Schnitzelavond

Donderdag 2 mei : Schortens – Norddeich (98 km)

De verwachte kou blijft gelukkig uit. Het is minder erg dan de andere nachten maar nog steeds reden genoeg om diep in de slaapzak te kruipen. De tent kan weer droog ingepakt worden en we ontbijten in de zon. Ik heb dan wel zo’n beetje alles aan wat ik mee heb, maar het is te doen.
De route leidt ons eerst naar Jever. Daar worden de boodschappen voor de dag gedaan. Jever heeft een leuk, oud, toeristisch centrum. Alleen jammer dat het geheel wat gedomineerd wordt door de bierfabriek. Want Jever is een van de grotere brouwerijen in het noorden van Duitsland.
We zoeken eerst weer een weg terug naar de kust. Dit betekent in ons geval een straffe wind tegen. Saskia komt even de man met de hamer tegen en voor mij is het ook bikkelen omdat de griep toch ook wat roet in het eten gooit. Het landschap is Gronings. En zo ploeteren we voort tot Hooksiel.

De plaatsnamen doen als thuis aan. Veel ‘siel’ hier tegen het Groninger ‘zijl’. Als je hier plat Gronings praat, dan verstaat iedereen je. De mensen zijn overigens erg vriendelijk. Er kan altijd wel een ‘moin’ af. Ook de auto’s houden goed rekening met je. Ze remmen af en geven je de ruimte. Een enkeling daargelaten dan.
Vanaf het noord-oostelijke puntje van Ost-Friesland weten we dat we de wind mee hebben. Maar daarvoor komen we eerst in het havenplaatsje Hooksiel. Het is een plaats zoals we er vandaag meerdere tegen gaan komen. Allemaal een soort van Noordpolderzijl-en maar dan met uitgebaggerde haven, wat meer dorp erbij en een stuk of wat meer toeristen. Na Hooksiel is het nog een stuk noordwaarts, met tegenwind, tot Horumersiel. Vanaf daar begint het grote genieten. Eindelijk wind mee. En niet zo’n beetje ook. We lachen om al die sukkels die nu wind tegen hebben. In Horumersiel doen we nog een koffie.

En ik koop een souvenir. Daarna laten we ons naar het westen waaien.
Er is niets veranderd. Rechts van ons de begroeide dijk. Soms mét schapen soms zonder. En links van ons weilanden met veel, heel veel windmolen. En als je daarvan houdt wordt het nooit saai.

Wij hebben dit landschap wel gezien en zijn blij met de onderbrekingen van de verschillende vissersplaatsjes annex kuuroorden.

Aan de overkant zien we de Duitse waddeneilanden liggen. Om de Nederlandse waddeneilanden te onthouden heb ik het ezelsbruggetje TVTAS geleerd. Voor de Duitse eilanden bestaat er ook een:  Welcher Seemann liegt bei Nanni im Bett? Dit geeft de eilanden van oost naar west weer: Wangerooge, Spie- keroog, Langeoog, Baltrum, Norderney, Juist en Borkum.

Een stuk voor Harlesiel staan er dreigende borden op de dijk. Ze waarschuwen voor werkzaamheden en er is een omleidingsroute ingesteld. Wij houden niet van nutteloos omfietsen en zo lang de weg niet geheel geblokkeerd is, dan gaan wij gewoon door. En kilometerslange zien we geen werkzaamheden. Pas vlak voor Harlesiel is een graafmachine bezig. We fietsen er zo langs. Saskia zwaait even en de man toetert terug. Duitse vriendelijkheid. Bij Harlesiel staat er ineens een hek over de weg. Het gehele stuk, van links naar rechts. Er is niet langs te gaan. Er zijn twee opties; terugfietsen of alles van de fiets en over het hek tillen. En de fietsen natuurlijk ook. We kiezen voor de laatste en het is uiteindelijk zo klaar.

Het plan was om in Bensersiel te stoppen. Dit is ongeveer 60 kilometer. Daar het tentje opzetten en de boot te nemen naar Langeoog. Maar dat plan blijkt niet praktisch. Ten eerste zouden we dan pas de boot van 16.00 hebben wat ons erg weinig tijd geeft op het eiland. En het kost ook nog eens een kleine 70 euro. Dat hebben we er niet voor over.
In plaats daarvan besluiten we ons nog een beetje verder te laten waaien. Morgen zijn er veel kilometers tot Emden, dus alles wat we nu afleggen hoeft morgen niet meer. De

Volgende camping is in Dornummersiel, ongeveer zes kilometer verder. Die slaan we ook over en gaan door naar Norddeich, dat iets van  25 kilometer verderop ligt. Door de harde wind trappen we gemakkelijk meer dan 25 km/uur. De kilometers vliegen voorbij evenals de saaie dijk.

In Norddeich doen we  eerst nog wat boodschappen. De camping ligt iets verderop. Na 98 kilometer zijn we daar tegen 6 uur. De camping is erg groot maar ze hebben een apart tentenveldje. Er staat één ander tentje.

Uit de wind en in de zon proosten we. Een prachtige dag. En die sluiten we af met de schnitzelavond. Onbeperkt eten voor € 13,50 in het naastliggende restaurant. Maar even zo belangrijk is dat we lekker én binnen kunnen zitten gedurende de avond.
Het schnitzelbuffet valt tegen. Het is eigenlijk een gewoon buffet en ze hebben onder andere een schnitzel. Daarnaast zijn we vrij laat en de Duitsers hebben het meeste al weggegeten. We scheppen wat op en het smaakt op zich prima. Maar als we aan het toetje willen dan is alles al opgeruimd. In plaats daarvan krijgen we een koffie en thee. Hiermee rekken we het tot kwart voor tien. En omdat de tent op tien uur sluiten taaien wij ook maar af naar de warme slaapzak.