People travel to faraway places to watch, in fascination, the kind of people they ignore at home.
– Dagobert D. Runes
Via een hoop kunst- en vliegwerk weten we de tent een beetje te drogen voor we op pad gaan. We beginnen vandaag aan de Werra, we eindigen aan de Werra en tussendoor zitten we ook aan de Werra. Vandaar dat dit waarschijnlijk de Werra route heet.
Iedereen die graag eens in Duitsland wil gaan fietsen, kan ik de Werra route aanbevelen. Hij is erg mooi. Goed bewegwijzerd en overal prachtige picknickplaatsen. Landschappelijk is hier heel veel te zien en de dorpjes zijn plaatjes. Stuk voor stuk.
Bij Meiningen gaan we even van de route af om zo’n plaatje te bekijken. Het is mooi daar. Een leuk marktplein met natuurlijk een bijbehorende toren.
Af en toe zijn er wat afsluitingen in de route. Meestal fietsen we dan gewoon door. Je kunt er meestal, lopend, wel via de berm langs. Maar soms maken ze zelfs speciale bruggetjes voor fietsers. En daar zijn we heel blij mee. Want ik heb een hekel aan terugfietsen.
Als we op een van de mooie picknick plaatsen, voor Wernshausen, wat zitten te eten komen er een paar mannen langs met jerrycans. Iets verderop zit een hele goede bron. Hij komt speciaal hier het water halen omdat het zo gezond is. Het zou een gemiste kans zijn om onze bidons niet te vullen. Naast de twee H’s en de O zit bijna het hele verdere periodieke systeem erin. Ik ga even kijken, maar gooi mijn bidons nog niet leeg. Ik drink eerst een handvol van het water. En het is werkelijk niet te zuipen. Nog erger dan een slok zeewater. Het is daarna een tijdje spoelen met gewoon water, maar pas later in de middag raak ik de smaak wat kwijt. Eigenlijk had je het al kunnen zien aan de bron en de afvoer.
Bij Breitungen is er een Herren-Breitungen en een Frauen-Breitungen. Even zijn we bang dat we moeten opsplitsen zodat ieder door zijn eigen deel gaat. Maar gelukkig leidt de route ons middendoor en kunnen we bij elkaar blijven.
De wegen waar we over gaan zijn veelal vlak tot licht aflopend. We fietsen gemakkelijk 23 km/uur en zo maken we vandaag heel wat kilometers. De temperatuur is weer hoog en het is drukkend warm. Daarom is soms een beetje afwisseling wel leuk. Dat komt bij Tiefenort. Daar gaan we een stuk off-road langs de Werra. Het is wel stuiteren maar ook mooi en wat koeler tussen de bomen. Op een veldje langs het water doen we even een dutje op de tarp.
Bij Philippstal doemen in de verte hoge witte bergen op. Dit is een vreemd gezicht hier. Het is een kaliberg en er zijn er meer van. Ze zijn opgebouwd gedurende 100 jaar en bevatten het (kali)zoutafval dat niet economisch gebruikt kan worden. Morgen komen we langs Monte Kali die meer dan 500 meter hoog is. En dan te bedenken dat de mijnen tot 700 meter diep gaan. Erg indrukwekkend.
In Heringen doen we eerst nog even boodschappen voor we naar de camping gaan. Die zit bij het ‘Freibad’. Daar zitten ze wel vaker. We worden opgevangen door Jo, een Nederlander. We betalen dan ook meteen Nederlandse prijzen (€17) voor de camping. Jo is een slimme man. Hij plaatst de fietsers op de grasveldjes bij de caravans die niet bezet zijn. Soms meerdere fietsers voor één caravan. Zo vangt hij dus vaker voor hetzelfde plekje. De camping is overigens weer het verbazen waard. Er zitten veel Nederlanders die samen met wat Duitsers de hele dag bier drinken op het terras. Onderwijl onzin uitkramend in een koeterwaals Duits. Ik heb er een tijdje gezeten en ik geloofde mijn oren niet. Op de camping staan caravans te vervallen en er staan prachtige campers. Ik heb het idee dat hier veel mensen zitten die in de buurt werken want de volgende ochtend vertrekken er een hoop tussen half zes en acht.
Wij worden voor een stacaravan gezet die in vergevorderde staat van ontbinding is. Jo zegt dat het zijn caravan is, maar hij gebruikt hem niet meer. Alles aan de hut is groen, mossig en schimmelig. We hebben er geen last van want we staan een stukje verderop. Terwijl we de tent opzetten vallen er dikke druppen. Ook vandaag dreigt het onweer weer. Maar het zet niet echt door. Het is een temperatuur uit Zuid-Frankrijk en bij de tent koken we een heerlijk maaltje van gerookte zalm, ravioli gevuld met spinazie en een salade. We hebben meloen toe.
Na de afwas heb ik het wel gehad. Het was een lange dag en vermoeiend, dus we kruipen er op tijd in.
Getallen van de dag
Aantal kilometers: 96,4 (totaal 1119)
Afstand tot Baflo: 365 kilometer (hemelsbreed)
Aantal hoogtemeters: 356
Volgens mij wordt je van dat bronwater sterk. Er zit veel ijzer in.
Mooi, de fietsen, de foto’s maar vooral de gedachten.