Maandag 6 augustus: Ljubljana – Divaca

94 km (totaal 822 km) – 1159 hoogtemeters.
B&B Osterija Na Planinci (€77,54)

Eenvoudige dag
Onverwacht en onvoorzien
Dodelijk vermoeid

Elke vakantie zit hij er wel bij. Zo een waarvan je denkt ‘Man, man… wat een dag’. Ik dacht dat we een korte gemakkelijke dag zouden hebben, maar niets is minder waar. Toen we om kwart voor acht (!) ’s avonds aankwamen vroeg ik me af hoe we hem overleefd hebben. Met meer kilometers dan de andere dagen en zelf meer hoogtemeters dan de beklimming van de Vrsic pas.

Het begon allemaal zo goed. We wilden graag de grotten in Slovenië  zien. Die van Postonja stonden op het programma, maar dat zijn de bekendste en die zijn erg druk. Die van Skocjan zijn wat minder bekend, minder druk, maar minstens net zo mooi. De camping is wat te ver van deze grotten vandaan, dus ik boek een B&B op loopafstand van de grotten. Ik mail ze dat we tussen twee en drie arriveren en dat we dan nog de grotten gaan bekijken. Waar ik geen rekening mee heb gehouden is de afstand, de klimmetjes en de stomme fouten die ik maak.

Maar goed, eerst wat anders. In principe volgen we de fietsroutes van Benjaminse; Midden-Europa 1 en, straks vanuit Venetië, Midden-Europa 2. De ronde die we de afgelopen dagen door Slovenië hebben gedaan is een eigen route. Benjaminse komt niet in Ljubljana, dus ik heb vanuit hier een aansluiting gemaakt op zijn route. Daarbij was niet zoveel keus. We moeten naar het zuiden en er loopt een snelweg (A1) en een tweebaans weg, parallel aan de snelweg. De laatste nemen wij en deze loopt veel door industrieel gebied. Hij is erg druk maar er is een fietsstrook. We passeren plaatsjes als Brezovica, Drenov Gric en Sinja Gorica. De laatste plaats is door een vertaalfout Zwijnenpoel genoemd in plaats van Hemelsblauw. Omdat het vlak is, schiet het lekker op. Die twee uur aankomst gaan we wel halen.

Omdat we langs een drukke weg zitten, is er geen geschikt koffieplekje. Daarom drinken we koffie op een terras in Vrhnica. Om de prijs hoeven we het niet te laten want voor een koffie en een cappuccino zijn we €2,50 kwijt. Vrhnica was vroeger een van de rijkste marktsteden van Slovenië. Het lag strategisch op de handelsroute van Wenen naar Trieste (net als Ljubljana) en de route van Rijeka en Klagenfurt. Maar toen het gebypassed werd door een belangrijke spoorlijn was er geen economische groei meer. Nu is het alleen nog een voorstad van Ljubljana. 

Vanaf Vrhnica begint het te stijgen. We gaan van 300 naar 500 meter. De weg is nog steeds druk en er is geen fietsstrook meer. De vrachtwagens razen langs ons heen. Niet fijn. We zijn blij als we in Logitec zijn. Hier pakken we de route van Benjaminse weer op en worden de wegen en de drukte beter.

Logitec is een lelijke industriestad. Geen reden om er te blijven. Vanaf Kalce gaan we het Karstgebergte in. Het is flink klimmen want we moeten stijgen tot 800 meter. De weg is niet druk maar de zon brandt en het is gemeen steil. Daarnaast wordt ik steeds gefopt, want telkens als ik denk dat we in de afdaling komen, klimt de weg weer na de volgende bocht.

Tijdens het stijgen zet ik de gps altijd op de hoogtemeter. Ik zie dat we langzaam de 800 meter halen. En de 820 meter. En daarna de 850 meter. Dat is vreemd!? Dus ik schakel terug naar de route op de gps en zie dat we drie kilometer geleden al een afslag gemist hebben. Knap waardeloos en dit overkomt me zelden. Het zij zo, we rijden weer drie kilometer terug en pakken alsnog de afslag.

