The true fruit of traveling is perhaps the feeling of being nearly everywhere at home.
Als we opstaan ziet het weer er vrij redelijk uit, maar zodra we de tent ingepakt hebben betrekt het toch aardig. Een groot deel van de dag zal het druppen en later zijn het zelfs buien waar we de regenjas voor tevoorschijn halen. Toch was het een prima dag waarin we weer veel te zien krijgen.
We gaan eerst naar Stavern. Tot 1942 was het het kleinste stadje van Noorwegen, maar in 1988 ging het samen met Larvik en verloor daardoor zijn status. Het stadje trekt veel kunstenaars en we struikelen dan ook over de galerieën. We kijken even bij het haventje. Een bepaald soort houten bootjes is hier courant. En in de super halen we wat lekkers voor bij de koffie.
Larvik is de volgende plaats op de route. De eerste grotere stad sinds Kristiansand. We hebben er mooi zicht op als we aan komen fietsen om het fjord.
Na Larvik gaan we een stukje van de kust af richting Sandefjord. Het landschap is hier anders dan de afgelopen dagen. Toen gingen we helemaal stuk door de vele klimmen. Het is hier ook niet vlak, maar veel beter te doen. Een beetje als Denemarken. Hier is ook wat meer landbouw omdat het vlakkere land zich daar beter voor leent. Wij zijn er in elk geval blij mee want dit is veel fijner fietsen.
Bij Kaupange komen we langs een openlucht museum. Het is een van de oudst bewoonde plaatsen in Noorwegen en hier is een Vikingschip gevonden. Je ziet hoe ze hier vroeger leefden en een interessant feitje is dat deze plek vroeger veel dichter aan het water lag. De reden is dat Noorwegen elk jaar 7 mm stijgt sinds de ijstijd. Dat is ook een oplossing voor de global warming.
We komen nauwelijks fietsreizigers tegen. Ook op de camping hebben we nog geen andere fietsers gezien. Maar wat de Noren graag doen is langlaufen. En dan hoeft er niet eens sneeuw voor te liggen. We komen hun getik onderweg vaak tegen. Meestal zijn het zwetende mannen maar soms wordt ik ook eens verwend.
Sandefjord is een grote stad en het is er druk. Het is de rijkste stad in Noorwegen. Allemaal verdiend met de walvisvaart. Ze hebben ook de derde commerciële vloot van Noorwegen. Het ziet er gezellig uit in het centrum maar omdat het begint te regenen besluiten we toch om door te gaan.
Het fietsen gaat vandaag lekker en zo peddelen we door het landschap. Kerkje hier, rotspartij daar en soms uitzicht op een fjord.
De eerste dagen hadden we er geen geduld voor maar we doen ook weer eens wat caches onderweg. In elk land moet ik altijd even wennen aan de manier van verstoppen. Op de een of andere manier verschilt dat. Maar daarna zijn ze gemakkelijk te scoren.
Mevr. van der Veeke zoekt meestal ook mee maar wordt hier volkomen in beslag genomen door al het lekkers langs de weg. Ik krijg haar nauwelijks meer mee als ze een rijpe vondst doet. En dan heb ik het niet over de mannelijke langlaufers.
En ik moet toegeven. Ze zijn heerlijk zoet.
Zo komen we via Melsomvik in Tonsberg. Door velen beschouwd als de oudste stad in Noorwegen, maar dat heb ik ook van andere steden horen beweren. Volgens Snorri Sturluson (what’s in a name) is het gesticht na de slag van Hafrsfjord in 871. Het heeft de oudste stenen kerk, een cathedraal en een kasteel. En de Oseberg burial mound waarin ze allemaal voorwerpen uit de Vikingtijd hebben gevonden. En het heeft ook een file.
Het is voor het eerst dat we zoveel auto’s bij elkaar zien in Noorwegen. Het is ook voor het eerst dat we moeite hebben met het vinden van de weg. De bordjes van route 1 staan andere kanten op dan wij willen. En er zijn geen fietspaden. Met behulp van de GPS en om ons heen kijken vinden we toch de route naar de camping. Onderweg doen we nog even boodschappen. We geven weer een godsvermogen uit aan een bier, een cider en wat eten. Toch zou ik het aankomstbiertje niet willen missen. Is toch een beetje de beloning elke dag.
Ook deze camping is vol maar we hebben het geluk dat er net iemand vertrekt. We hebben veel luxe vandaag want we kunnen een tafel en stoelen van het terras gebruiken, er is een keuken en de mogelijkheid om alles op te laden. En tegen de avond komt de zon weer tevoorschijnzodat we even op kunnen warmen.
Na het eten lopen we nog even naar het fjord. Daar zijn ze aan het vissen naar krabben. Sommigen hebben emmers vol maar het zijn allemaal kleintjes. Mevr. van der Veeke doet ook een poging en zowaar… Hiermee hebben we alle doelen van de dag bereikt. Het bed lonkt.
Getallen van de dag
Aantal kilometers: 68,2 (totaal 371)
Aantal hoogtemeters: 662
Camping Skallevold (Nok 160+ Nok 75 douche / €25,25)
Stavern, Stavoren, zou er verband kunnen zijn?