Traveling it the company of those we love is home in motion.
Leigh Hunt
Vandaag is een rustige dag. Het is tenslotte zondag. Op straat zien we nauwelijks mensen. In het eerste deel nog wat fietsers die de Loire en Velo doen, maar zodra wij de Loire verlaten hebben, zien we geen fietsers meer. Al met al was het een wat tamme dag, maar we maken toch nog wel iets mee.
Savennieres is het eerste dorp dat we tegenkomen. En we doen er maar meteen boodschappen voor de dag want op zondag weet je maar nooit wanneer je een open winkel tegenkomt. We kopen brood, eten voor vandaag én ontbijt voor de volgende dag voor minder dan €15. Het blijkt een erg mooi dorpje te zijn met oude straatjes, een kerk en de karakteristieke zandstenen muren.
In la Pointe worden we aangehouden door Didier Biezin, die alle fietsers noteert en, indien mogelijk, een praatje met ze maakt. Hij tekent alles aan op een kaart en in een boekje. Nationaliteit, waar we vandaan komen en wat we gaan doen. Er hangt zelfs een krantenartikel over hem. Zo hoor ik dat wel 800.000 mensen de Loire en Velo doen. Als een volleerd interviewer schrijft hij alles op en we moeten op de foto met hem voor zijn Wall-of-Fame. Toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat we met de dorpsgek te maken hebben.
Met alle oponthoud kunnen we ook wel een koffie doen. We komen net langs een botanische tuin met uitzicht op de Loire. Er zijn mindere plekken, dus we maken er maar meteen gebruik van.
Uiteindelijk komen we bij St. Mathurin-sur-Loire. Het is een dorpje aan de dijk van de Loire. Voor ons is het het afscheid van deze rivier. Wij gaan naar het noorden en de Loire gaat naar het westen door. Ik moet zeggen dat het mooi fietsen is langs dit water. Alles perfect aangegeven, prachtige fietspaden, vaak autovrij en mooie landschappen.
We vinden het des te meer jammer omdat we de rest van de dag op D-wegen zitten. Nu is het op zondag niet druk, maar het is toch minder leuk fietsen. We zitten in de Vallée de l’Authion waarvan de Fransen zeggen dat het net Nederland is. Maar goed, ik acht hun niet als de kenners van ons land. Het is meer een platgeslagen Frankrijk. Weilanden en soms kom je wat bijzonders op een paal tegen. Daarnaast merk ik dat het hier meer kerkelijk wordt. We zien meer Christussen langs de weg en de kerk(jes) zijn meer versierd.
En ook zien we veel velden vol met zonnebloemen. We merken dat we laat in het seizoen zijn, want ze zijn al bijna uitgebloeid.
En af en toe naderen we een dorp, waarbij altijd de kerktoren erboven uitsteekt. Van Sermaise hebben we hoge verwachtingen. In de oudheid regeerden hier vier nomadische stammen waarvan de krijgers, mannen en vrouwen, gevreesd waren. Ze zijn door de Romeinen verslagen en moesten in dienst. Velen gingen ook naar Hadrians Wall in Engeland. Later werd de Via Agrippa (weg naar Tours) gebouwd en deze werd beschermd door vijf steden, waaronder Sermaise, waar een fort stond. Het werd een koninkrijk Samation dat liep van de Baltische zee tot de Zwarte zee. Maar aan alles komt een eind en de Gothen maakten er korte metten mee. Met zo’n historie moet er wat te zien zijn, toch? Maar ook hier is alles gesloten en kun je en kanon op straat afschieten. Het dorp bestaan nu trouwens nog maar uit een paar huizen en een kerk. Zo zie je dat alles vergankelijk is.
Ons einddoel van vandaag is Durtal. Het klinkt me meer Duits dan Frans in de oren. Als we het dorp binnenrijden, over de brug, weten we niet waar we moeten kijken. Over de rivier heb je een prachtig uitzicht.
Maar het chateau dat er staat trekt ook wel de aandacht.
Het hele dorp is hier omheen gebouwd en er is een hoop te beleven. Wij slaan dit even over en gaan naar de camping. Ze hebben een mooi plekje voor ons. In de zon zetten we het tentje op. Vandaag zijn we eens wat vroeger aangekomen, dus we kunnen wat extra uitrusten. Is ook wel nodig want we zijn er best moe van geworden vandaag. Ik merk dat als we minder afleiding hebben, we meer vermoeid raken. Vanavond maar weer op tijd naar bed.
Getallen van de dag
Aantal kilometers: 72,8 (totaal 1077)
Aantal hoogtemeters: 287
Afstand (hemelsbreed) naar Baflo: 793
Camping les Portes d’Anjou (€ 15,30)
Vincent van Gogh nog zien zitten tussen al die zonnebloemen?
Een botsauto op een stenen paal, inderdaad een vreemde situatie.