Vrijdag 18 juli : Tabor – Tynec nad Sazavou

Nežeň se očima, ale ušima. 

(Choose a wife rather by your ear than by your eye)

Regende het gisteren nog, vandaag is het weer strak blauw. Maar zo’n heldere nacht betekent weer een hoop vocht. Om half negen is alles droog genoeg om in te pakken. Alleen de was gaat nat mee, maar die drogen we onderweg wel.

Bij Borotin komt het fototoestel voor het eerst uit de tas vandaag. Je wordt een beetje blasé van alle uitzichten, daardoor maak ik veel minder foto’s dan de eerste dagen. Maar de beschrijving geeft aan dat Borotin een ‘picturesque village’ is en dat kan ik helemaal beamen.

In Cerveny Ujezd gaan we op zoek naar villa Vallila. Hier schijnen mooie sculpturen in de muren verwerkt te zijn. Na wat vragen vinden we het. En het zijn inderdaad mooie sculpturen. We waren al nieuwsgierig hoe je ’the rapid passage of time’ en ‘how time causes wrinkles’ zou moeten weergeven. Nou zo dus! Helaas staat het gebouw in de steigers dus er is geen goede foto van te maken.

Misschien dat je hier nog wat kunt vinden.

Sedlec-Prcice is een tweeling dorp. Net zoiets als Baflo en Rasquert maar dan wat groter. We komen eerst in Prcice. Dat heeft een mooi groot plein, maar weinig schaduw. 

Met deze temperaturen is het bakken en braden hier. We aanschouwen het vanuit de schaduw en gaan even op zoek naar de ‘Prcice clodhopper’. Die kun je verdienen bij de jaarlijkse wandeling van Praag naar Prcice. Bijzondere lui, die Tsjechen…

Onderweg doen we nog een broodje. Op een plek waar alles bij elkaar komt binnen één foto. Als je goed kijkt zIe je het bordje van de Greenway, een vereringsbeeld (toch wel een kenmerk van dit land, er staat er een om de honderd meter), onze vervoersmiddelen, de was aan de lijn (tekenend voor hoe we leven als zwervers) en wijzelf.

Ook komen we hier een Engels echtpaar, Jack en Nicola, tegen waar we een praatje mee maken. Ze zijn al drie (!) jaar onderweg, door heel  Europa trekkend. Op de fiets.

Het gebied waar we nu doorheen gaan is ook een wintersport gebied. Dat zien we aan de bordjes voor de skiliften en soms zie je ook een ski helling vrij gemaakt van bossen. Het tekent een beetje de dag. We moesten veel klimmen. 

Maar vanaf Neveklov is het voornamelijk dalen. Neveklov is een mooi stadje. Hier weten ze wel hoe je een centraal plein mooi moet inrichten. Alleen zijn ze in Neveklov een beetje in de barok blijven hangen. Een barokken kerk met barokken poorten en op het plein een barokken plaque. Voor mij iets te barokkig.

In Tinec nad Sazavou treffen we voor het eerst een vollere camping. We betalen 140 Kr. om rondom een sportveld te mogen kamperen. We kunnen gebruik maken van de sanitaire faciliteiten van het sportveld. Het ligt langs een rivier en er staan ook legio kanovaarders. Wel gezellig zo. Voor de douche betalen we nog 70 Kr. Hiervoor zitten drie generaties dames die de sleutels beheren van de douche. Na betaling, lopen ze mee om de deur te openen. Niet alleen de camping is gezellig, ook de douche. Het zijn er twee naast elkaar dus we kunnen tegelijk douchen.

‘S Avonds gaan we eens een keer uit eten. Het is onze trouwdag en dat moet gevierd worden. Dat lukt prima met een goede maaltijd.

Als we teruglopen zien we van verre al de zwarte wolk boven de camping hangen. Het is er nog weer voller geworden en velen stoken een vuurtje of een BBQ op. En terwijl de duisternis valt, kijken we uit over het veld. En we denken; het was goed zo vandaag.

Getallen van de dag

Aantal kilometers: 71,8 (totaal 485)

Afstand tot Baflo: 

Hoogtemeters : 882

(Ik heb gemerkt dat mijn GPS dit getal ook bijhoudt per dag. Voor de fietsers is dit een leuk getal om te weten.)

Hier zijn we 

3 gedachten over “Vrijdag 18 juli : Tabor – Tynec nad Sazavou

  1. Gert zegt:

    De slempers zijn op 18 juli solidair met jullie geweest door significante afstanden op de fiets af te leggen. Berend, Herman en Cees zijn op de fiets naar het werk gekomen en ik heb er op toegezien dat Cees weer heelhuids in Ureterp aan kwam.

Leuk als je reageert