Zicht op zee, zout op de huid

De plannen voor komende zomer zijn alweer bekend en weer in de maak. We houden de hele tocht zicht op zee. Ook zal er veel zout op de huid zitten. Hetzij van zee, hetzij van het zweet. Omdat sommigen er naar vragen, daarom even een toelichting.

Ik had een paar wensen aan de komende fietstocht:

1. We willen altijd graag, op de fiets, thuis aankomen aan het einde van de reis.
2. We willen liever niet vliegen.
3. Het startpunt moet bereikbaar zijn met het openbaar vervoer. Dit wordt steeds lastiger. Diverse city-nightlines nemen geen fietsen meer mee. Cycletours is failliet en het is onbekend wat er met de fietsbussen gaat vervoeren. Maar daarentegen hebben we nog de treinreiswinkel die veel kan regelen.
4. We vinden Engeland erg leuk om in te fietsen.
5. Er moet gekampeerd kunnen worden onderweg.

Met deze wensen in het achterhoofd viel het oog op de Tour de Manche. Dit is een rondje om het Kanaal. Een deel door Bretagne. Dan oversteken naar Engeland. Ook hier houden we de zee weer rechts en fietsen langs de zuidkust weer naar het oosten. Er is een kort rondje van 450 km en een grote ronde van 1200 km.

Hier moet natuurlijk wel een stukje bij aan want 1200 km is wel te weinig voor een maand. Dat stuk heb ik toevallig nog liggen! Want twee jaar geleden hebben we onze vakantie moeten afbreken wegens familie omstandigheden. We zouden toen, via de Noordzee route , naar huis fietsen vanuit Noord-Frankrijk. Dit deel, van 650 km,  heb ik nog compleet uitgewerkt liggen. Hiermee lijkt het laatste deel van de vakantie al vast te liggen. Want fietsen langs de zee is altijd plus één voor mij. Als bonus is er nog het bezoek aan Brugge. Iets wat we al heel lang willen doen.

De Tour de Manche is nieuw. Er zijn wel routeboekjes van maar die zijn in het Frans. Ik red me redelijk met mijn Frans in Frankrijk, maar in de boekjes kom ik niet ver met handen-en-voeten taal. Dat is dus suboptimaal.

Op het forum kwam ik erachter dat de fietsende fotograaf (of de fotograferende fietser) Kees Swart ook met een soort van rondje kanaal (Fietsen rond het Kanaal) bezig is. In januari komt daar een gidsje van uit. In het Nederlands. Niet alleen de route (met GPS)  maar ook achtergrond informatie. En dat laatste maakt de fietstocht juist leuker. Wat het fietsen is een middel voor ons en geen doel.

Toevallig ken ik Kees en heb ik even contact met hem opgenomen om te vragen wat het verschil met de Tour de Manche is. Zijn woorden:

Mijn route loopt in Engeland vaak samen met de Tour de Manche, maar de TdM laat wel enkele prachtige stukken kust links liggen en omzeilt de mooiste delen van Dartmoor.

We besluiten in Engeland in elk geval de route van Kees te volgen. We starten dan in Plymouth, volgen de zuidkust tot Dover en steken dan over. Vanuit Calais hebben we dan de eerder genoemde Noordzee route. Hiermee lijkt het middelste deel van de vakantie ook vast te liggen. Het deel in Zuid-Engeland is iets meer dan 700 kilometer.

Blijft nog over hoe in Plymouth te komen en hoe we het deel ervoor doen. Als ik de kilometers van deel twee en drie optel, dan kom ik op ongeveer 1350 kilometer. Het resterende deel kunnen we opvullen met een stuk in Bretagne. Hier kunnen we weer kiezen voor de Tour de Manche of het deel wat Kees in voorbereiding heeft. We kiezen voor het laatste maar omdat deze 1400 km is, kunnen we het niet helemaal doen. We kiezen voor een stuk van 450 kilometer. Dit brengt het totaal van de fietstocht theoretisch op 1900 kilometer. Ik zeg theoretisch want ik weet uit ervaring dat het praktisch nog wel 5-10% hoger wordt.

Van Kees heb ik de –geplande- GPS route gekregen. Door die om te draaien en van Roscoff terug te rekenen, kom ik na 450 km ongeveer bij Granville uit. En hiermee is het eerste deel van de vakantie vastgelegd. Via Archiecamping zoek ik bij dit deel de campings vast op zodat de trajecten gepland kunnen worden. Als het goed is, komen in het begin van de zomer de kaartjes beschikbaar, maar toch maak ik ook vast mijn eigen kaartjes voor dit deel.

De verdere voorbereiding bestaat uit het uitzoeken welke geocaches we onderweg tegenkomen. Vaak levert dit nog verrassende plaatsen en bezienswaardigheden op. Wat ik ook wil doen is kijken welke historische plaatsen we onderweg tegenkomen. En met historisch bedoel ik dan ook echt oud. Ik heb het dan over menhirs, stenen cirkels e.d. Dat zijn altijd bijzondere plaatsen. Hiervoor gebruik ik een site die alle bekende locaties bevat van dit soort bezienswaardigheden.

Staat nog een punt open: Hoe komen we bij het startpunt? Met de trein is dat best wel een gedoe en een lange reis. Met de auto rij je er in een dag heen. Maar dan staat de auto daar en hoe krijg je die weer thuis?

Hiervoor heb ik Steven bereid gevonden. Hij wil ons wel wegbrengen en dan de auto mee terug nemen. Misschien plakt hij er meteen een kleine vakantie aan, samen met Rosa en de hond. Maar dat laat ik aan hem over.

Hiermee zijn bijna alle wensen gerealiseerd. Alleen punt drie is wat discutabel, maar dat nemen we dan maar voor lief. Je kunt tenslotte niet alles hebben wat je wenst.