The use of traveling is to regulate imagination by reality, and instead of thinking how things may be, to see them as they are.
– Samuel Johnson
We starten met een degelijk Duits ontbijt. In een eetzaal vol met uitgelaten kinderen. Blijkbaar huist de jeugdherberg ook een kinderkamp. Maar beter zo dan een lege zaal.
Als we vertrekken miezert het. Dat de jas aan moet is duidelijk. Maar met de broek is het altijd draaikonten. Liever niet, want je gaat er zo van zweten. Maar het kan ook net te hard regenen. Ik kies voor niet en alhoewel ik gedurende de dag af en toe blijf twijfelen, is het toch een goede keus geweest. De lichaamswarmte was net wat hoger dan de neerslag graad.
Vandaag hebben we het laatste stuk langs de Werra. Volgens het boekje weer uitermate mooi. Bij Jestad snijden we een stukje af. Niet voor de afstand maar omdat het off-road is en mooi langs de rivier. Als we daar fietsen, is er geen teken van beschaving zichtbaar. Ik kan me voorstellen dat een reiziger 200 jaar geleden hetzelfde uitzicht moet hebben gehad.
.
We komen elke dag wel zo’n 20-30 fietsers tegen die náár Praag gaan. Meestal in clustertjes, want ze komen ongeveer allemaal van dezelfde camping. Je haalt er zo uit wie Nederlander, Duitser of anders is. Dat zie je aan de bouw, de houding en het boekje in de stuurtas. Vandaag zijn we nog niemand tegen gekomen en dat verhoogt het effect van het alleen zijn (maar niet eenzaam!)
Allendorf is bijzonder door zijn romantische straatjes, fonteinen en zijn koopmanshuizen. Het is de ene straat met vakwerkhuizen na de andere. We fietsen er doorheen en het staat er inderdaad allemaal fraai bij. Goed dat ze het ook allemaal zo mooi bijhouden.
Wij blijven de Werra steeds volgen. Hij kronkelt om de heuvels heen, wij kronkelen om de heuvels heen. Soms asfalt, soms steenslag en soms modder. Soms regent het en soms is het droog.
Soms een stadje, soms een brug en soms een kasteel.
En onderweg veel kunstige fietsen.
Er staat vandaag aardig wat wind en we hebben hem nog tegen ook. Dat betekent gewoon stoempen. En dan gaan de gedachten allerlei kanten op. Zo vraag ik me dan af of je bij een gestage regen natter wordt als je langzaam gaat (omdat je langer onderweg bent) of als je sneller gaat (omdat je dan door de hogere voorwaartse snelheid met meer druppels in aanraking komt). Ik ben er nog niet uit. Misschien dat Steven of zijn even slimme vriendin Rosa hier een wetenschappelijk onderbouwd antwoord op heeft. Zo heb ik ook nog het probleem van de klotsende fles, maar daarover een andere keer. Saskia wordt door hele andere dingen bezig gehouden. Als ze een stel ziet met dezelfde jasjes, dan filosofeert ze of ze die in de uitverkoop met korting hebben gekocht.
Zo komen we in Han.-Munden. Het heeft even geduurd voor we erachter waren waar ‘Han.’ een afkorting van is, maar het blijkt ‘Hannoversch’ te zijn. Het is hier zo mogelijk nog mooier dan Allersdorf met zijn 700 (daar heb je ze weer) vakwerkhuizen. Ook hier fietsen we het hele stadje rond om alles te bekijken.
Bij Hann.-Munden houdt de Werra route helaas op. Hij komt hier samen met de Fulda en dan worden ze gezamenlijk de Weser. Met de bijbehorende Weser route. De eerste indrukken van deze route zijn niet zo goed. We zitten het eerste deel langs een drukke autoweg. Weliswaar op een eigen fietspad maar met lawaai van de auto’s. En dat was iets wat bij de Werra niet gebeurde.
Bij Hemeln moeten we kiezen. Daar kamperen of nog 15 kilometer verder? Het is inmiddels droog en helder geworden. En omdat de extra kilometers alleen maar van het traject van morgen gaan besluiten we hier te blijven.
De dame van de receptie is een echte Duitse tante. Streng en kortaf. We moeten €15 betalen en voor de douche nog eens 50 cent. In de douche zie ik trouwens het meest vreemde bordje hangen dat ik ooit ben tegengekomen. Ik mag hier niet mijn haren, wenkbrauwen en wimpers verven. Huh!? En mijn snor dan? Tegenover ons zit een kluizenaar in een caravan. Wij dachten dat hij onbewoond is, maar soms zien we even een schim in de voortent.
We hebben geen boodschappen kunnen doen. De ‘bistro’ serveert hier worst en patat, dus we kiezen voor een blik linzensoep die we aanvullen met Macedonische groenten. En een Magnum na. Die kunnen we wel hebben want mijn broek wordt veel te ruim. In de avondzon brengen we de tijd door. De verwachtingen voor morgen zijn goed. We hebben er zin in.
Getallen van de dag
Aantal kilometers: 71,9 (totaal 1276)
Afstand tot Baflo: 295 kilometer (hemelsbreed)
Aantal hoogtemeters: 388
Mooie huizen. Dus ook daar kom je uniesex tegen.