Zondag 28 april : Butzfleth – Krautsand (19 km)
In de verte verdwijnt onze auto. De remlichten flitsen nog even aan voordat Steven de bocht om gaat. Dan zijn we alleen. In de verte draait een molen loom zijn rondjes. Er is niet veel wind. Een zonnetje piept tussen de wolken door. Vogels fluiten. Voor ons staan de fietsen en vier fietstassen per persoon. Daarmee moeten we het de komende week doen. We stappen op en fietsen Butzfleth uit.
Door een navigatiefoutje mijnerzijds is de route nog korter geworden dan de geplande 24 kilometer. Uiteindelijk worden het er maar 19. Maar we starten nu wel meteen bij de Elbe.
Nog geen kilometer verder is de eerste cache. En we hebben de drie kilometer nog niet vol gemaakt of we zitten aan de thee met uitzicht over de Elbe. Volgens Gert konden we het bergverzet thuis laten. Maar ik ben blij dat hij er nog wel op zit want dijk op en af gaat zo wel wat gemakkelijker.
Met af en aan uitzicht op de rivier komen we rond half vier in Krautsand. Hier hebben we de keus uit twee campings. Maar eerst nog een cache. ‘Balanceren’ heet deze en al snel wordt duidelijk waarom. Een smalle stalen balk loopt boven het water naar een paal toe. En daar bij de paal zien we de cache al liggen. Ik heb geen zin in nu al een nat pak, dus ik stuur Saskia de balk op. De heldin weet hem met weinig moeite te scoren.
Je zou verwachten dat camping ‘Am Leuchtturm’ bij een vuurtoren ligt. Dat doet hij ook, maar hij ligt ook aan een meertje. Voor € 17 mogen we ons tentje aan de rand opzetten.
Het is een mooi plekje. In de zon genieten we van de namiddag. Bij de camping is een restaurant. Dus vanavond eten we warm in twee opzichten. Er zijn slechtere manieren om een vakantie te starten.
De opmerking over het bergverzet was gebaseerd op eigen ervaring. Ik heb maar een dag rond gefietst en was toen ook nog jong en veelbelovend ;-). Als je daarbij mee telt dat de bepakking ook minimaal was zul je begrijpen dat ik de dijkhellingen niet als echt obstakel zag. Maar jullie hoeven gelukkig niet na te denken over wel of niet een bergverzet, dat heeft Rohloff al gedaan 😉