Donderdag 16 juli : Van Plymouth naar Princetown

Het is lekker om weer in een ‘gewoon’ bed te slapen. Ondanks dat ik om twee uur de wekker heb gezet om de opladers te wisselen. We hebben stopcontacten te weinig om alles tegelijk op te laden, dus midden in de nacht wissel ik even wat dingen. Zo kunnen we morgen volledig geladen weer op pad.

Om half zeven komen we aan. De fietsen staan vóór in het schip en door een goede planning kunnen we als eerste van boord. Door de douane en om kwart voor zeven staan we op Engelse bodem. Plymouth begint net wakker te worden. De route brengt ons eerst langs de natuurlijk haven van Plymouth; The Plymouth Sound. Voor de kust zien we Drake’s Island liggen. In 1577 vertrok Sir Frances Drake hier voor een reis om de wereld. Andere markante punten zijn The Hoe (de vuurtoren) en een art-deco zoutwaterbad.

Allemaal heel leuk, maar wij willen graag een Engels ontbijt. We vinden een tentje met uitzicht op dit alles en met een heerlijk ontbijt. Daar kunnen we wel even op vooruit.

Het eerste deel van de route gaat lekker makkelijk over het Plym Valley Cycle Path. Een voormalig spoortraject (Plymouth – Lymington) met een 300 meter lange tunnel erin. Het fietst als op een andere planeet. Door de begroeiing fietsen we in een tunnel met groen gefilterd licht. Langs de route staan mooie sculpturen en prachtige bankjes met spreuken. De tunnel is best donker. Er is gedempt licht in aan gebracht zodat de vleermuizen er geen last van hebben.

Met spijt verlaten we dit pad. Best lekker om zo vlak te fietsen. We gaan het Dartmoor National Park in. Het is een van de grootste en ruigste gebieden van Zuid-Engeland. In dit semi-hoogland zijn geen Engelse heggen en bomen meer. In plaats daarvan zijn er menhirs, stenen cirkels en spectaculaire vergezichten. Voor ons betekent het klimmen. Het weer is opgeklaard en in de zon maken we een koffie op de ruige hoogvlakte.

Bij Sheepstor gaan we even van de route af om St. Leonards Well te zien. Een heilige bron uit oude tijden, vlak naast het kerkje van Sheepstor. Het kerkje is zo gevonden, maar de bron is even zoeken. Hij blijkt behoorlijk opgedroogd te zijn, dus geen heilig water voor ons. Bij het Burrator reservoir, weer op de route, staat een ijscowagen. Dat vinden we eigenlijk wel net zo goed.

Hierna komen we dieper in Dartmoor Park. Er zijn hier weinig wegen, dus we delen die met de auto’s (die hier maar 65 km/uur mogen rijden, maar niemand houdt zich eraan) en het scharrelvee wat hier vrij rond mag lopen. Het landschap kan ik niet anders dan desolaat noemen. Veel varens, wat struiken, een enkele boom, granieten rotsblokken en zompige grond. Toch heeft ook dit zijn charmes. Zeker als de zon er doorkomt, dan lijkt het alsof het landschap een glimlach laat zien.

We pikken meteen het hoogste punt van de route mee. Vlak voor Princetown tikken we de 436 meter aan. We besluiten het dan ook hierbij te laten voor vandaag, ondanks het weinige aantal kilometers. Het weer is mooi en het is ook wel lekker om te relaxen. We waren tenslotte vroeg genoeg op vanochtend.

Bij de pub Plume of Feathers is ook een camping. Voor een kleine 14 pond kunnen we op het grote veld staan. Er is zelfs een picknick tafel aanwezig, een welkome luxe voor ons. Qua voorzieningen is het wat minder. Ze moeten nodig eens op schoonmaak cursus want de wc en douche is een bende.

Op de camping druppelen ook groepen jongeren binnen. Ze komen uit Schotland en lopen 16 kilometers op een dag. Met bepakking en zelf koken. Daarmee verdienen ze een bronzen, zilveren of gouden lintjes. Ze zijn hiervoor erg gemotiveerd want ze zien het als een prestatie waar ze in hun latere leven ook nog wat aan hebben. Voor ons is het veel kijkplezier.

In het dorp doen we wat boodschappen. Daarna gaan we bij de kroeg wat drinken. Princetown is bekend van zijn gevangenis (daarover morgen meer). De lokale brouwerij heeft dan ook ‘prison ale’. Veel mensen vinden het Engelse bier niet te drinken, maar ik mag het graag proeven. Mevr. vd Veeke gaat natuurlijk weer aan de cider.

We koken pasta met vis in een tomatensausje. Om ons heen betrekt het. Op dit plateau is het gemiddeld drie graden kouder  dan elders. En er valt twee keer zoveel regen. Maar wij lijken het er goed van af te brengen. Ik kan tot laat in de avond buiten zitten aan onze picknick tafel en schrijven aan de verslagen. Maar op een gegeven moment wordt ik toch verslagen door de midgets en de kou. Tijd om naar bed te gaan.

Getallen van de dag

Aantal kilometers: 42,5 (totaal 499)
Afstand tot Baflo: 768 kilometer (hemelsbreed)
Aantal hoogtemeters: 783