Dinsdag 28 juli: Van Pevensey Bay naar Newchurch

Deze camping wil ik graag snel vergeten. Het grootste pluspunt is dat we zonovergoten wakker worden, maar dat kan ik nauwelijks rekenen tot een verdienste ervan. We zijn wat vroeger wakker dan anders. Er staat nog steeds een flinke wind, maar hij komt nu iets meer uit het noordwesten. Voor ons helemaal goed.

We waren al vlakbij en de camping claimde dat je hem kon zien, maar we moeten er toch langs om Pevensey Castle echt te zien. De eerste opbouw was in de Romeinse tijd (rond 290) en het lijkt toen een basis voor een Romeinse vloot te zijn geweest en om de bewoners te beschermen tegen de Saksische piraten. Later, in 1066, gebruikt en uitgebouwd door Willem de Veroveraar. In de middeleeuwen was het een van de belangrijkste verdedigingswerken en wel vier keer belegerd. De muren zien er ook uit alsof ze wat meegemaakt hebben. Wij kunnen er gewoon doorheen fietsen. Het kasteel dan, niet de muren.

Bexhill heeft een moderne boulevard. En hier mag je er wel overheen fietsen. Gezien het weer en het tijdstip zijn er nog niet zoveel mensen op de been. Wel zie je vaak zwerver-achtige types in de bushokjes op de boulevard. Soms zijn ze zelfs uitermate modieus gekleed en drinken ze gewoon zelf gemaakte koffie.

In Bexhill zijn ze niet zo netjes. Zo is hier een spinnenweb van 140 miljoen jaar oud gevonden. Dat moet op onze camping geweest zijn. Dit was natuurlijk een fossiel. Ook hebben ze één bot gevonden waaruit ze konden deduceren dat het de kleinste dinosaurus was ooit.

De volgende badplaats is Hastings. Voor velen bekend van de slag bij … in 1066. Toen Willem de Veroveraar uit Normadie kwam varen om de laatste Saksische koning te verslaan. Detail is dat deze strijd niet bij Hastings plaats vond, maar bij het plaatsje -met de voorzienige naam- Battle, iets ten noorden van Hastings.

Maar Hastings heeft ook een mooie boulevard (waar ze je graag op de fiets zien), met een kleine kermis en vele prachtige panden uit de Victoriaanse tijd. En die proberen ze ook mooi te houden want er staan er nogal wat in de steigers. Net als de pier. Deze is een tijdje geleden afgebrand, maar ze zijn hard aan het werk om er weer wat moois van te maken. Wij zullen Hastings vooral herinneren vanwege de ontzettend mooie  pandjes in het oude gedeelte van de stad.

Soms kun je blij worden van kleine dingen. Zo is mijn kaarthouder al een tijdje stuk. Hij sluit niet meer en daardoor waait hij steeds open en soms zelfs het boekje eruit. Wat ik nodig had zijn een paar van die papierklemmetjes en laat ze die nu net in het winkeltje hebben waar ik wat drinken haal. Ik moet er wel paperclips en punaises bij nemen, maar dat zij zo.

De tweede gebeurtenis vandaag is dat we blij verrast worden door een milleniumpaal die we nog niet kennen. The Royal Bank of Scotland heeft aan fietsorganisatie Sustrans voor het tweede Millenium 1000 fietswijzers geschonken in vier typen. In eerder verslagen heb ik er al drie laten zien. We wisten dat er een vierde was, maar we hadden hem nog niet eerder gezien. Nu dus eindelijk wel. Er staat ook een prachtig gedicht op dat ik in een van de volgende reisverslagen zal gebruiken.

Naar Fairlight moeten we klimmen. Boven gekomen geeft het ons een prachtig uitzicht over de omgeving. Ook is hier iets wat eruit ziet als een ouderwetse vuurtoren. Die hebben we vaker gezien. We vermoeden dat ze de mand op de paal vol stapelden met hout en aanstaken. Dat functioneerde als een baken voor de schepen. Het verklaart ook waarom vuurtorens vuurtorens heten.

Na de afdaling hebben we een lang stuk langs de kust. Je mag hier maar 20 mph, maar met de harde wind komen we daar regelmatig boven. De kilometers tikken haast vanzelf weg. Dat is heerlijk, het mag ook wel een keer gemakkelijk gaan. Het strand bestaat uit kiezelstenen die hier door de zee opgestuwd worden. Bij Rye Harbour bereiken we het huisje wat voor ons symbool staat voor de tocht. Het figureert op een van de foto’s in het gidsje. Leuk dat we er nu zelf langs fietsen.

Bij Rye Harbour gaan we weer even het binnenland in. Er is geen brug over de monding van de Rother en om hem over te steken moeten we naar Rye. Bij een bijzonder kerkje doen we nog een cache. Kerken zijn hier anders dan in het westen, meer massief met een vierkante toren. Deze is hier een uitzondering op.

Rye is een toeristische trekpleister. Een beetje het Zoutkamp van Kent (want in dat graafschap zitten we inmiddels). Geteerde huizen, smalle straatjes en veel toeristen. We kijken even rond en ook hier vallen de eeuwenoude huisjes op.

We rijden een stuk door een moerasgebied. Eerst de Walland Marsh en daarna de Romney Marsh. Op de kaart is het één grote witte vlek, zonder wegen en dorpen. Behalve dan de weg waar wij op zitten. Daarom verbaas ik me in Camber. Het staat daar vol met auto’s en er blijkt een soort van pretpark te zijn. Nooit verwacht hier

Het landschap is hier vlak. Wat meertjes, veel moeras maar ook weer veel gewas. Grote velden met koolzaad en graan. Zo anders dan in het zuid-westen van Engeland.

Door dit vlakke land worden we met lichte dwang geduwd. We kiezen voor een boerencamping in Newchurch. Wat een verschil met gisteren. Hier is alles netjes en schoon. Er is niemand maar via een telefoon kunnen we bellen en krijgen we een plekje toegewezen (£13). Een mooi gemaaide plek mét gras. Keurige en schone douches. En alles netjes. Helemaal goed hier. We zijn vroeg, dus tijd om te loungen. Daarna zetten we het tentje op.

Ook moeten we nadenken over morgen. Dan zijn we aan het einde van de route en moeten we over naar Frankrijk. Wat te doen? Naar de haven rijden en kijken of er plek is? Ik kijk via de telefoon even op internet. Met kunst en vliegwerk én een creditcard lukt het me twee keer één overtocht voor één fietser te boeken, voor €24 per fietser. Fijn dat dit geregeld is, maar we moeten dan wel om 12 uur bij de boot zijn terwijl we nog iets van 35 kilometer moeten overbruggen.

We eten rijst met chicken-massala saus en een salade. Ons plekje staat precies in de ondergaande zon. Als die weg is wordt het al snel te koud. Morgen willen we op tijd vertrekken. Dat betekent dus ook op tijd gaan slapen.

Getallen van de dag
Aantal kilometers: 75,2 (totaal 1191)
Afstand tot Baflo: 462 kilometer (hemelsbreed)
Aantal hoogtemeters: 387

kaart-19

profiel-19

0 gedachten over “Dinsdag 28 juli: Van Pevensey Bay naar Newchurch

Leuk als je reageert