Woensdag 15 augustus: Pinzano – Pontebba

64 km (totaal 1276 km) – 645 hoogtemeters.
B&B Melanie (€70,=)

Verrassend uitzicht 
Streelt zintuigen en zinnen
Schoonheid overal

Het heeft tot een uur of twaalf geregend maar dat tikken op de tent klinkt heel rustgevend. Om een uur of twee kwam er nog wat jeugd uit het dorp langs maar daar hadden we geen last van. En vanochtend kwamen mannen in uniform en pistool (soort boswachter, maar die dragen toch geen pistool?) even checken. De ene boswachter was zelf ook een fietsreiziger, dus het was helemaal goed. Bij vertrek worden we nog aangevallen door een roedel honden. We willen er wel een meenemen maar de fietstas zit nog vol met katjes.

Ik heb best trek dus bij de bakker in Fiagogna kopen we eerst de boel leeg. En dan zoeken we een bankje op waar we kunnen ontbijten. We zitten onder de kerk die elk kwartier (!) de klokken laat bim-bammen. Je zou er maar tegenover wonen… wij hebben in elk geval koffie, een croissant en, naar Italiaans gebruik, taart bij het ontbijt.

Daarna hebben we een prachtige fietsdag met de mooiste uitzichten. Ik dacht dat we blasé waren maar de ooh’s en aah’s klinken alom. Via een aantal smalle dalen fietsen we richting Oostenrijk. Om ons heen hoge bergen met veel groen. En omdat het gisteren geregend heeft, is het wat afgekoeld.

Daarnaast komen we prachtige dorpjes tegen. Het begint een beetje een mix te worden tussen Italië en Oostenrijk. Zo rij je bijvoorbeeld Trasagish binnen.

De route loopt grotendeels over rustige autowegen. Braulins, Bordano en Pioverne passeren. We komen ook over de Strade di Bottecchia, vernoemd naar de Italiaanse wielrenner Ottavio Bottecchia. Hij was de eerste Italiaan die de tour won. Hij stierf op 32 jarige leeftijd onder mysterieuze omstandigheden.

Maar er zijn ook autovrije delen. Nadeel is wel dat het dan vaak grindpaden zijn, maar de bruggetjes en de afwezigheid van auto’s maakt veel goed.

Venzone is een prachtig dorpje. We naderen het via een lange brug en zoals het daar tegen de groene berg geplakt ligt, is het een plaatje. In de bossen zitten lynxen, beren, steenbokken, reeën en gemzen. Het dorp heeft veel last gehad van de aardbeving in 1976. Niet eens zo lang geleden. Een ingestorte kerk hebben ze als monument laten liggen. Ook hier is er weer een soort van rommelmarkt. Eigenlijk komen we dit in bijna elk dorp tegen. En in veel dorpen merken we dat het feest is.

Maar wij komen voor de mummies van Venzone. De natuurlijke omstandigheden waren dusdanig dat mummificatie vanzelf optrad door de juiste temperatuur, vochtvrij en de aanwezigheid van calciumsulfaat in de bodem. Naast de kathedraal staat een huisje waar je met een muntje naar binnen kunt. Dat muntje haal ik in een aanpalend café voor €1,50. Mummies zijn fascinerend. Eng en intrigerend tegelijkertijd. Ze zijn uit de 16e tot en met de 18e eeuw. In totaal zijn er 21 waarvan er 5 tentoongesteld worden. Natuurlijk netjes met een lendendoek.

Hierna moeten we een stuk over een drukke provinciale weg. Er is weliswaar een fietsstrook naast, maar je zit wel op dezelfde weg als de auto’s. Alleen een witte lijn is de scheiding. Dit gaat een aantal kilometers door tot Carnia. Daarna is het een rommeltje. De route lijkt over een oude spoorlijn te lopen maar die is bedekt met vuistgrote keien en compleet overgroeid. Hier is niet te fietsen. Dan maar weer op de snelweg verder. Bij Resiutta blijkt wat de bedoeling is. Hier komt de droom van elke fietser; De Alpe-Adria-radweg. Een mooi vrijliggend fietspad over een oude spoorlijn.

We gaan door een aantal oude spoortunnels. Je voelt aan de temperatuur al of hij lang of kort is. Hoe kouder, des te langer. En erbinnen gaan de lichtjes aan terwijl je langsfietst.

De tunnels voorkomen een hoop klimmen. Maar ook de oude spoorbruggen zijn geschikt gemaakt voor de fietsers. Het is hier overigens ongelofelijk druk (niet aan de foto’s te zien). Veel dagjesmensen die stroomafwaarts fietsen en met de trein terug gaan. Wij fietsen stroomopwaarts en gestaag klimmen we tot boven de 500 meter. Het voelt als een fikse tegenwind, dus goed te doen.

Zo fietsen we de laatste 30 kilometer naar Pontebba. Een enkele keer moeten we nog even flink aan de bak maar al met al is het een gemakkelijke dag.

Pontebba is gezellig druk en de terrassen zitten vol. Gezinnen, racefietsers en veel fietsreizigers. Via Google hebben we een B&B in het centrum gevonden. Weer een luxe nacht na gisteren. En omdat dit de laatste nacht is in Italië gaan we voor een echte pizza. Morgen doen we het laatste stukje naar de Tarvisio en dalen dan af naar Villach. En daar hopen we dat de plek en het weer geschikt zijn om een rustdag te nemen. Want we zijn het helemaal met Ben en Willem eens.

profiel-15-08

kaart-15-08

4 gedachten over “Woensdag 15 augustus: Pinzano – Pontebba

  1. Liedeke zegt:

    Wat een prachtige route weer, vooral zo een oude spoorroute met spoortunnel! Het blijft een raar ding om naar Mummies te kijken. Intrigerend blijft het. In Nederland hebben ze net verboden om op hunebedden te klimmen omdat dat ‘respectloos’ zou zijn; hoe respectvol is het om naar een gemummificeerd lijk te kijken? Deze hebben lendendoekjes om… Het was misschien toch ooit een papa of mama. Ik krijg de neiging om dan een klein gebedje op te zeggen als ik er een zie. Opdat het hem goed gaat in het hiernamaals. Overigens: mooie sprei op bed van B&B, mooi Italiaans PatchWork in de kleurstellingen die Saskia ook erg mooi vindt denk ik ;).

Leuk als je reageert