Zondag 5 augustus: Ljubljana

0 km (totaal 728 km) – 0 hoogtemeters.
Hostel DIC (€51)

Rustig slenteren
Kijken onze ogen uit
Wat een mooie stad

Overnachten in een hostel vind ik altijd leuk. Het heeft iets studentikoos, er zijn veel jongelui en er hangt een relaxte sfeer. Ook ontbijten in de zaal met al die jongeren (wij zijn de oudsten hier) is altijd gezellig. Doet me denken aan de kampen waar ik als puber naartoe ging. Na een uitgebreid ontbijt met eieren en spek gaan we de stad in. Eerst wat historie over Ljubljana.

De stad is in het eerste jaar na Christus begonnen als een Romeinse nederzetting met de naam Emona. Toen woonden er ongeveer 5000 mensen. De stad lag op een strategische plek en groeide flink. Nog steeds zijn veel Romeinse restanten terug te vinden.

In de 5e eeuw kwamen de Hunnen, Ostrogoths en Lombardijnen en die  plunderden de zaak en branden alles plat. In de 6e eeuw vestigden de eerste Slavische volkeren zich hier. In 1144 werd de stad het eerst genoemd in de geschriften als Laibach en in de middeleeuwen is de stad in vele handen geweest. Het kasteel was sterk genoeg om de Turken (alweer die Turken…) in de 15e eeuw tegen te houden, maar niet sterk genoeg om de zware aardbeving van 1511 te weerstaan. De stad was een grote puinhoop. De eeuwen daarna is alles weer opgebouwd. In de 18e eeuw kwam er een spoorverbinding met Wenen en Trieste waardoor er grote economische groei ontstond. In 1895 was er een tweede zware aardbeving waardoor ze weer opnieuw konden beginnen. Tijdens de tweede wereldoorlog was de stad bezet door de Italianen en de Duitsers, die er één groot concentratiekamp van maakten. Na de oorlog, in 1945, werd het de hoofdstad van de socialistische republiek van Slovenië binnen Joegoslavië en het bleef de hoofdstad toen Slovenië in 1991 een onafhankelijk land werd.

Hieronder wat foto’s van hoe we de dag doorgebracht hebben. Indien van toepassing, heb ik onder de foto(s) wat uitleg gezet. Alhoewel het een hoofdstad is, voelt de stad aan vergelijkbaar met Groningen. Het centrum is compleet autovrij wat een hele prettige sfeer geeft. Alles is goed te belopen. Mensen zijn vrolijk, het weer is mooi en iedereen is vriendelijk. Kortom het is een stad waar ik zou willen wonen.


Omdat de Ljubljanica door de stad loopt, zijn er een hoop bruggen. Gisteren liet ik de Drakenbrug al zien, dit is de Triple Bridge. In 1842 als normale brug gebouwd maar uitgebreid met twee voetgangersbruggen in 1929 en 1932. In dat verband kan de naam Joze Plecnik niet ongenoemd blijven, de architect van deze uitbreiding en de architect van zo’n beetje de rest van de stad. 

Vroeger was dit een houten brug waar de schoenlappers hun werk deden. Totdat Joze Plecnik er zijn oog op liet vallen en dacht ‘dat kan beter’. Nu ziet hij er zo uit. Hij heet de Cobblers Bridge.


Het kasteel op de heuvel zie je overal in de stad.


Het kasteel is niet te missen als je in de stad bent. Het staat er al meer dan 900 jaar op de heuvel van 375 meter hoog en is een van de trekpleisters van de stad. Door de aardbevingen en de meerdere keren herbouw is het een beetje een allegaartje geworden. Je kunt er met een funiculaire naar boven (€4,40) maar wij lopen gewoon omhoog en naar beneden. Zijn we wel gewend. We gaan er niet in, wat, uiteraard tegen betaling, ook kan.


En als je dan boven bent, dan heb je mooie uitzichten over de stad.

Water in een stad maakt het altijd gezelliger. Er zijn rondvaartboten, er wordt op ge-SUPped en er zijn natuurlijk vele restaurants en terrassen aan het water. Het brengt leven in de stad, zeker als het een stromende rivier is.


De dichter France Preseren heeft een eigen plein en standbeeld verdiend door, onder andere, het volkslied (A Toast) te dichten. Nog een reden waarom ik van dit land houd, als je het proosten van een glas tot volkslied verheft. Maar goed, dit plein, gelegen aan de Triple Bridge is de centrale ontmoetingsplek van de stad.


Uitzicht over de Triple Bridge naar Preseren Trg (square).

Bij elke stad horen muzikanten. Ze geven karakter en sfeer. Naar deze hebben we een paar keer staan luisteren. Ze deden het goed.


De bibliotheek bezoeken we ook van binnen (€5 pp) want dat is een verhaal apart. Het is de grootste van Slovenië en natuurlijk weer ontworpen door Joze Plecnik (hij had waarschijnlijk niks anders te doen). Joze zag de bibliotheek als een wereld van concepten en metaforen. De buitenkant moet beschermend zijn en is gebouwd van stenen van oude romeinse muren. De ramen op de bovenste verdiepingen lijken op open boeken. De zware deur en de donkere trap zijn een metafoor voor initiatie in de wereld van kennis. Die trap leidt naar de centrale leeszaal waar de verlichting plaats vindt. En zo zijn er veel meer boodschappen verstopt in het gebouw. Wij kijken onze ogen uit. De extra tentoonstelling over verboden boeken (and yet they read them) is mooi en als bonus was het er lekker koel.

 

Een van de vele mooie straatjes waar we doorheen slenterden.


En natuurlijk eten we een ijsje. Het hoort bij het weer en de stad.

Al met al hebben we een schitterende dag gehad. Er was een minpuntje; de was. Die hadden we gisteren ingeleverd en we kregen de belofte dat we die vanmiddag schoon op konden halen. Daar keken we naar uit want alles begint wel te ruiken, ondanks dat je het dagelijks uitspoelt. Maar toen we, in blijde verwachting, er naar vroegen bleek dat ze hem vergeten waren. En geloof me, na een nacht en een dag in een dichte zak gaat het niet frisser ruiken. Dus moesten we alsnog aan de bak en hangt nu de kamer vol.

5 gedachten over “Zondag 5 augustus: Ljubljana

  1. Willem zegt:

    Wederom weer mooie interessante informatie over de stad. Het lijkt mij inderdaad een stad waar je een bezoek moet brengen. Wat betreft jullie verblijf in dat hostel weet ik wat je voeld als je de oudste bent, ik kan er nog steeds niet aan wennen aan dit soort situaties😩

  2. Liedeke zegt:

    Lekker shoppen zit er niet in. (Sas, dat gaan we een keer inhalen 😉) Meer bagage op de fiets is ongewenst. Dan maar investeren in lekker eten en drinken! Gezellig hoor zo een stads dagje in dit vriendelijke oord. Xxx

Leuk als je reageert