Maandag 23 juli: Koppl – Hallstatt

80 km (totaal 80 km) – 440 hoogtemeters.
Camping Klausner-Holl (€28,40)

Vrijheids verlangen
Zoekt een weg naar boven toe
Eindelijk weer weg

Zo, de kop is eraf. We hebben de eerst 80 kilometers gehad en het voelt weer als vanouds. De heenreis ging echter niet van harte. Naast regen en  heel veel drukte, met name op zondag, hadden we ook wat andere tegenslagen te incasseren. De auto vond dat het tijd was voor een motorstoring en de boordcomputer ging aan het muiten. Ik weet nu hoe alle wachtmuziekjes van Allianz, onze wegenwacht, klinken, zonder dat ik iemand aan de lijn heb gehad. Tenslotte weet ik hoeveel zenuwen ik kan verdragen als je het laatste tankstation overslaat, terwijl de tank bijna leeg is.

Afijn, er waren ook lichtpuntjes. Met de regen wilden we het kamperen nog even uitstellen. Zo komen we in Berg terecht (er is een tankstation) en daar woont Meneer Knorr. Hij heeft een nicotinesnor en gele tanden en ook een Gasthaus. En hij heeft een kamer voor ons. Daarnaast serveert hij een goed glas lokaal bier een een oerdegelijk Duitse Cordon-blue schnitzel. Het dorp heeft een mooie kerk. Als de dienst uitgaat, staat de pater de auto’s te zegenen met een wc-borstel met wijwater. Van die dingen.

Op zondag nog meer regen en doen we meer dan zes uur over 300 kilometer. We moeten kamperen, want we laten de auto achter op de camping, dus ik zet de tent in de regen op. Maar al dit leed is snel vergeten als we eenmaal op de fiets zitten. Temeer omdat het bij vertrek ook nog droog is en dat houden we zo de hele dag. Er is zelfs soms nog een zonnetje bij.

We zoeken eerst de aansluiting op de route. Die vinden we bij Seidenfeld. Gelukkig gaat dit grotendeels naar beneden. Hierna volgen we voornamelijk de Salzkammergutradweg en/of de R2. Via Thalgau en St. Lorenz komen we bij de Mondsee. Die ligt er heel blauw bij. 

Het fietsen in Oostenrijk is zoals op de reclames. Via groene weidevelden, in de dalen, met allerlei bloeiend spul zien we de bergen om ons heen imponeren.Van de Mondsee steken we over naar de Wolfgangsee. Hiervoor moeten we een kleine pas over op 600 meter. Helaas moeten we daarvoor de weg delen met de auto’s die vlot voorbij komen. Aan het aantal bordjes en kruizen te zien zijn er genoeg die het nog vlotter hadden willen doen maar dit niet gehaald hebben.


Hierna komen we vrij snel in Sankt Gilgen. Omdat het de eerste dag is, zijn we nog snel onder de indruk. Dat lukt hier goed. Prachtige vakwerkhuizen en alle balkons zijn bedekt onder een bloemenzee. Ze teren hier ook op het feit dat de familie Mozart hier vandaan kwam, alhoewel de bekende Mozart hier nooit geweest is. Wel is hier half China geweest en de andere helft loopt hier nog. Zo raak ik Mevr. van der Veeke hier ook even kwijt maar gelukkig hebben we telefonie.

De route loopt grotendeels langs de Wolfgangsee en soms hebben we en kijkje terug.

Strobl is bekend vanwege zijn stranden en zijn zonnige ligging. Wij boffen vandaag met het weer en daarom doen we ook even een broodje. Kan ondertussen de tent drogen.

Bad Ischl is een heel bekend kuuroord. Je kent het niet? Dan heb je waarschijnlijk geen geld want alleen de rijken komen hier. We fietsen een rondje door het stadje en vergapen ons aan de luxe gebouwen en de bloemige staat van het dorp.

Van Bad Goisern zou je ook denken dat het een kuuroord is, maar niets is minder waar. Ze maken hier schoenen. Handgemaakt bergschoenen wel te verstaan en dat doen ze zo goed, dat the Terminator ze zelfs hier aan komt laten meten. We kijken nog even of we hem zien, maar hij had een andere afspraak. Het is wel een mooi fietspad hier.

Daarna gaan we door naar Hallstatt. Daar is ook het eindpunt van de dag.  Het ligt aan het gelijknamige meer en is Unesco Wereld erfgoed. De huizen lijken aan de wand geplakt en zijn alleen te bereiken via smalle steile straatjes. Een plaatje.

Om te zeggen dat het hier druk is, zou een understatement zijn. De Japanse keizer moet zich afvragen waar al zijn onderdanen zijn. Nou hier dus. Inclusief de obligatoire selfie-stick.

Wij banen ons met moeite een weg door dit gekkenhuis om bij de camping te komen. Daar krijgen we een heel veld voor ons alleen omdat je er alleen met de fiets kunt komen. Als de tent net staat, krijgen we de eerste en enige plensbui van de dag. Het kon minder.


Na het eten lopen we nog even terug naar Hallstatt. Hiervoor krijgen we een sfeervol beeld terug. En er is nu niets meer te doen want de bami wordt opgediend en dan weten ze niet hoe snel ze weg moeten zijn. 


Voor een eerste dag vinden we het niet slecht. Kijken of dit morgen overtroffen kan worden.

profiel 23-07

kaart-23-07

8 gedachten over “Maandag 23 juli: Koppl – Hallstatt

  1. Willem Mulder zegt:

    Mooi verhaal Hans. Stuur een beetje van dat water deze kant op! Wij wensen jullie een mooie vakantie met minimaal droog weer!

  2. Rob zegt:

    Ik vroeg mij al af, waar blijven de verhalen???
    Leuk jullie belevenissen op de fiets weer te mogen meemaken (via de blog).
    Veel plezier en geniet ervan.

  3. Liedeke zegt:

    Wat een helse tocht met de auto. Op eigen kracht op de fiets is een stuk rustgevender. Maar wel een mooie omgeving om vanuit te vertrekken. Heel bijzonder. Dat kuuroord lijkt me wel wat. 😉

Leuk als je reageert