Vrijdag 10 augustus: Porec (Kroatië) – Mestre (Italië)

29 km (totaal 1005 km) – 102 hoogtemeters.
Camping Rialto (€27,=)

Als de weg weg is
En de kluts is compleet kwijt
Goede raad is duur

We staan om zes uur op en zitten om half zeven op de fiets. En dat allemaal om op tijd bij de boot te zijn die ons naar Venetië gaat brengen. Ondanks de airco heb ik niet zo goed geslapen want het was een stressvol gebeuren om de kaartjes hiervoor goed te krijgen.
Op dinsdag heb ik die via internet geboekt voor vrijdag via Venezia lines. Twee personen en twee fietsen, creditcard gegevens invullen, betalen en klaar. Maar niet heus.
De bevestiging heeft namelijk maar één fiets. Dus eerst mailen. Na een dag nog geen reactie. Bellen naar het kantoor in Italië. Wordt niet opgenomen. Nog een keer bellen en nog een keer bellen. Contact.
Uitgelegd wat het probleem is. De mevrouw spreekt half Italiaans en half Engels, dus ik kan haar moeilijk volgen. Maar goed, er was nog maar plek voor één fiets toen ik boekte. Terwijl ik er wel twee op kon geven. En nu? Moeilijk, moeilijk, moeilijk. Ze begrijp ons probleem. De fiets kan niet achter blijven. Ze gaat overleggen met haar supervisor en ze mailt me terug.
Wat er ook komt, geen mail. Weer zelf gemaild en nog geen mail.

Inmiddels zitten we in Kroatië en bel ik het kantoor daar. Een goed Engels sprekende mevrouw uitgelegd wat er aan de hand is. Ze snapt het helemaal. Natuurlijk kan ik Mevr. van der Veeke en/of haar fiets niet achterlaten. De fiets kan zo extra bijgeboekt worden en ik kan betalen bij inchecken. Helemaal opgelucht, maar ik vraag of ze mij hiervan een bevestiging wil sturen. Geen probleem, komt eraan. Have a good journey. Voor de zekerheid mail ik ook nog even dat ik op de bevestiging wacht.

Maar wat er ook komt, geen bericht. Niet op woensdag en niet op donderdag. Als we in Porec zijn, fiets ik langs het kantoor en leg weer het probleem uit. Ze weten van niets?! Maar zegt hij: ‘send me an email and I will mail you back‘. Ik dacht het even niet, ik wil het NU geregeld hebben. Nou dat kan, als ik de extra fiets dan ook meteen betaal. ‘Geen probleem, ik mail het wel’ zeg ik hem. Maar hij wil het toch echt contant hebben. Afijn, ik krijg een nieuw ticket met twee personen en twee fietsen. Eindelijk geregeld.

P

Tips voor fietsers:

  • Zorg dat je op tijd boekt want de fietsplaatsen zijn beperkt (6-8). Minimaal een aantal dagen van te voren.
  • Boeken kan via de site. Eerste stap gegevens invullen. Tweede stap fietsen toevoegen. Derde stap betalen (credit card).
  • Controleer je bevestiging. Staat alles er goed op?
  • Mailen heeft geen zin, als het niet goed is.
  • Bellen heeft geen zin, als het niet goed is.
  • Kantoortje zit in Porec bij het plein. Ga daar langs als het niet goed is.
  • Vraag daar om geschreven bevestiging.
  •  Zorg dat je op tijd in de haven bent want het is daar druk.
  • Vergeet niet om in de haven ook nog in te checken. Je hebt dan je paspoort(en) nodig.

Dus om zeven uur staan we bij de boot te wachten, die om half acht komt. Er staat al een rijtje mensen en het is wat chaotisch. Het blijkt dat ik me binnen ook nog een keer moet melden om een instapkaart te krijgen. De fietsen moeten afgeladen worden en zij zorgen voor het inladen van de spullen. Prima geregeld.

Binnenin is het een soort van vliegtuig. Krappe stoeltjes, maar wel airco en er is koffie en broodjes te krijgen. Zo jassen we er het laatste Kroatische geld doorheen. De overtocht zou twee uur en een kwartier duren. Met een vertrek van acht uur, zouden we er om kwart over tien moeten zijn. Om kwart voor twaalf fietsen we de haven uit.

Want… als we Venetië naderen mag de boot niet inhalen of snel varen. Dat kost een half uur. We mogen pas van boord als de boten met toeristen voor ons gelost zijn. Dat duurt een half uur. En we moeten door de douane. Dat duurt ook een half uur. Maar goed, we zijn er. Met alle fietsen en alle spullen. Nu alleen nog naar de camping en dat proces is een nachtmerrie.

Het eerste deel gaat goed. Op de lange brug naar het vasteland is een mooi fietspad aangelegd. Maar dan. We zitten links van 4 snelwegen, 6 spoorbanen en een water. En we moeten naar de andere kant. Er zou een tunneltje onder de weg moeten zijn, maar die kan ik niet vinden en staat ook niet (voor mij zichtbaar) aangegeven. Meerdere keren vragen leidt ons steeds verder van het tunneltje vandaan. We komen alleen maar opgebroken wegen tegen waar we niet verder kunnen. Opritten naar snelwegen en doodlopende wegen. Na een uur zoeken en 10 kilometer verder ben ik er helemaal wanhopig van. Uiteindelijk komen we er. Hiervoor tillen we de fietsen over een hek bij een spoorweg, steken we deze over en lopen er en stuk langs. Daarna fietsen we een stuk op de snelweg en steken we die ook over. Ik wens het niemand toe. Ook mezelf nooit meer. Maar we zijn in Mestre, waar ook de camping is.

Tip voor fietsers:
Blijf doorzoeken op de plek waar aangegeven staat waar de oplossing is. Laat je niet door anderen wegleiden. Ze snappen vaak niet wat het is om te fietsen en sturen je zo de snelweg op omdat dat de enige weg is die ze kennen.


De camping heeft een mooi schaduwrijk plekje voor ons. Geen gras, wel droge grond. We komen wat bij van de stress, douchen en gaan naar de stad terug. Dat doen we met de bus. Retourtje kost €3 (pp) en de bus stopt voor de camping. Het is leuk alvast even in de stad te lopen. Morgen volgt het Venetië verslag, maar nu vast een foto.


kaart-10-08

4 gedachten over “Vrijdag 10 augustus: Porec (Kroatië) – Mestre (Italië)

  1. Fokko zegt:

    Pffff. Ik begrijp wat je bedoelt met resrveren, tickets, wachten wachten en nog eens wachten op bevestigingmails. Wij hadden dat met tickets voor de opera, deze zouden binnen 2 5 dagen worden bezorgd in Groningen (9 dagen van tevoren besteld). Uiteindelijk in Garda bezorgd, een paar dagen van tevoren…….) Goede reis verder, enne, wij zitten dee week nog in Garda. Bel, mail: ik reageer wel!

  2. Liedeke zegt:

    Al die stress als je ineens afhankelijk bent van geautomatiseerde ticketverkoop ‘and computer says NO’ en mensen die je goedbedoeld de verkeerde kant opsturen omdat ze het eigenlijk helemaal niet weten, maar geen ‘NO’ willen zeggen….. Overgeleverd aan de willekeur. En maar ploeteren en zorgen maken. Venetië zal je niet gauw vergeten 😉 En nu samen genieten! Op naar de gondel!

Leuk als je reageert