Numinous
Describing an experience that makes you fearful yet fascinated, awed yet attracted – the powerful, personal experience of being overwhelmed and inspired.
Vandaag gaan we naar de Preikestolen toe. Wat het precies is kun je het beste op de link lezen. Het is er een perfecte dag voor want het is volop zonnig. Dit betekende wel een koude nacht door de heldere hemel. Toen ik vannacht op de thermometer keek gaf hij maar één graad aan. Brrr. Het was dus een koud ontbijt en vroeg want we wilden de bus van iets over acht hebben. Terwijl we er staan te wachten komt er een Duitser aan die ons een lift aanbiedt. Helemaal super. Tegen half negen starten we de wandeltocht en we doen ongeveer twee uur over de drie kilometer naar boven.
Het is een beetje een foto-blog geworden maar de plaatjes waren zo fantastisch. Bij de foto’s zal ik nog het een en ander toelichten.
Het parkeerterrein ligt op ongeveer 300 meter. Daarna stijg je nog een keer 300 meter.
Het pad is grotendeels grove stenen waar je van steen naar steen stap/springt.
Zo vroeg zijn er nog niet heel veel mensen op pad en kun je in eigen tempo rustig naar boven klauteren.
Sommige stukken worden met houten vlonders overbrugd. Begin deze week, toen het weeralarm actief was, stond hier een halve meter water op.
Onderweg komen we een meertje tegen. Hier kamperen ook mensen die op tijd wilden zijn voor de zonsopkomst.
Zo klimmen en klauteren we door.
En dan staan we ineens bovenop.
En natuurlijk wil ik even op het puntje zitten.
We kijken alle kanten op, genieten van de uitzichten en maken heel veel foto’s.
Uitzicht naar Lysebotn
Nog mooier uitzicht naar Lysebotn.
Mevr. van der Veeke springt een gat in de lucht van plezier.
Ondertussen is het wel wat drukker geworden.
Dus we maken wat ruimte en eten een broodje met uitzicht.
Nog één laatste blik voor we gaan.
En er zijn zowaar ook nog twee caches.
Op de weg terug naar beneden is het ook wat drukker geworden. Het lijkt wel het Volendam van Noorwegen. Veel mensen zijn niet goed voorbereid, lopen op slippers of daarvan zie je dat ze gewoon de conditie niet hebben. Daarom waren er in het begin van de week ook zoveel reddingsacties en werd de Preikestolen afgesloten.
Wij klauteren tegen de stroom in naar beneden. Op het parkeerterrein staat dezelfde Duitser van de heenweg en we krijgen weer een lift. We voelen ons gezegend dat we zo’n mooie dag hebben gehad voor deze tocht. Een onvergetelijke ervaring.
Fantastisch!
Prachtig!
Jemig, mijn benen worden papperig en mijn maag draait zich om als ik naar de foto’s van het randje kijk. Kortom hoogtevrees. Maar zal een geweldige ervaring zijn geweest al die uitzichten. En gelukkig weer beter weer😘
Zo mooi en zo eng. Wij waren hier 3 jaar geleden, samen met Esther en Lamberto en vele andere (toenmalige GU) collega’s. Ook toen was het schitterend weer.
Te eng voor mij om over de rand te kijken.
PS de caches hebben we toen ook gevonden.
Wat mooi ! Lijkt ons een geweldige ervaring om deze plek te bezoeken met zo”n uitzicht
“Sommige stukken worden met houten vlonders overbrugt.”
Als ik in de zoekmachine “worden overbrugt” op geef als zoektermen krijg ik:
“Did you mean: worden overbrugd”
wooow. Ik snap dat je dit wilt meemaken, maar ik krijg al hoogtevrees van de fotoos.
Uitzicht op Lyseboth. Daar waren we dus 3 jaar geleden met als doel “Preikestolen” Het weer was alleen 180 graden anders dan jullie het hadden. Koud en kei en kei harde regen.
“En er zijn zowaar ook nog twee caches” . Op een gegeven moment zag ik in Noorwegen ieder clupje stenen aan voor een cache. Dat was natuurlijk niet zo. Wel een paar mooie gevonden die ik nog op Facebook zal zetten ( zonder locatie natuurlijk 🙂 )