De meest effectieve manier om een probleem op te lossen is door ergens geen probleem meer van te maken.
Vandaag staat een fikse dag met meer dan 7o kilometer op het programma. Het is dit of 45 kilometer. Andere campings zijn er niet onderweg. Ik kan her en der nog wel wat stukjes afsnijden maar veel zal dit niet uitmaken.
Bij Holmestrand nemen we afscheid van de kust. Ik moet zeggen dat we hier genoten hebben van de zee, de eilandjes en vooral van de zon. Op zoveel mooi weer hadden we niet gerekend, Holmestrand zit duidelijk aan de rand van het toeristisch gebied. Het ziet er wat vervallen uit en er is niet veel te doen.
Om van de kust weg te komen moeten we klimmen. Iets meer dan 100 meter in een kilometer. Reken zelf maar uit, maar we moesten lopen.
We zien meteen het landschap veranderen. Meer ‘bergen’ en bomen. En soms een mooi meertje waar we koffie met uitzicht maken.
We komen ook nauwelijks dorpjes meer tegen. Op een kruispunt soms een winkel of een kerk. En verder in het landschap de verspreide huisjes. Hieronder een paar indrukken.
Dus ook nauwelijks bankjes en picknick plekjes maar soms hebben we geluk en vinden we zomaar een fraai exemplaar.
Tot nu toe hebben we mooi weer gehad. Haast zuid-Franse temperaturen. Helaas lijkt daar wel een eind aan te komen. Het weerbericht heb ik steeds ontkend maar als we dit schip met zure appelen in de verte zien hangen dan moeten we er toch echt aan geloven.
Ik wist niet dat er zoveel water in een wolk kan zitten. Minutenlang stroomt het als een douche naar beneden. We schuilen onder wat bomen maar dat is niet genoeg. Een huis verderop kunnen we onder een afdakje staan. Na een minuut of twintig lijkt het wat minder te worden. De temperatuur is 10 graden gezakt en over natte wegen gaan we verder. We komen ook de eerste waterval tegen. Dat is dan wel weer een voordeel van zoveel regen, hij is lekker gevuld.
En ook het landschap geeft na de regen mooie plaatjes. We zijn dan wel nat, maar dat betekent niet dat we niet genieten.
Bij Hillestad kijken we even bij de kerk maar die is dicht. Het begint ook weer te regenen en dat wordt alleen maar erger. In Kongsberg aangekomen voelen we niet voor kamperen in de regen. Ook omdat we met zoveel natte kleren zitten. In het centrum trakteren we ons op een luxe hotel. Dat betekent een goddelijke (eigen!) douche, gratis zeepjes, douchemutsen, wifi en alle stroom om onze spullen op te laden. Een godsgeschenk.
Om een uur of acht wordt het eindelijk droog en besluiten we Kongsberg te verkennen. Tegenwoordig worden hier veel wapens geproduceerd, maar het is bekend geworden van de zilvermijnen.
In 1623 vinden een paar kinderen bij toeval een zilver-ader. Pa probeert het geheim te houden, maar wordt ontdekt. Daarna ging het snel en ontwikkelde Kongsberg zich tot dé zilverstad van Noorwegen. Tussen toen en 1957, toen de mijnen gesloten werden, is 1,35 miljoen kilogram zilver gewonnen. Er werkte hier 4000 mensen in deze industrie. Ook de Noorse munt was en is hier gevestigd. Veel van deze historie vinden we terug op de brug in het centrum die een woeste stroom overspant (met dank aan de regen).
Verder is de kerk een bezienswaardigheid. In het sobere Noorwegen is deze barokke en rococo kerk helemaal uit zijn plek. We hadden hem graag van binnen gezien, maar ook deze is gesloten. Ik snap dat nooit. Het huis van God zou toch nooit dicht moeten zijn?
We behelpen ons dan maar met een rondje door de stad. We zien leuke straatjes en de waterval van een afstand. Maar ondanks al dit moois, lonkt het ‘echte’ bed en de wifi meer.
Getallen van de dag
Aantal kilometers: 70,9 (totaal 477)
Aantal hoogtemeters: 899
Best Western Gyldenløve Hotel (Nok 1295 / € 139,25)
Misschien een kleine troost in Annen hebben we in een uur tijd 30 mm gehad en in Eexterveen 100mm. Na regen volgt meestal zonneschijn! Wel weer mooie plaatjes met steile wegen😅
“Het echte bed (a 139.50) en de Wifi lonkt” De Griekse Stoa filosoof Zinoon van Kition zou jullie antwoorden:
“Geluk is niet te vinden door het najagen van genot, want eerst is er schrijnende pijn van het verlangen, dan de trieste inzinking na de verzadiging”
Een fijne vakantie verder…………….
De filosoof had het fout. Zelfs dagen na die tijd denk ik nog met genot en plezier terug 🙂