Donderdag 30 juli: Van Guînes naar Esquelbecq

De voorspelling was regen vanochtend. In eerste instantie leken ze het fout te hebben want het ziet er prima uit. Maar tijdens het opbreken van de tent blijk ik het fout te hebben en regent het even. Dat is even kleine paniek als alles open en bloot ligt. Dit is ook de enige regen gebleven vandaag, dus we mogen niet mopperen.

We hebben nog een kilometer of twintig te gaan voor we op de LF1 zitten. Deze kilometers gaan voornamelijk door de bossen heen. Er mogen geen auto’s komen maar er zitten wel snelheidsdrempels in de weg. Bij elke afdaling moeten we dus flink in de remmen. We zien ook dat ze hier nog bosbouw doen met een paard. Wel kettingzagen maar om de bomen te verslepen wordt een één-pk’er gebruikt.

Bij Alembon komen we op de LF1. Maria staat ons op te wachten op de hoek. Voor de kerk. Eigenlijk hebben we hiermee het gros van de bezienswaardigheden in deze streek gehad. Kerken en kapelletjes. Tijdens de Franse revolutie zijn veel kerken en kloosters beschadigd. Sommigen zijn ingestort en vervallen. Anderen zijn, zo goed en zo kwaad als het kan (oftewel met de Franse slag) gerepareerd. Ik ben zelf niet religieus (meer), maar ik vind het altijd mooi om in de kerkjes te kijken. Vooral de Rooms-Katholieke kerken hebben veel pracht en praal.

Een andere bijzonderheid, voor ons, is de broodautomaat. De Fransman kan niet zonder zijn pain, dus in bakkerloze dorpen staat zo’n automaat. Helaas voor ons zijn de croissantjes op en wittebrood houden we niet zo van.

De kerk van Clerques staat bekend om zijn oude romaanse toren van wit zandsteen. En om de houten en marmeren beelden in de kerk. Wij kunnen er nog een derde eigenschap aan toevoegen; je kunt er ook uitstekend koffie maken in de zon en uit de wind. De kerk staat open, dus we kijken ook even binnen. Relatief sober maar wel met mooie beelden.

In Tournehem-sur-la-Hem fietsen we onder de toegangspoort van het kasteel door. Veel meer is er niet over van dit kasteel, dat in de 12e eeuw gebouwd werd en in de 15e eeuw verwoest. De voornaamste  bewoners hadden klinkende namen: Philips de Stoute, Philips de Goede en Antoinne de grote Bastaard. Met zulke namen heb je reputaties op te houden.

Verderop komen we in een kapel een vergadering van Maria’s tegen. Één beeld was niet genoeg. Wel zo gezellig voor haar, want meestal zit ze én alleen én opgesloten achter tralies.

Dit deel van de route bevat nog de laatste klimmetjes van de vakantie. We fietsen door een golvend terrein met veel landbouw. Graan, koolzaad en iets wat ik niet thuis kan brengen. Het is onder aan de steel afgesneden en ligt in lange rijen plat op het veld. Een boer is bezig het te keren. De knop is een bolletje van ongeveer een halve centimeter doorsnee en dat bevat een paar zaadjes, iets groter dan sesamzaad. Geen idee wat het is. (@Willem: als je dit leest, weet jij wat het is?)

We kijken even bij Blockhaus d’Eperleques. Tijdens de tweede wereldoorlog hebben de Duitsers hier een bunker neergezet om V2 raketten te bouwen én de brandstof te produceren. De geallieerden wisten dit en bombardeerden de zaak plat. Toen werd er een kleinere bunker neergezet, maar met een dikker (5 meter!) plafond. Die staat er nog steeds, maar door al dat gedoe is er nooit één raket geproduceerd.

Bij Watten is met name het interieur van de kerk bijzonder. Prachtige beelden en zelfs een Mariagrot. Vaak zit hierin iets uit Lourdes verwerkt in de hoop dat dit nog wat extra kracht geeft. Mooi om hier even binnen te kijken en te genieten van de drie-D schilderijen van de kruisiging.

Bij de Wattenberg gaan we nog één keer omhoog naar 71 meter. Bovenop staat een houten molen uit de 17e eeuw en de toren van een voormalige abdij. Wij genieten nog eenmaal van het uitzicht over het gebied waar we vandaan komen. In de verte zien we de kerncentrale en haven van Duinkerken liggen.

In Esquelbecq vinden we het genoeg voor vandaag. Camping Les Rosés heeft een mooi beschut plekje, in de zon voor ons. Bij de Aldi (die er exact zo uitziet als de Aldi in Winsum, alleen wat producten verschillen) hebben we een maaltijd van gebakken aardappeltjes en vlees gekocht. En een fles Normandische cider. Daarmee krijgen we de buik vol. De camping heeft ook een auberge met een terras. Daar drinken we later nog een biertje. Het lijkt weer een koude nacht te worden, dus morgen hopelijk mooi weer.

Getallen van de dag
Aantal kilometers: 67 (totaal 1324)
Afstand tot Baflo: 392kilometer (hemelsbreed)
Aantal hoogtemeters: 655

kaart-21

profiel-21

0 gedachten over “Donderdag 30 juli: Van Guînes naar Esquelbecq

Leuk als je reageert