Maandag 7 augustus: Van Longeville sur Mer naar St. Hillaire-de-Riez

Vaak moet er iets gebeuren voordat er iets gebeurt.
Johan Cruijf

Het is een heerlijk rustige camping hier. Maar wel een van de regeltjes en het oude vrouwtje houdt deze scherp in de gaten. Zo stond er een bordje dat de douche is afgesloten tot acht uur. Nu sta ik meestal rond zeven uur op en dan wil ik ook onder de douche. Er was niets afgesloten, dus ik ga gewoon de douche in en kleed me uit. Helaas…gedist door een bejaarde. Ze heeft het water afgesloten tot acht uur. 

Eigenlijk zijn we toe aan een rustdag, maar omdat we er al uit zijn, besluiten we toch maar te gaan fietsen. Van een bevriende fietser hebben we een lijstje met campings gekregen. Er is een geschikte na ongeveer 70 kilometer. Dat lijkt ons wel wat, ook om daar een rustdag te houden. 

Vandaag is gelukkig minder saai. We bezoeken een aantal grotere en kleinere badplaatsen, krijgen een rondleiding in een oud klooster en gaan door de rollercoaster van de duinpaden.

Ondanks dat het nog vroeg is, staan de auto’s in rijen in Jard-sur-Mer. Blijkbaar is er weer een of ander feest. Voor ons toch wel een reden om door te gaan.

Voor het klooster, Abbeye de Lieu-Dieu, rijden we even om. Ik heb het idee dat Frankrijk weinig geeft om zijn historie. In Engeland had op zijn minst een bordje gestaan, maar hier is geen enkele indicatie dat er wat is. Voor het klooster zit een meisje op een stoel. Het blijkt een gids te zijn. Eigenlijk is het nog geen tijd voor de rondleiding maar ons wil ze wel een quick-tour geven. En met wat aandringen zelfs in het Engels.

Het klooster is in 1198 gebouwd in opdracht van Richard van Leeuwenhart, koning van Engeland, Normandië en alles wat hier in de buurt ligt. Het klooster was in het begin succesvol. De monniken wisten hoe ze land moeten inpolderen en dat hielp bij de ontwikkeling. In de dertiende eeuw werd het toch meerdere malen geplunderd en tijdens de 100-jarige oorlog behoorlijk stuk gemaakt. In 1720 verlieten de laatste monniken de restanten. In 2013 is het opgekocht door iemand en die probeert het weer een beetje in ere te herstellen, ondanks dat een groot deel van de gebouwen weg is.

Onze gids vertelt hierover, hoe het er vroeger uitzag, de aanpassingen aan de deuren, de hostie-maker en waarom de put niet in het midden van de binnenplaats staat (God moet altijd in het centrum kunnen staan). Erg interessant allemaal, zeker na de intellectuele woestijnen van de afgelopen dagen.

Hierna fietsen we door het min of meer drooggelegde Les Marais de Guittière, waar de kweekvijvers nog goed zichtbaar zijn, en komen we weer aan de kust waar we via een ketting van dorpjes naar Les Sables-d’Ollone gaan. 

Voor de kust van Port Bourgenay blijken afdrukken van dinosauruspoten te zijn. Maar ook dit wordt niet toeristisch uitgebuit want in de zomer worden ze door zeestromingen met zand bedekt en er wordt geen moeite gedaan dit zichtbaar te houden, laat staan te markeren.

We zien les Sables-d’Olonne al van verre liggen als een mondaine badplaats en dichterbij gekomen blijkt het dit ook te zijn. Een mooie boulevard met stranden en heel veel mensen. Tijd om een ijsco te eten en even naar de mensenmassa te kijken. We volgen de boulevard tot de oude haven en gaan dan weer de bossen in.

Het voordeel van de bossen is dat het wat koeler is, want het is weer een behoorlijk hete dag geworden. En de paden zijn hier, in tegenstelling tot gisteren, heel speels. Veel bochtjes en op en neer gaande wegen maken het fietsen hier tot een feest. Ondanks dat het best wel druk is, maar een extra slalom meer of minder, maakt niet uit.

Bij Bretignolles-sur-Mer komen we weer het bos uit. Eigenlijk is de hele Franse Atlantische kust één grote badplaats want overal is strand, zee en mensen.

Na een kilometer of zeventig komen we bij de beoogde camping. We zijn best moe en verheugen ons op een mooi plekje. In de fietstas wacht een koude Desperado op ons.

Maar helaas is de camping vol, maar er is nog één plekje voor een klein tentje. Gezien de eerdere ervaringen, wil ik het toch eerst even zien. Het blijkt te liggen naast een auto, tussen twee (hete) asfaltwegen en tegenover de wc. En er is geen schaduw. We bedanken vriendelijk en gaan naar de volgende camping.
Dat is een vier-sterren camping. Eigenlijk weten we dat we dit niet moeten doen, maar we zijn erg moe. Ook hier zijn ze vol, maar voor ons hebben ze nog wat. Het blijkt een betonplaat tussen twee auto’s te zijn. Ook hier bedanken we vriendelijk voor het meedenken.

Wat nu? We kunnen terugfietsen maar dat is tegen onze principes. Maar dat zijn wel de campings die het dichtstbij liggen. De volgende camping langs de route is tien kilometer verderop. En weer een paar kilometer verder zijn er meerdere. Toch maar door dan.

Hiervoor moeten we door St. Gilles-Croix-de-Vie en dit blijkt een hele grote plaats te zijn. En iedereen wil erin en eruit. Met de auto. Maar zo slecht als de wifi hier is, zo goed zijn de fietspaden. Heel veel vrijliggend, naast de autowegen. Ook in de stad. En de Fransen zijn erg fijn voor fietsers. Bijna overal stoppen ze voor ons en geven ze voorrang. De stad door is voor ons dus geen probleem. En er is ontzettend veel te zien hier. Mooie boulevards, stranden, winkels en mensen. Het is geen straf om de extra tien kilometers te doen. We raken zelfs over de vermoeidheid heen.

Aan de rand van de stad is, op loopafstand van het strand, een twee-sterren camping. Ook deze is vol maar ook hier hebben ze nog één plekje voor ons. Het is een klein stukje gras, bij een vaste sta-caravan . Het ligt rustig, we zijn moe en het is al na zessen, dus we nemen het. En het is inderdaad de laatste, want de volgende fietsers worden weggestuurd.

Hierna moeten we snel de tent opzetten, want er is een weer-alarm. Ze verwachten windstoten en hoosbuien. En inderdaad, om ons heen betrekt het al aardig. Toch weten we het kamp op te slaan, te douchen en te eten voor het los zal barsten. Het valt mee, er vallen wel wat dikke druppen, maar uiteindelijk kunnen we zelfs nog buiten koffie drinken.Voor morgen is de voorspelling niet zo goed. We laten het gewoon over ons heen komen.

Getallen van de dag
Aantal kilometers: 80,7 (totaal 724)
Aantal hoogtemeters: 349
Afstand (hemelsbreed) naar Baflo: 957
Camping la Padrelle (€14,44 )