We hebben een aardig appartement gevonden voor de wintersport. Het zit op 100 meter van de ski lift en 100 meter de andere kant op zit het dorp met de Spar.
De indeling is wel wat eigenaardig. Je komt binnen in de wohnzimmer. Oostenrijkers doen niet aan gemutkichkeit dus het is spaarzaam bemeubeld. En aan de muur kijken Maria en kindje Jezus minzaam op ons neer. Menig kluizenaar zou hier gelukkig zijn. Het meest in het oog springt nog de afwezigheid van sfeer verlichting. Slechts een schel peertje aan het plafond luistert onze avonden op. Gelukkig heeft Mevr. Vd Veeke nog wat kerstverlichting meegenomen om te voorkomen dat het hier lijkt op een gemiddelde methadonbus.
Na de woonkamer volgt de slaapkamer. Eveneens een peertje aan het plafond dus eventuele amoureuze uitspattingen worden hel verlicht waardoor alles net een pornofilm lijkt. In de slaapkamer is ook de splitsing. Linksaf kom je in de keuken, rechtsaf in de badkamer/toilet. In beide ruimtes is het plafond zo laag dat ik’s ochtends het haar niet te hoog op moet föhnen.
Al het eten moet dus door de slaapkamer naar de woonkamer gebracht worden. Daar is een klein tafeltje waaraan we het kunnen nuttigen. Natuurlijk hel verlicht door het peertje of in schemerduister als we het met kerstverlichting doen. Groot voordeel is ook dat ik midden in de nacht wakker kan worden en weet wat we die avond gegeten hebben.
De badkamer is de kamer waar we de meeste tijd doorbrengen. Het is de enige plek waar de wifi werkt. Of eigenlijk meer niet werkt. Onze huisbaas heeft meerdere routers staan, maar ik krijg er maar één aan de praat. Soms. En ook nog alleen op de wc gezeten. De laptop werkt er niet op. De telefoon ook niet. Maar beide iPads wel. Soms. Eerst gewoon. Later moest ik om een onverklaarbare reden de bril omhoog zetten voor de ontvangst. Zo zat ik op de pot, Vaak proberen, refreshen en connecten. Van onderen hard en koud glazuur. Van boven een schel lampje.
Nu werkt dit ook niet meer en ben ik uitgeweken naar het bankje voor het huis. Daar zit ik dan. In de kou en het donker. Gezicht hel verlicht door de iPad. Lurkend aan het broodnodige internet. Ik kan alleen nog maar hopen op een wonder. Iets met drie wijzen uit het oosten. Ze brengen geschenken mee voor onze Maria en Jezus. Wierook, mirre en wifi. Want anders zou het wel eens een hele eenzame kerst kunnen worden.