Donderdag 24 augustus: Gent

There is not a country that I have visited I haven’t fallen in love with, whether it was for 10 minutes or 10 years.

Vandaag staat Gent op het programma. En het blijkt de kers op de taart te zijn (die we overigens nog aan het eten zijn). Wat een prachtige stad! We zijn in Wenen, Praag, Florence, Verona en Brugge geweest. Maar nergens voelde het zo als thuiskomen. Ik zou hier kunnen wonen en elke dag een koffie drinken op het Sint Baafs plein. Elke dag even naar het lam Gods kijken. En elke dag een pintje pakken op de Vrijdagmarkt waar je bediend wordt met het Vlaamse accent van de serveerstertjes. Ik zou hier kunnen sterven en een gelukkig man zijn. Ik kan niet anders zeggen: ga naar Gent. 

We hebben meer dan 100 foto’s gemaakt. Uitzoeken was lastig, want het is allemaal mooi. Hieronder een kleine selectie. 


Eerst een beetje geschiedenis. In het jaar 630 besluit een bisschop om hier de St. Bataafsabdij op te richten. Na de middeleeuwen groeit Gent met name door de schapenteelt en de daarvan afgeleide wolhandel. Tot in de 14e eeuw hebben de kooplieden het voor het zeggen maar het botert niet echt met de ambachten en gilden en dat komt de stad niet ten goede.


Daardoor gaat het wat minder, maar de Gentenaren blijven dwarsliggers. Ze weigeren belasting te betalen aan Karel de Vijfde en die maakt er korte metten mee. Ze verliezen alle rechten en privileges, de abdij en stadspoorten worden afgebroken en de notabelen worden blootsvoets, met een strop om de nek door de stad gejaagd. Ze worden de stroppendragers genoemd, wat later een geuzennaam wordt.


Eind 18e eeuw begint de industriële revolutie. Door een Engelse spinmachine in onderdelen naar Gent te smokkelen blijven ze voor lopen in de race. Maar hier worden ook de eerste vakbonden en socialistische bewegingen opgericht. De wereldtentoonstelling van 1913 geeft de stad een facelift en zelfs nu is Gent nog in beweging.


Wij gaan eerst naar de aanbidding van het lam Gods. Waar Mevr. van der Veeke voor staat is een kleine replica. Het ding is meters hoog (4,4 bij 3,4 meter) en we hadden het geluk dat het heel rustig was toen we gingen kijken. Ik kon er letterlijk met de neus op staan.


Het is geschilderd door Hubert van Eyk en het schijnt dat zijn broer Jan ook regelmatig de kwast ter hand heeft genomen. Deze polyoptiek is heel belangrijk in de schilderkunst. Het zijn 20 panelen met voornamelijk bijbelse taferelen en het is zo bijzonder omdat het met microscopische precisie geschilderd is. Sommige plaatjes zijn net foto’s, zoveel detail zit erin. Geschilderd op eikenhout, met een flinterdun krijtlaagje bedekt, in meerdere lagen geeft een soort 3D effect. Meer informatie over dit kunstwerk kun je op internet vinden. Leuk om te weten is dat het meerdere malen gestolen en geroofd is. Tot op heden is een van de panelen (de rechtvaardige rechters) nog steeds vermist. Daarvan is in 1939 een replica geschilderd door…jawel… Jan van der Veken.


Er zijn veel mooie gebouwen in Gent en het stikt er van de beeldhouwwerken op de gebouwen. Bij de Belfort toren zie je de Mammelokker. Een tot hongerdood veroordelelde gevangene wist het heel lang te rekken door elke dag de moedermelk uit de borst (mamme) van zijn dochter te zogen (lokken). Je moet er maar op komen en je moet het maar willen. Van beide kanten.


Een lekkernij zijn de Gentse neuzen. Dit zijn een soort van zachte snoepjes, maar stevig van buiten, in de vorm van een neus. We kopen er twee en ze zijn mierzoet. Ze worden verkocht op de Groentemarkt. Eerst door één verkoper, maar later door meerdere, wat een felle concurrentiestrijd oplevert. Ze gaan soms zelfs rollend over straat. Wij hebben wat provocerende opmerkingen gemaakt maar we konden geen handgemeen uitlokken.


Gent wordt goed doorsneden door de Leie. Je struikelt over de rondvaarten, maar wat ik veel leuker vind, is dat je een kano kan huren en zelf peddelend door de grachten kan gaan. 

Er zijn allerlei markten voor goederen. Het mag duidelijk zijn, wat hier vroeger verkocht werd.


Het Gravensteen is de enige overgebleven middeleeuwse burcht in Vlaanderen. De eerste, houten, versie overleefde de Romeinen en de Vikingen. Later is er een stenen burcht van gemaakt die nu nog nagenoeg intact is overgebleven.

Terwijl ze er in andere steden een probleem van maken, heeft Gent de street-art omarmd. Er is een heuse ‘concrete canvas tour’ die door de stad gaat. In het Werregarenstraatje is de muur een groot canvas en zijn er diverse artiesten die er een kunstwerk op spuiten. Als het even kan over elkaar heen. Soms wordt alles overgeschilderd en beginnen ze gewoon opnieuw. Terwijl wij er kijken, is er ook een jongen bezig en in een geur van drijfgassen en verf kijken we toe hoe hij zijn ‘piece’ maakt. De konijnen zoeken we speciaal even op. Deze zijn gemaakt door Roa en zijn toch wel symbolisch voor Gent en worden niet overgeschilderd.

Op de Vrijdagmarkt staat een vrouw urenlang de kinderen te vermaken door bellen te maken.

Het 14e eeuwse toreken, op de hoek van de Vrijdagmarkt. Hierin hing de bel die de start van de markt inluidde. Ook was hier de schandpaal waar de afgekeurde lakens opgehangen werden.

Blik op de Vrijdagmarkt. Een plek van plezier en venijn. Er waren feesten, vieringen en ontvangsten. Maar ook terechtstellingen. Als laatste verloor meneer Butsel zijn hoofd hier onder de guillotine. Op het plein staat het beeld van Jacob van Artevelde, de leider van de opstand tegen Karel V.

Een blik over de Lieve vanaf de brug van de Keizerlijke Geneugten. Fraaie namen weten ze goed te verzinnen. Sowieso zijn ze hier wel taalvaardig zoals we op vele bordjes hebben gezien. Ook op school worden de kinderen gestimuleerd om met taal te spelen, te zien aan de borden die automobilisten moeten manen zachter te rijden.

Getallen van de dag
Aantal kilometers: 8,4 (totaal 1801)
Aantal hoogtemeters: 4
Afstand (hemelsbreed) naar Baflo: 322
Camping Blaarmeersen (€ 24,10)

 

4 gedachten over “Donderdag 24 augustus: Gent

Leuk als je reageert