Wie zijn eigen weg gaat, kan door niemand worden ingehaald.
Vandaag geldt nog steeds de weerwaarschuwing maar die is meer gericht op de wind dan op de regen. Ruth is niet lekker dus Esther gaat met haar naar de dokter. Maar ze voorziet ons nog wel van informatie van een stadswandeling door Stavanger. We nemen de bus naar het centrum. Bij Breivatnet, een klein meertje midden in de stad , stappen we uit en volgen de wandeling. Die brengt ons op een paar interessante plekken.
We beginnen met de kathedraal van Stavanger. Het eerste stenen gebouw dat hier stond. Het is in 1125 gebouwd, waarschijnlijk door Engelsen. En het is de enige in Noorwegen die sinds de middeleeuwen ongewijzigd is en al die tijd in gebruik is geweest. Wij zijn met name onder de indruk van het mooie houtsnijwerk van de preekstoel en er hangen vier prachtige schilderijen met houtsnijwerk. Bovendien was het een koopje om binnen te komen.
Daarna gaan we via het centrale plein Torget naar de haven (Vågen) van Stavanger. Er liggen twee gigantische cruiseschepen in de haven. Ze konden gisteren niet uitvaren vanwege het weeralarm. Hier is ook de vismarkt, maar daar is op dit moment niets te doen. Waarschijnlijk omdat de vis en het fruit gewoon uit de kramen waait.
We lopen door naar het oude gedeelte van Stavanger. Hier staan dezelfde witte houten huisjes als in Bergen. 173 hebben ze er hier weten te bewaren uit de 17e en 18e eeuw en ze staan er mooi bij. Daar hebben ze zelfs prijzen voor gekregen.
In het oude stadsgedeelte ligt ook het blikjesmuseum. Stavanger heeft economisch gezien een aantal voor- en tegenslagen gehad met houten scheepsbouw, stalen scheepsbouw, olie en gas maar ook het inblikken van vis. Begin vorige eeuw werkte 50% van de bevolking in de (vis)conserven. Het hele proces van de aflevering van de vis, roken of bakken, verwerken en inblikken werd hier gedaan. Ook de blikken werden hier gestanst. Het hele verhaal is mooi te zien in een historische film. Voor de etiketten zijn meer dan 40.000 (!) verschillende ontwerpen gemaakt. Het was overigens nog een heel gesteggel want ze noemde het sardientjes in blik en dat mocht niet volgens de Fransen omdat Sardientjes alleen in de Middellandse zee worden gevangen.
Daarna lopen we via het concerthuis (handige plas-stop)weer terug naar de haven. Daar komen we een van de 23 beelden tegen van de kunstenaar Antony Gormly. Het is een afgietsel van zijn lichaam. Ze hebben er vier jaar over gediscussieerd of die rommel hier wel mocht staan. Ze zijn allemaal 1.95 meter hoog en kijken allemaal in dezelfde richting (10 graden west). Dat is de richting van het standbeeld in de haven, die uitkijkt over zee. Maar elk beeld staat 1.95 meter hoger of lager dan een van de andere beelden. Dus eigenlijk zijn ze virtueel gestapeld.
We gaan op weg naar het meest kleurige straatje van Stavanger. Daarbij komen we langs de brandtoren Valbergtårnet. Ergens in 1850 gebouwd en het was toen het hoogste gebouw van Stavanger. Omdat de stad grotendeels van hout was, waren ze als de dood voor brand. En daarom stond er hier continu een mannetje op de uitkijk.
Het kleurige straatje is Ovre Holmegate en wordt ook wel eens Stavangers Notting Hill genoemd. Er zat een kapper in die wel wat kleur kon gebruiken. Daarom werd alles volgens het kleurenschema van de artiest Craig Flannagan geschilderd. Je zou er haast vrolijk van worden.
Dit leidt ons naar de buitenhaven van Stavanger, waar ook de veerboten aanmeren. Hier is het olie en gas museum. Het is er erg druk binnen en het is best prijzig, dus we slaan hem even over.
In plaats daarvan gaan we naar het scheepvaart museum waar we gratis naar binnen kunnen met ons blikjes-kaartje. Ze hebben een mooie audio rondleiding die alles vertelt van de scheepsbouw en de scheepvaart die hier de afgelopen 200 jaar heeft plaats gevonden.
Hierna hebben we nog een klein beetje tijd over. Met ons kaartje kunnen we ook in Ledaal. Dit huis is rond 1800 voor de scheepsmagnaat Gabriel Schanche Kielland gebouwd. Er is niets te doen, dus ze staan te popelen om ons een privé rondleiding te geven. Zo leren we veel interessante feitjes. Dat alles in het huis zo symmetrisch mogelijk moest en dat er daarom nep-deuren in zitten en dat daardoor de schoorsteen een rare draai moest maken om midden op het huis uit te komen. Maar ook dat er een paar kamers voor de koninklijke familie gereserveerd zijn waar ze bijna nooit gebruik van maken. Het meest interessant vind ik de oude schilderijen die laten zien hoe Stavanger er lang geleden uitzag. Je had vanaf Ledaal vrij uitzicht tot de haven. Iets wat nu echt niet meer kan.
We zijn inmiddels moe gesjouwd. Tijd om de bus terug te nemen. Dat is wel even zoeken maar met wat sms-hulp van Esther vinden we hem. Met Ruth gaat het gelukkig wat beter. Vanavond staat sushi op het menu. Nog niet eerder in deze vorm gehad, maar zeker voor herhaling vatbaar. Erg lekker en ook erg gezellig met Esther en Lamberto. Een mooi einde van een interessante dag. Morgen zijn alle weer-alarmen ingetrokken en kunnen we weer op de fiets.
Getallen van de dag
Aantal kilometers: 0 (totaal 1058)
Aantal hoogtemeters: 0
Logeren bij Esther en Lamberto
Mooi verslag en foto’s. Het etentje was vast geslaagd.
Regelmatig vraag ik me af waar je het motto van de dag vandaan hebt gehaald. Die van vandaag heb ik op 9 augustus gezien via het twitteraccount van omdenken:
https://twitter.com/Omdenken/status/762960117167955968?lang=en
Wat is jouw bron?
Die verzamel ik het hele jaar door Gert. Maar deze had ik inderdaad van omdenken die net langs kwam.
gezellig etentje ! Zo te zien op de foto zijn jullie wel wat kilo’s kwijtgeraakt of komt het door de groothoeklens ?
De broekriem moet inderdaad steeds strakker Ben.