Nu de temperaturen langzaam weer richting de twee cijfers (boven nul) gaan, wordt het tijd de ski’s op te ruimen en de fietsen uit het vet te halen. Gedurende de winter heb ik genoeg tijd gehad om het een en ander voor te bereiden en dat heb ik dan ook gedaan.
Komend weekend hebben we eerst de paastocht van ‘de Wereldfietser’. Hij is lekker dichtbij deze keer en belooft vier mooie dagen van fietsen en kamperen in Drenthe. Zal ’s nacht nog wel fris zijn, maar daar wordt je hard van, zal ik maar zeggen.
In de zomervakantie gaan we deze keer richting het oosten. We nemen de trein naar Wenen en daar stappen we uit. We zijn hier nog niet eerder geweest, dus we nemen er even de tijd voor. Daarna fietsen we via de ‘Greenways’ naar Praag. Ook daar willen we even rondkijken. Als we uitgekeken zijn fietsen we naar huis. Hierover later meer.
In de meivakantie gaan we weer naar eens van onze favoriete landen. We gaan in Engeland van coast naar coast naar coast. Sorry?
In noord-Engeland, net onder de grens met Schotland lopen een drietal fietsroutes. Hadrian’s cycleway hebben we eerder gedaan toen we uit Ierland terugkwamen.
Deze keer gaan we westwaarts naaar de Ierse zee via de Reivers route. Deze loopt langs de Schotse grens en soms erover heen. De route is genoemd naar de plunderende bandieten die hier (vroeger) woonden. We hopen ze niet tegen te komen want het is een desolaat stukje landschap waar toch nog heel veel te zien is.
Terug gaan we via de klassiek C2C (Coast-to-Coast) route. Een tocht die menig Engelsman/vrouw gedaan heeft na een te grote mond bij een avondje doorzakken. Het leuke van deze tocht is dat hij een stuk door een van de mooiste delen van Engeland loopt; ‘The Lake District’. Dat kan niet anders dan ook weer genieten worden alhoewel het terrein redelijk geaccidenteerd is. Ik vermoed dat de stijgingspercentages ook hier weer ruim in de twee cijfers gaan lopen. Het totaal rondje is zo’n 550 kilometer. We nemen hier acht dagen voor.
Bij de voorbereiding en het indelen in etappes kwam ik erachter dat er bij drie van de zeven overnachtingen geen camping is. Daar heb ik een B&B geboekt. Toen ook nog bleek dat bij een van de overige etappes alleen een caravanpark was en ik een vierde B&B moest boeken, hebben we maar besloten om geheel zonder kampeerspullen te gaan. Het voelt een beetje als vals spelen want de ‘echte’ fietsreiziger die kampeert. Maar goed, op deze manier scheelt het ons wel in totaal een kilo of vijftien want we hoeven geen tent, geen slaapspullen en geen keuken mee te nemen. Dat maakt voor mij de hellingen wat aangenamer en Saskia vindt het wel lekker om binnen te kunnen slapen gezien de kou.
Alles staat klaar. De routes, de caches, de spullen en de tickets . Wat mij betreft kunnen we gaan. Het volgende bericht zal waarschijnlijk uit Engeland komen. Tenminste als de bandieten ook wifi hebben.
Pas maar op met het schrappen van het kamperen, dat kan van kwaad naar erger gaan.
Voor je het weet heb je besloten om de “NoordzeeRond” als de tijd daar is helemaal op een (cruise)schip te gaan doen. 😉