Donderdag 2 augustus: Kobarid – Cividale – Kobarid

0 km (totaal 613 km) – 0 hoogtemeters.
Camping Lazar  (€25,92)

Familievrienden
Paradijselijk onthaald
Gerecupereerd.

Vandaag hebben we een ‘wilde’ rustdag. Niet dat we het dan heel wild gaan doen, maar het geeft aan dat hij ongepland is. Het zit namelijk zo;

Mevr. van der Veeke woonde als kind in de Spreeuwenstraat in Hengelo. Daar woonden natuurlijk ook andere mensen, die zij kende. En één stel van die mensen is uiteindelijk geëmigreerd naar Italië, naar een dorpje waar we nu niet zover vandaan zitten. En met de huidige  communicatiemiddelen is het zo gemakkelijk om even contact te zoeken en dat is gedaan. Dat heeft als gevolg gehad dat we om half 10 door Erik en Irene bij de camping opgehaald worden om meegenomen te worden naar hun huis in Italië. Ongeveer drie kwartier rijden.

Dat ging niet geheel vlekkeloos. Ondanks dat het allemaal Schengen is, was er toch een controle aan de grens. We moesten alle papieren inleveren, zelfs het wc-papier. Maar Erik was zijn papieren vergeten. Er volgde een rappe discussie in het Italiaans met wat borstgeklop. Daarna werden de papieren die ze wel hadden tot in de vouwen gecontroleerd en uiteindelijk mochten we door. Niet veel later kwamen we in hun paradijsje aan. Een oud grenswacht huisje, op de berg, en prachtig gerenoveerd.

We krijgen een heerlijke lunch geserveerd, want Irene kan koken als met sterren. In de loop van de middag krijgen we een tour door Cividale. En laat Adèle, de zus van Irene er al vanaf haar achttiende wonen, en gids zijn. We krijgen alles te horen en te zien van dit dorp dat tot het Unesco Werelderfgoed gerekend wordt. Hier een paar plaatjes.

Ceasar heeft hier ooit de eerste steen gelegd. Waarschijnlijk niet in eigen persoon, want ik zie hem nog geen stenen leggen, maar gedelegeerd. 

In tegenstelling tot de meeste Rooms-Katholieke kerken, is deze kerk in Cividale niet zo rijk versierd, behalve het Mariabeeld dat jaarlijks in de processie ging.

De Duivelsbrug, en niet de enige in Europa met dezelfde legende.

Tegen een uur of acht worden we weer op de camping afgezet. Het komt niet vaak voor, maar we hebben een dag geen kilometer gefietst. We zijn wel heerlijk uitgerust en verzorgd.

 

 

 

 

7 gedachten over “Donderdag 2 augustus: Kobarid – Cividale – Kobarid

  1. gert zegt:

    Hans je stijgt nog verder in mijn achting door deze stap van het uitgestippelde pad. Of had je stiekem in je achterhoofd er toch al een beetje rekening mee gehouden?

  2. Liedeke zegt:

    Zo mooi: Cividale! Ik heb er zelf ook in de boomgaard onderaan de berg waarop het prachtige huis met de meter dikke muren van Eric en Irene staat mogen bivakkeren. Zulke lieve mensen. Mijn toevluchtsoord in mijn tienerjaren in Twente. Dierbare herinneringen. Hoop er in de toekomst weer een keer te mogen verblijven. Fijn deze beelden te zien!

Leuk als je reageert