Dinsdag 31 juli: Bled – Kransjka Gora

40 km (totaal 541 km) – 635 hoogtemeters.
Camping Natura Eco  (€32,50)

Soms loopt het anders
Flexibiliteit gewenst
Geef je er aan over

Vandaag moet het dan gebeuren. De bedoeling is om over de Vrsic pas te gaan die tot 1611 meter gaat. We zijn uitgerust en er helemaal klaar voor.  Hieronder zie je het profiel. Fikse uitdaging, maar moet toch te doen zijn.

Toch loopt het niet altijd zoals je denkt. Het begon allemaal goed. We zijn op tijd weg in Bled. Als we gaan is het nog rustig en redelijk koel. We beginnen meteen met een klim om bij het meer weg te komen. Maar de benen voelen goed en het gaat zonder problemen.

Al vrij snel zitten we in het Triglavski National Park. Dit park bestrijkt 4% van Slovenië en is vernoemd naar Mount Triglav (drie toppen), de hoogste met zijn 2864 meter. Hij is beroemd en staat zelfs op de vlag. Vroeger geloofde men dat deze toppen een driehoofdige god huisde die wat te zeggen had over de lucht, de aarde en de onderwereld. We zien hem pas later maar genieten wel van de rust en de schoonheid van het park. Dat is ook de reden dat we er doorheen gaan.

We klimmen tot ongeveer 800 meter. Het laatste stukje is lopen want 18% halen we niet met bagage. Daarna hebben we een afdaling naar Mojstrana, op 600 meter, waar het tijd is voor koffie. We vinden een plekje in de schaduw want de temperatuur gaat alweer richting de dertig graden. Er komt een aardige Sloveen langs die een praatje maakt. Hij vraagt waar we heen gaan en stelt ons helemaal gerust. De Vrsic is prima te beklimmen met de fiets. ‘At the top you just zig-zag your way up’. Daardoor vergeten we helemaal om in het dorp te gaan kijken naar de walnotenboom met een omtrek van vijf meter. Andere keer dan maar van mijn bucket-list strepen.

Na Mojstrana komen we op een, door de EU gesubsidieerde, fietsroute. Het is aangelegd op een oude spoorweg, mooi asfalt en veel koffiebankjes erlangs.

Op sommige plekken zijn de restanten van de spoorlijn nog te zien.

De uitzichten worden er alleen maar mooier op. We denken zelfs Mount Triglav te zien liggen maar het zijn zoveel punten dat we het niet zeker weten. Het is in elk geval wel erg fraai.

In een van de gesubsidieerde hutjes, vlak voor Kransjka Gora, doen we lunch. Inmiddels zit de temperatuur op de 33 graden. Oftewel ‘snikheet’ zoals ik een Hollandse dame hoorde zeggen. We worden er helemaal door lamgeslagen. Maar goed, dit is waar we voor gekozen hebben, dit is wat we gaan doen.

Maar eenmaal op de fiets zien we het niet zitten. Het zweet gutst uit alle poriën en ik voel me als een kip in een braadzak. Bij Mevr. van der Veeke is het al niet anders. Verder dan haar ondergoed gaat ze niet en ook dat helpt al niet meer. Tijd om de plannen om te gooien. In Kransjka Gora zit een eco-camping. Het is nog wel vroeg, maar we besluiten toch voor vandaag er een punt achter te zetten. Dan doen we morgenochtend de klim met de hoop dat het wat koeler is. Daarna hebben we een afdaling en dan doen we de 40 geplande kilometers naar Kobarid erbij. Zo zitten we weer helemaal op schema. Kransjka Gora is trouwens een mooi plaatsje en een plaatje. Het is een wintersport gebied en tegen de hellingen zien we de ski-liften en pistes liggen. Wij doen er even boodschappen want we verwachten dat de eco-camping niet aan bier doet. Een correct vermoeden blijkt later.

De Naturo Eco camping ligt mooi in het bos. Ze hebben tenten te huur en je kunt slapen in een ‘ druppel’, zoals je op de foto ziet (€80 per nacht). Volgens de website mogen er alleen tentjes staan en ze doen er alles aan om ecologisch te zijn. Tot zover de theorie. Want de praktijk komt anders op mij over. Er is één veld, met bomen, waar iedereen maar een plekje moet zoeken. Leuk als er alleen tentjes zijn, maar er staan ook campers, caravans en zelfs een omgebouwde truck. Ecologisch betekent dat als jij onder de douche staat en iemand gaat afwassen, dan halveert je water. Het afwassen is trouwens met koud water. Douchen niet veel warmer.  Ecologisch betekent dat je je vuilnis er niet kwijt kunt en dat je met 100 mensen drie wc’s en drie douches moet delen. En ecologisch betekent niet dat als je met een kleine eco-footprint komt je minder betaalt. Een camper met een persoon kost de helft van twee fietsers met een klein tentje. Kortom, het eco-label wordt weer misbruikt om extra te kunnen vragen. Toch staan we er prima als we eenmaal een plekje in de schaduw onder de bomen hebben gevonden. En ik ben blij met het biertje dat ik heb meegenomen. Langzaam stroomt de camping voller en voller. Ecologisch vol, zullen we maar zeggen. Wij zijn in elk geval uitgerust en wagen morgen weer een poging om de Vrsic pas op te komen.