?! Ja, de waddenkust. En dan in Noord-Duitsland. Die in Nederland hebben we al vele malen gezien, dus het leek ons tijd om eens te kijken of het bij onze oosterburen er anders uitziet. Op het net vond ik een mooi artikel uit de ‘Op pad’ geschreven door Kees Swart die het een tijdje geleden gefietst heeft. Er zat zelfs een track bij. Een bijkomend voordeel is dat het lekker dichtbij is. Er zijn voldoende campings en ze zijn ook nog open. Meer hebben we niet nodig.
Komende zondag worden we iets voor Hamburg gedropped. En dan is het min of meer de kustlijn volgen naar Emden. Daar nemen we het pontje naar Delfzijl en dan zijn we weer bijna thuis. We hebben het dan wel over zeven dagen fietsen. Nou eigenlijk zes, want de eerste en laatste dag zijn bejaardendagen qua afstand. Op onderstaand kaartje kun je de route globaal zien.
Ik heb de IPad natuurlijk mee en als er gelegenheid is dan zal ik kond doen van hetgeen we onderweg meemaken en zien. Op de route zijn ook een (groot) aantal caches, dus er is altijd wel wat te doen voor het geval de (tegen)wind gaat vervelen. Want dat is één van de uitdagingen; aan de kust waait het altijd. De vraag is alleen welke kant op?
De andere uitdaging is de pont in Willemshaven. Die vaart dus tijdelijk niet. Als alternatief rijdt er een bus, maar ik ben er nog niet uit of wij met de fietsen en bagage mee kunnen. Als dat niet kan, dan gaan we voor plan B wat omfietsen betekent.
De meeste spullen zijn alweer gepakt. Morgen de rest en dan zijn we er helemaal klaar voor. En hebben we zin? Ja, we hebben zin!
Net als in Groningen heeft Ostfriesland veel oude kerkjes. Het verschil is dat de Duitsers de kerken van binnen witgekalkt hebben. Schijnt een gevolg te zijn van de dominantie van de Evangelische Kerk in Ostfriesland. De Duitse kerkjes zijn daardoor in mijn optiek minder een bezoek, laat staan een omweg, waard.
Als je afgaat op de grap dat je in Ostfriesland op maandag kunt zien wie er het weekend op bezoek komt lijkt het niet noodzakelijk je bergverzet te monteren.:
Het bergverzet zal alsnog nodig zijn voor de wind, ben ik bang…