Stempelleed

Reisdag 0
We zijn nog niet weg, maar aangezien het bij de voorbereiding hoort én het de moeite waard is om te noemen, heb ik toch besloten er een kort verhaaltje aan te wijden.

Het zit namelijk zo; Onze fietsen hebben deze winter een grote beurt gehad bij de bouwer en we wilden ze nog even uitproberen voor we daadwerkelijk op reis gaan. Beter nu achter een mankement te komen dan als we onderweg zijn toch? Daarom besloten we vorige week vrijdag (we wisten niet dat het nu zo’n mooi weer zou worden) een rondje te fietsen. En als ik ga fietsen, dan wil ik graag een doel hebben. En dat vonden we in de St. Jacobuskerk in Uithuizen. Waarom daar? Omdat er een mini-Camino loopt van Uithuizen naar Hasselt. En daarvoor is er in de kerk in Uithuizen een stempel aanwezig. Het leek ons leuk om de eerste stempel voor ons pelgrimspaspoort in Uithuizen te halen.

Zo gezegd, zo gedaan. Bij winterse temperaturen stappen we op de fiets en bikkelen ons naar Uithuizen. Gelukkig hebben we op de heenweg wind tegen. Via Onderdendam, Middelstum, Huizinge en Zandeweer ploeteren we ons een weg naar ons doel. Ondanks alle kleding besluit Mevr. van der Veeke ook nog eens de regenjas aan te trekken voor de warmte. Onderweg doen we nog een aantal caches waarvan sommigen wel erg klein zijn.

Maar goed, daar wordt je ook niet veel warmer van dus we zijn blij als we in Uithuizen aankomen. Ik heb de locatie van de kerk vast opgezocht, dus we rijden er zo heen.
Helaas, de kerk blijkt gesloten. Nu zijn we niet voor één gat te vangen, dus we kijken of er een sleuteladres is. En die is er. Mevr. van der Veeke belt aan en vraagt naar de sleutel. En en-passant naar de stempel. De sleutel hebben ze, maar van een stempel hebben ze nog nooit gehoord. Geen nood, ze gaan bellen.

Wij gaan ondertussen de kerk in. Hij is wat spartaans en er is nergens een stempel te vinden. Er begint ons wel wat te dagen. Het is een hervormde kerk terwijl de Camino meer Rooms-Katholieke wortels heeft. Zouden we dan verkeerd zijn? Ik google ter plekke even en ja hoor. Naast de Jacobi-kerk is er ook een Jacobus de Meerdere kerk in Uithuizen. Ongeveer 500 meter verderop. We brengen de sleutel terug en geven nog de tip dat een stempel meer klanten trekt. En dan op weg naar Jacobus de Meerdere. We zien meteen dat we goed zijn.

De stempel zal wel in de kerk liggen. De deur klemt wat dus ik ruk hem min of meer open… Om erachter te komen dat er een begrafenis gaande is. Zelden heb ik zo snel een deur zo snel en zo zachtjes dicht gedaan. Om de stempel te bemachtigen, zullen we moeten wachten. We zoeken een bankje in de buurt en eten onze lunch. Na een half uurtje gaan we nog eens kijken. Maar er is blijkbaar veel te zeggen over de dode, want de dienst loopt nog steeds. Mevr. van der Veeke kijkt stilletjes wat rond in het halletje en ik kijk rechts van de kerk. Geen stempel. Op het einde van de dienst gaan we niet wachten dus onverrichter zake fietsen we richting het wad.

We zitten nu op het meest noord-westelijke punt van onze route. En vanaf hier hebben we een heerlijke wind mee in de rug. Het blijkt ook het meest noord-westelijke puntje van Nederland te zijn en daarom heet het ook de Noordkaap.

Het is een magisch plekje. Aan het einde van onze Santiago route gaan we naar Cabo de Finisterre. Je hoeft geen taalkundige te zijn om te zien dat dit van Fin de Terre (einde van de wereld) komt. Als we straks aan het einde van de wereld staan, dan moet dit wel het begin zijn. Er is overigens ook een Finistere (één r) in Frankrijk. Zo blijkt dat je van het einde nooit genoeg kan hebben.

Vanaf hier vliegen we richting huis. In de kroeg van Noordpolderzijl warmen we nog even op met een kwast. En dan door naar huis met een kleine 70 km op de teller. Het was een louterende eerste reis.

Maar… de honger naar een stempel gaat zijn eigen leven leiden. Ik moet en zal die stempel hebben en dat noopt mij om de dinsdag erna weer (met de auto) naar Uithuizen te rijden. Alleen maar om erachter te komen dat de kerk dicht is. Geen stempel dan maar?
Nee, zo simpel is het niet. Ik mail de koster en wat blijkt. Aan de buitenkant links van de kerk zit een  kastje. En daarin zit de stempel

Dus uiteindelijk rijdt ik nog een keer naar Uithuizen. Hopelijk voor de laatste keer dit jaar. Maar de stempel staat er.