Niks moet, niksen mag

Heerlijk, zo’n lange kerstvakantie. Alle tijd om na te denken over de toekomst. In de vorige blog heb je kunnen lezen hoe we het eerste deel van de komende reis gaan invullen. Daar hadden we nog het idee om bij Barcelona over te steken naar Sicilië en dan door naar Italië. Inmiddels zijn we van dat idee af. Barcelona in fietsen blijkt een uitdaging te zijn. Er gaat geen boot rechtstreeks naar Sicilië (wel via Sardinië) en we vinden het jammer ons door deze twee Italiaanse eilanden heen te moeten ‘haasten’. Tenslotte geeft de vulkaan op Sicilië aan dat we even niet welkom zijn. Daarom zijn we overgegaan op Plan B.

Op de eerder genoemde route Ruta Iberica slaan we nog steeds rechtsaf, maar nu doen we dat bij Morata. Via een stuk van 190 kilometer kun je aansluiten op de Andalusië route bij het plaatsje Albarracin.

andalusia

De Andalusië route volgen we noordwaarts totdat we bij Girona komen. Net als de rest van Spanje is het hier nergens vlak. Als ik de hoogteprofielen in het boekje mag geloven, gaan we flink wat hoogtemeters maken. Alhoewel dit natuurlijk zweten wordt, geeft het ons ook prachtige uitzichten en mooie afdalingen. Zo dicht bij Barcelona, gaan we er ook een dagje heen. Maar dan laten we het huishouden op de camping staan en gaan we met de trein op en neer.

barcelona

Het woord Barcelona blijft nog even nazingen want we volgen hierna de ‘Fietsen naar Barcelona’ route nog een tijdje maar dan in omgekeerde volgorde. We steken voor de tweede keer de Pyreneeën over en dan gaan we door naar Avignon. Hier zijn we eerder geweest toen we de Groene weg naar Baflo deden. Het is een gezellige stad met in de zomer een mooi festival, dus het is geen straf om daar weer langs te gaan.
Het leuke is dat we hier weer een fietsroute op kunnen pakken. Het voordeel van fietsroutes is dat iemand anders al uitgezocht heeft waar de mooiste weggetjes lopen en wat de minst steile route is. Een nadeel is dat je een kwartetspel aan (prijzige) boekjes moet kopen. Gelukkig heb ik ook wat kunnen lenen, wat de kosten een beetje drukt. We hebben het immers minder breed nu we beide zonder werk zitten.

provence

Het boekje van ‘de Provence’ heeft een wirwar van routes en daar koppel ik er een paar van aan elkaar om ons van Avignon naar Nice te brengen. Helaas weer weinig vlak hier, waarbij de Gorge du Verdon de kroon spant. Zeker qua schoonheid, maar ook qua hoogte. Het zij zo want ‘Wie mooi wil zien moet pijn lijden’ luidt het gezegde immers.
Bij Nice pakken we toch mooi even het zevende land (van de tien) mee door via de dwergstaat van Monaco te gaan. Vanaf daar volgen we nog een klein stukje langs de kust alvorens naar het noorden af te slaan. Het wordt tijd om weer huiswaarts te gaan.

overzichtskaart

Het brengt ons in een, voor ons, onbekend stuk Italië. Palmbomen, druiven en rijstvelden domineren het landschap. Dus op tafel krijgen we bounty’s, wijn en nasi. Over de Simplonpas beklimmen moet ik nog even over nadenken maar het kan ook zijn dat we inmiddels benen als boomstammen hebben en zonder moeite omhoog rijden. Het zou, met zijn dik 2000 meter, wel het letterlijke hoogtepunt van de vakantie zijn.
Vanaf Basel lopen verschillende fietsroutes naar Nederland toe. Wij gaan gebruik maken van de Rome-route, maar dan weer in omgekeerde volgorde.

overzichtskaart-deel1Deze gehele route loopt van Maastricht tot Rome, en wij gebruiken daar maar een klein deel van. En deze brengt ons wel weer in Nederland.

Vanuit Maastricht moet ik nog een route maken. Alle bekende routes naar Groningen hebben we al gedaan (Fietserpad, 10-Provinciën route, etc.). Dat geeft niet want met de fietsrouteplanner puzzel ik wel wat moois bij elkaar.
Mocht je nu een beetje de draad kwijt zijn dan heb ik hier een overzicht van het hele rondje.

overzicht routes

Na een kleine 9000 kilometer en zes maanden hopen we dan Baflo weer in te fietsen. Maar het kan ook zijn dat we er halverwege achter komen dat een lange fietsreis niet ons ding is. In dat geval is er altijd nog de trein. Kortom, we gaan het zien. En jullie ook want ik hoop onderweg weer af en toe een verhaaltje te schrijven. Of in elk geval wat foto’s laten zien. Maar tot het zover is, moet je nog even geduld hebben. Het geplande vertrek is eind april/begin mei. Tot dan!

12 gedachten over “Niks moet, niksen mag

  1. jprphrst zegt:

    Een prachtig plan. Ik ga de reis/ verslagen zeker weer volgen. Nog een vraag: Zijn jullie van plan om de hele reis te kamperen? In ieder geval een behouden reis gewenst. Groet, Joop

    • hansvanderveeke zegt:

      In principe willen we kamperen Joop. Maar niet overal zijn campings. En als het ruk-weer is, wijken we ook uit naar iets binnen.

  2. Benny zegt:

    Zo! Dat is me wat (zeg ik als níét fietser). De inspanningen herken zelfs ik. Maar Hans. Dat niksen uit de titel, dat kom ik nog nergens tegen.

  3. ben huve zegt:

    Mooi plan Hans. De route ziet er goed uit, en bied gezien het gemiddelde van 55 km per dag zeker nog ruimte voor een lokale omweg. Ik zou dan ook niet zo snel afzakken langs de kust van Portugal, het binnenland is schitterend en zeker een extra lus waard. ter inspiratie kun je het gidsje van Luc Oteman (noord, en apart gidsje zuid portugal) nog eens inkijken, hij hanteert een soort knooppuntsysteem , je kunt dus eea ehh.. aan elkaar knopen. Tja , dus weer eventueel een gidsje er bij, wij hebben er in de loop der jaren al 35 verzameld,een “rijk” bezit.

    Gr Ben & Ingrid

  4. Rob de Waal zegt:

    Wat een mooi plan – wordt ongetwijfeld een prachtige ervaring!
    Over drie jaar hopen we een soortgelijke route te gaan doen – ik ga jullie ervaringen dus nauwgezet volgen.
    Succes met de voorbereiding!
    Rob

Leuk als je reageert