Zaterdag 25 juli: Van Ryde naar Graffham

Slapen boven een pub betekent eigenlijk altijd lawaai. Bij het boeken hebben ze me gewaarschuwd. Bij het inchecken hebben ze gewaarschuwd. En het klopte helemaal. Er lagen zelfs oordopjes klaar. Maar die heb ik niet nodig gehad. We waren moe genoeg dat we door het lawaai heen sliepen. Om twee uur ging de kroeg dicht en werd het echt rustig. ’s Ochtends krijgen we een goed Engels ontbijt geserveerd. Inmiddels weten we dat dit brandstof geeft tot ver in de middag. En gelukkig gaat dit allemaal lekker vlot zodat we op tijd bij de boot zijn. We hebben zelfs een boot eerder dan gepland.

We gaan met de ferry weer terug naar het Engelse vasteland. Gisteren hebben we al kaartjes gekocht. Net als de heenreis naar Wight is het nu ook £ 22,40. Deze keer is het een catamaran die alleen passagiers en fietsen meeneemt. In een kwartiertje zijn we over. We hebben mooi zicht op Portsmouth.

Portsmouth is een marinehaven met veerdiensten naar een aantal landen. Het heeft ook een roerige geschiedenis gehad met zeeslagen en plunderingen. Ook in de oorlog is het veel gebombardeerd. Toch speelde het een belangrijke rol bij de invasie van Normandië. Na de oorlog is er veel nieuwbouw gedaan, waaronder de Spinnaker Tower die nu de skyline bepaald. Wij hebben het niet op de grote steden en proberen er meestal weer snel uit te komen. Nu helemaal, want er is iets gaande met World series, dus het is extra druk.

Normaal gesproken zouden we langs de zuidkant gaan en dan het pontje bij Hayling nemen. Maar dit generatielange familiebedrijf is failliet en het pontje vaart niet meer. We volgen daarom fietsroute 22 die ons comfortabel, maar wel veel langs snelwegen, de stad uit loodst. In de buitenwijken zoeken we een speelplaats op. Om koffie te maken en om de tent te drogen. Want die zit nog steeds nat in zijn zakje.

We zijn inmiddels in West-Sussex. Het is hier anders dan het westen van Engeland. De huizen zijn hoekiger en van bakstenen gebouwd. Het is wat glooiender en gecultiveerder. Ik heb het idee dat het ook wat rijker is. We komen een typische pub tegen en er wordt ook cricket gespeeld (het is zaterdag).

Over deze etappe is niet veel informatie in het boekje. Ik heb zelf wat bij elkaar gegoogeld en via de caches krijgen we informatie. Het eerste is een kerkje bij Idsworth, gewijd aan St. Hubert (van de jacht) dat we al van verre zien liggen op een heuvel. Het staat er al zo’n kleine 1000 (!) jaar. Eerst als klein kerkje, later uitgebouwd met extra stukken. In de 14e eeuw zijn er muurschilderingen aangebracht die we nu nog kunnen bewonderen .

Het weer is gelukkig opgeklaard. We hebben veel zon en de landschappen zijn mooi. We tikken even de grens aan met het graafschap Hampshire, dat net boven Sussex ligt. Het gebied waar we zijn heet South Downs National Park. De kern van dit park is een 100 kilometer lange rug van kalkheuvels. We zien het duidelijk liggen in de verte. Gelukkig fietsen we parallel, dus we hoeven vandaag weinig te klimmen. En met een windje in de rug gaan de kilometers een stuk gemakkelijker dan een paar dagen geleden. We meanderen door dorpjes met popperige namen als Elsted, Didling en Bepton. Er wordt hier veel met paarden gedaan. We zien de ene polo club na de andere. En graslanden als biljartlakens waar dit spel gespeeld wordt.

In de dorpjes kun je zien dat ze er al een tijdje zijn. Overal staan oude huisjes. In Midhurst doen we boodschappen. Ook hier staat een mooi vakwerkhuis. Het dorp is trouwens bekend vanwege de schrijver H.G. Wells. Het meest bekend van het boek, het hoorspel en de film War of the Worlds.

Selhem is een gat van niets maar heeft een aantal topattracties. Een kerkje uit de 11e eeuw dat nagenoeg ongewijzigd is gebleven. We kijken er even binnen. Ook is er een van de kleinste pubs van Sussex, The Three Moles. Daar kijken we maar niet binnen, want dan komen we niet meer weg. Aan het einde van de dag is de lust naar bier en cider altijd te hoog. Én ze hebben een monopoly kerkje. In de vorm van een monopoly stuk en zo groot als een monopoly stuk. En blijkbaar is dat zo klein, dat we het niet kunnen vinden.

Bij Graffham zoeken we de camping op. Het is een CCC camping, het equivalent van onze NTKC campings. Dus gericht op de natuur en deze ligt erg mooi in de bossen. Voor £17 kunnen we hier een nachtje staan. Voor het eerst op zandgrond in plaats van gras. Dat geeft wel wat meer rommel. De weersvoorspelling voor morgen is niet zo gunstig. Ik hoop dat we het spul in kunnen pakken voor het een modderbende wordt.

Op de camping verkopen ze geen alcohol. Voor de bier en cider fiets ik nog even naar het dorp, een paar kilometer verderop. Daarna is het uitrusten. We eten een salade en een rijstmaaltijd. Tegen de avond wordt het hier fris. Ik heb bijna alles aan wat ik mee heb. Daarom maar op tijd erin. Daar helpen de muggen ook goed aan mee.

Getallen van de dag
Aantal kilometers: 77,0 (inclusief 9 van de boot) (totaal 988)
Afstand tot Baflo: 559 kilometer (hemelsbreed)
Aantal hoogtemeters: 653

kaart-16

profiel-16

0 gedachten over “Zaterdag 25 juli: Van Ryde naar Graffham

  1. Benny zegt:

    Wat een fantastisch land (en een fantastische beschrijving) en die camping Graffham, die ken ik. Heel fijne tijd gehad op pitch 10. Ga door, ga door (met schrijven)

Leuk als je reageert