De best verborgen schatten van Nederland (9)

Dinsdag 5 mei : Leiden – Dordrecht (81 km)

Volgens de weerberichten ligt er een ‘onstuimige dag’ voor ons. Nu ben ik zelf meer van de onstuimige nachten, maar je hebt het niet altijd voor het kiezen.

We slapen in een soort van kas en de regen heeft afgelopen nacht veel op het dak getrommeld. Doet een beetje aan kamperen denken en hierdoor hebben we uitstekend geslapen. Ondanks de ADHD haan die naast ons hutje huist. Daar moeten ze een ‘uit-knop’ op maken. Voorlopig schijnt nu de zon en gaan we zelfs buiten ontbijten. 

Mevrouw L. wil ons duidelijk maken hoe het hier tijdens het Leidens ontzet was. Toen hadden ze alleen brood en haring. Ons ontbijt bestaat uit alleen brood en kaas. En wat jam. Een beetje karig. We hebben haar overigens sinds de aankomst gisteren niet meer gezien.

Voorlopig bestaat de onstuimigheid uit een harde wind tegen. Zeker windkracht zes. Vandaag gaan we naar het zuidelijkste punt in de route. Vanaf morgen hebben we wind mee. Als hij tenminste niet draait. Er is veel bebouwing hier en er is altijd wel een stad, dorp, weg of spoorlijn in het zicht. Dat geeft soms een beetje luwte. En er zijn ook veel mooie fietspaden langs het water. Eigenlijk ligt alles hier langs het water. Met de zon op het fluitenkruid en koolzaad is het prachtig fietsen. Zo rijden we Delft binnen.

Volgens Rik Zaal is het stratenplan van Delft overzichtelijk: ‘Een stratenplan gebaseerd op de Oude Delft en de Nieuwe Delft, twee grachten die parallel aan elkaar van noord naar zuid lopen.’ Ook zegt hij ‘…onontkoombaar prachtige stad…mooie straten, grachten en pleinen…niet één lelijk huis‘. En het is allemaal waar. Wij vergapen ons met name aan de gebouwen en kerken op de Markt. De nieuwe kerk is bekend van de grafkelder van de Oranjes. Veel toeristen komen hier naar kijken en het is dan ook vergeven van de buitenlanders. Saskia kijkt liever naar de winkeltjes met Delfts blauw. Ik zoek voor de verandering eens een terras op want ik lust onderhand wel een keertje appeltaart met slagroom. Begeleid door het Carillon (dat niet van ophouden weet, ik verdenk de toeristen ervan dat ze er steeds geld in gooien) werken we dat naar binnen in een aangenaam zonnetje.

Helaas is dat van korte duur. Nog voor we Delft uit zijn, komt er een hoosbui van Bijbelse proporties die gelijk alle onstuimigheid van de dag voor zijn rekening neem. Op een industrie terrein schuilen we onder een inham van de deur omringd door donder en bliksem. Hier kunnen we niet de hele dag blijven staan, dus met regenpak aan gaan we door naar Rotterdam.  Onderweg gaat de harde regen over in nog hardere regen en we schieten even een open garage in. Het voordeel van de harde wind is, dat het ook zo weer over is.

In Rotterdam stappen we over op een cruise. En de fietsen mogen ook mee. En dat allemaal voor nog geen €2,50. Een deel van het openbaar vervoer wordt door waterbussen ingevuld waar we gewoon met de ov-kaart mee kunnen reizen. Deze brengt ons van de Erasmus brug, over de Nieuwe-Maas naar Kinderdijk. En best snel. Op de GPS zie ik dat hij snelheden van bijna 40 km/uur haalt.

Rik Zaal zegt over Kinderdijk het volgende: ‘het is een zo ongelofelijk gezicht, die 19 stevige, wat lompe Hollandse bovenkruiers daar aan weerskanten van het boezemkanaal, dat de molens van Kinderdijk tot de typisch Hollandse toeristische attracties behoren die iedere buitenlander gezien wil hebben. En ook voor niet snobistische Nederlanders…’. Wij zijn geen snobs, dus natuurlijk willen wij ze ook zien.

Het begint al goed met twee toerbussen die shock-en-klem zitten bij de ingang. Daarnaast staat er inmiddels zo’n harde wind dat het voor de zak-Japanners en Chinezen gevaarlijk is. Zij mogen alleen de dijk op, verzwaard met zandzakken zodat ze niet opstijgen.

De 18e eeuwse molens zijn een prachtig schouwspel. In basis gelijk aan elkaar maar omdat ze door verschillende aannemers gebouwd zijn, zijn er kleine verschillen. Op deze plek zijn alle technologieën van waterbeheer vanaf de middeleeuwen bij elkaar te zien. Leuk detail is overigens dat Kinderdijk de eerste Nederlandse plaats was met een elektriciteitsvoorziening (1886).

Over de herkomst van de naam Kinderdijk verschillen de meningen. Oorspronkelijk heette het Elshout. Je mag kiezen uit een van de volgende legendes:
– Vernoemd na het aanspoelen van een wiegje tijdens de St. Elisabeths vloed.
– de dijk is met kinderarbeid aangelegd.
– ene Jan met heel veel kinderen heeft er gewoond.
– de dijk was laag ten opzichte de andere dijken, een kinder-dijk dus.

Wij fietsen de hele dijk af, laverend tussen de toeristen door. Daarna via Alblasserdam en Hendrik-Ido-Ambacht (wie verzint dit soort namen?) en over de Brug-over-de-Noord  naar Dordrecht. Die brug was nog even een hindernis. De wind stond er vol op. Het voelde als een steile helling in Engeland.

In Dordrecht heb ik als kind een jaar of vijf gewoond. Het bijzondere is dat het voelde als thuiskomen. Ik heb er niet heel veel herinneringen meer aan en het is ontzettend veranderd maar het gevoel blijft. 

Rik Zaal noemt Dordrecht wat suf. Maar wel met de prachtige Wolvershaven met ‘…uitsluitend goedgelukte bouwkunst uit vele eeuwen‘. Als kind heb ik hier veel gespeeld zonder dat ik me hier van bewust was. Nu kan ik er wel van genieten. Ook de ijzeren Damiatebrug is een plaatje. Deze brengt ons naar het Groothoofd. Hier houdt de stad op en heb je uitzicht op de oude Maas, de beneden-Merwede en de Noord. Hier kun je eindeloos kijken naar alle schepen die langs komen.

Toch wint de dorst het van het kijkgenot. In de stad is het gezellig vanwege de Bevrijdingsdag festivals. Op een terrasje in de zon kunnen we ook hier eindeloos naar kijken. Maar meneer N. wacht op ons dus op een gegeven moment staan we toch weer op. Wel met lichte tegenzin.

Onze kamer is een voormalige kinderkamer van een man alleen waarvan de kinderen het huis uit zijn. Bedenk hier zelf maar wat bij. Dat is het leuke van Vrienden op de Fiets. We douchen en daarna eten we bij de lokale hipster tent ‘Khotinsky’. Ze serveren een heerlijke prak, die er wel ingaat na een uitputtende dag. Terug bij meneer N. maken we nog een praatje. Hij is ook fervent fietser dus we hebben genoeg stof voor discussie. Maar lang houden we dit niet vol. We liggen er vroeg in.

Noot:
Deze blog maakt deel uit van een serie van artikelen over bijzondere plekken in Nederland. Het overzicht van alle plekken kun je vinden op mijn website. Daar kun je ook info-boekjes, kaartjes en gpx (route) bestanden downloaden.