Woensdag 16 augustus: van Sille Plage naar Sées

Travelling is about finding those things you never knew you were looking for.

kaart-16-8

Vandaag hebben we een fikse etappe op de kalender staan. Volgens het boekje zitten we in de zwaarste etappe omdat we in de (uitlopers van) de Alpen Mancelles zitten én we bereiken ook het hoogste punt van de tocht.

In Saint-Georges-de-Gaultier is, volgens het boekje, de enige winkel die we vandaag tegenkomen. Maar die winkel is dicht. Permanent. Net als de bakker en de slager. Ze hebben allen witgeverfde ruiten. Een fenomeen dat we in veel dorpjes zien. De mensen trekken weg en voor de middenstand is er geen boterham meer te verdienen. De enigen die stand houden zijn de kappers. Sjonge, wat zien we veel kappers in alle dorpjes. Frankrijk moet een van de best gekapte landen zijn van Europa. Eigenlijk is er niets in dit dorpje dat interessant is voor een toerist. Zelfs de kapel van St. Anne kunnen we niet vinden. Staat nergens aangegeven. Dan maar weer verder. 

Inmiddels zijn we ongemerkt uit Bretagne gefietst en zitten we nu in Normandië. Niet dat daar al heel veel van te merken is, gewoon een geografisch feitje.

Hierna komen we in twee dorpjes die wél weten hoe je toeristen moet trekken. Het eerste is St. Leonard-des-Bois. Er is een Centre Commerce, en er is zowaar wat te doen. Bij de tabak wordt koffie gedronken, binnen en buiten. En bij de bakker staat een rij. Mevr. van der Veeke gaat hier voor het brood en de croissants heen en wordt zelfs verleid door een brownie. Die blijft niet goed in de fietstas, dus die gaan we meteen consumeren.

De kerk hebben ze mooi opgeknapt. Binnenin zijn fresco’s te zien en ook een mooie beeldenvoorstelling. Als je op een knopje drukt, wordt hij even verlicht. Maar wel achter glas.

Maar het kan de concurrentie met St. Céneri-le-Gérie nog niet aan. Dit pareltje van Frankrijk ligt echt ontzettend mooi in de bocht van de Sarthe. Het kerkje is bovenop een heuvel geplaatst alsof het wist dat in de komende honderden jaren allerlei schilders en fotografen zouden komen.

De kerk is uit de 12e eeuw en veel van de 14e eeuwse fresco’s zijn behouden gebleven. Vroeger waren veel kerken van binnen prachtig beschilderd. Het waren de stripboeken voor de armen en ongeletterden maar in de meeste kerken is dit ook vervaagd, overgeverfd of gewoon afgebladderd. Hier niet. Met name de rode kleuren zijn nog goed zichtbaar.

En ook het uitzicht vanaf de kerk is de moeite waarde. Het is echt prachtig hier.

Als je wat verder doorloopt, kom je bij een kapel van St. Ceneri. Deze ligt aan de rivier in het veld. De kapel is bijzonder al is het maar om de menhir die in de kapel verwerkt is. Hij schijnt bij allerlei kwalen te helpen. Onder andere om kinderen van hun incontinentie af te helpen en gesteriliseerde vrouwen kunnen hier zomaar weer kinderen krijgen door over de steen te aaien. Voor de zekerheid hou ik Mevr. van der Veeke er vandaan, want op een derde koter zit ik niet te wachten.

Voor de rest is het veel klimmen vandaag. De landschappen zijn wederom anders dan eerder. Soms bossen en soms gewoon landbouwgebieden. Wat je in Frankrijk vaak ziet is dat ze oude richtingsborden gewoon laten staan, wat dat betreft hechten ze wel aan cultuur. Leuk om te zien. Door het mooie weer laten we menig zweetdruppel.


Zo klimmen we verder naar het hoogste punt van even boven de 400 meter. Voordat we daar zijn, komen we een fenomeen tegen die voor veel mensen ongemerkt blijft. We passeren de grens van het westelijk halfrond naar het oostelijk halfrond. Voor ons betekent dit dat we de trappers even om moeten keren omdat ze nu andersom draaien. Maar dit is een klusje van niks en ik heb speciaal de pedaalsleutel hiervoor meegenomen dus we zijn zo weer onderweg.

Hierna bereiken we het hoogste punt van de route, dit is bij de Croix-de-Médavy. Verderop is een rotonde waar acht wegen elkaar kruisen. Daar kiezen wij er een van en dat is degene die afdaalt naar Sées.

De camping is onwaarschijnlijk goedkoop. We krijgen weer een prima plekje vlakbij het sanitair. Tegenover de campings is een grote super waar we eten, bier en cider halen. Het was best wel een inspannende dag, maar wederom mooi.


profiel16-8

Getallen van de dag
Aantal kilometers: 69,2 (totaal 1234)
Aantal hoogtemeters: 928
Afstand (hemelsbreed) naar Baflo: 692
Camping municipal le Clos Normand (€ 8,50)

 

5 gedachten over “Woensdag 16 augustus: van Sille Plage naar Sées

  1. Eric zegt:

    Hans, vergeet vooral ook niet om je stuur 360 graden te draaien bij het passeren van de nulmeridiaan. Je zult niet de eerste zijn die dat na laat!

  2. Gert zegt:

    De rustdag heeft je goed gedaan als ik kijk naar de broodjes aap die je in het verslag serveert.👏 Want wat is het geluid van één klappende hand?

  3. Aukje zegt:

    Hè vakantiegangers, alweer een paar nieuwe blogs. Leuk om dan een paar achter elkaar te lezen. Zie dat het lekker gaat. De commentaren zijn ook altijd leuk om even mee te pakken. Zo langzamerhand horen die gewoon bij je verhalen😂. Doe Sas de groeten, gelukkig nog maar 692 km👍

  4. Liedeke zegt:

    Van het westelijk halfrond naar het oostelijk halfrond, dus vanaf nu alleen nog maar bergafwaarts? Of gisteren stond je aan de rand van een afgrond, vandaag gelukkig een stapje verder 😉 (Die kende je nog niet hé 😉 Het ziet er weer mooi uit bij jullie! Groet en liefs.

Leuk als je reageert