A journey is like marriage. The certain way to be wrong is to think you control it.
— John Steinbeck
Voor alles is een eerste keer. Vannacht heeft het voor het eerst geregend. Het trommelde als een josti-band op de tent. Het slapen ging toch al slecht want de vermoeidheid begint wat chronische eigenschappen te vertonen. Ondanks de regen staan we toch met zon op. Loes blijft hier nog een dag, maar we ontbijten wel samen. We vertrekken laat vandaag. Pas om negen uur zitten we op de fiets.
We gaan eerst naar het strand van Constantine Bay. Een hippe surfleraar hijst wat tieners in een wetsuit, schuift ze een board onder de arm en gaat richting branding. Wij gaan richting heuvels.
Het is hier erg druk met auto’s. Veel drukker als in de eerdere gebieden. En het fietsen gaat niet vandaag. Saskia is oververmoeid en elke stijging voelt als een kwelling. Ze probeert het wel, maar na vier een-streepjes en twee twee-streepjes komt ze tot de conclusie dat de kilometers laag blijven vandaag. In St. Columb Major (ja, er is ook een minor, daar komen we later doorheen) doen we maar vast boodschappen.
Daarna weet ze nog drie twee-strepers eruit te persen en zo rollen we Newquay binnen. Daar is een camping aan het strand. Voordat we naar de camping gaan, eten we eerst nog een pasty. Deze hebben we in Padstow gehaald bij een bekroonde pasty-bakker. Het is een maaltijd van groente, aardappel en vlees in deeg. Hij smaakt voortreffelijk.
Het Porth Beach Tourist Park bereiken we na 36 kilometers. Er is nog voldoende ruimte. We betalen £ 20,50, best veel vind ik. Het park kent afgemeten plekken. En er zijn regels over hoe je de tent op die plek neer moet zetten. Met ons kleine tentje is best wel een beetje te smokkelen.
Sowieso houden Engelsen van regeltjes. Op de meeste opritten staat bijvoorbeeld een bordje dat je daar niet mag keren. Hoe vaak zou dat nou voorkomen en wat maakt het dan uit?
We zetten het tentje op een gaan luieren. Het is een echte surf camping. Als je niet met een plank loopt, dan hoor je er niet bij. Hij kon bij mij net niet meer in de fietstas. Er wordt in het beste geval meewarig gekeken naar onze fietsen. meestal worden we gewoon openlijk uitgelachen. Vandaag een laagterecord qua kilometers maar ook qua foto’s. De enige die de moeite waard zijn, zijn de karakteristieke witte huisjes van Cornwall en een oud kerkje.
Het weer houdt zich nog goed. Tegen het einde van de middag is dat helaas ook afgelopen. Het drupt vaak en meestal net teveel om buiten te kunnen blijven zitten. Ik heb ook voor net eerst een lange broek en een trui aan. Bij het eten houden we het gelukkig wel even droog. Alweer een salade voor de vitamientjes en rijst met kip als hoofdgerecht. Daarna nog even aan het strand en dan in de tent vanwege de regen. Morgen maar eens kijken hoever we komen. Penzeance is in zicht, maar nog niet haalbaar.
Getallen van de dag
Aantal kilometers: 36 (totaal 959)
Afstand tot Baflo: 859 km
Weer: zon en wolken, tegen de avond regenachtig