Dit blijkt een gravelpad door het bos te zijn. Lekker koel en licht dalend. Dit pad brengt ons tot bij Predjama Castle.

Ondanks dat het een van de hoogtepunten is van Slovenië, gaan we niet kijken bij Predjama Castle. De weg erheen valt in een gat, die moeten we daarna weer omhoog, en het is dan vanaf de parkeerplaats nog een stuk omhoog lopen naar het kasteel. Ik heb dus alleen een foto van het bord voor je. Maar ik wil je het verhaal van het kasteel niet onthouden, daarvoor is het te leuk.

Het kasteel is gebouwd in de 13e eeuw, genesteld in een grot. In de 15e eeuw zat baron Erasmus Lueger erin en die plunderde de handelsreizigers op weg naar Trieste. Daar waren de heren van Habsburg niet blij mee en ze belegerden het kasteel in de hoop hem uit te hongeren. Maar na een aantal maanden bekogelde Erasmus de belegeraars met verse kersen. Deze haalde hij via een geheim gangenstelsel uit andere dorpen. Toch werd hij verslagen. Op een schijterige manier. De wc was als uitbouw aan de buitenmuur gehangen. Toen hij erop zat, werd dit gesignaleerd door een omgekochte bediende. En met de broek op de knieën werd hij door een kanonskogel ontlast.

Voor het eerst hebben we al het water op. Er zijn geen waterplaatsen hier, dus we vragen een vrouw in een tuin. Ze spreekt geen Engels maar toch krijgen we de bidons vol terug. Ik heb inmiddels het B&B gemaild dat we later zijn. Ik krijg een cryptische mail terug maar daaruit kunnen we wel concluderen dat hun bar en restaurant dicht zijn. In Senozece halen we daarom wat te drinken voor na aankomst. Het stadje ligt van navel tot kruin open. Ondertussen worden we door een onweer op de hielen gezeten. De druppen voelen we al af en toe. Omdat we wat willen eten fietsen we via Divaca, een grotere stad met meerdere restaurants. We hebben mazzel want Divaca ligt onderaan een afdaling. Zo suizen we naar beneden en weten we het onweer voor te blijven.

Vanaf hier is het nog een paar kilometer naar de B&B. De maaltijd ging vergezeld van alcohol en dat merken we nu. Als slakken kruipen we naar de overnachting toe. Deze blijkt aan het einde van een dal in een mini-dorpje te liggen. Het is inmiddels half acht en de zon staat laag. In de velden zijn mensen met de hand aardappels aan het rooien.

De B&B is gesloten en er is niemand. Ik bel de nummers op de deur, maar er wordt niet opgenomen. Blijkbaar verwachten ze ons niet meer. Gelukkig komt er na een tijdje een dame die ons incheckt. Ondanks dat het op booking.com volgeboekt stond, zijn we de enige gasten. Het voelt een beetje als bij Norman Bates in Psycho. Maar het is een heerlijke kamer met ligbad en airco. In de tuin komen we wat bij. Het was me het dagje wel.

profiel-06-08

kaart-06-08

6 gedachten over “Maandag 6 augustus: Ljubljana – Divaca

  1. Yvon zegt:

    Avontuur! Dat klinkt altijd leuk en een mooie voor de borrelpraat als je later oud bent 🙂
    Postojna is wel erg mooi maar in de zomer staat het parkeerterrein ramvol. Wij zijn er toen langs gefietst en heerlijk het stille bos erachter ingedoken.
    Uiteindelijk hebben we op onze 3 maanden weg in de winter, de grot bezocht. En dat was wel erg mooi en de moeite zeker waard.

  2. Liedeke zegt:

    Wat een tocht! Oef! Saskia lacht gelukkig nog op de foto voor de B&B. Mooie historie van dat kasteel. Zo langs die drukke verkeersweg vind ik maar niks. Gelukkig komt dat maar zelden voor. Wat een contrasten onderweg. Xxx

Leuk als je reageert