Als een koe in de wei

Dag 002:

De slaap der vermoeidheid is de beste slaap en als er dan ook nog de regen op ons huisje tikt, dan blijft zelfs de grootste insomniast niet wakker. Maar als we opstaan is de lucht zo grijs als mijn fiets en vallen er druppen. We ontbijten binnen maar ’the show must go on’, dus we stappen gewoon op de fiets en gaan verder. Voor een pelgrim is er geen ruimte voor weifelen en procrastineren.
Het mooie van fietsen is dat er ook wat te zien is, als er niets te zien is. Het Friese landschap lijkt me ook te kunnen bekoren. Met potige paarden en vierkante torens kan het er niet Frieser uitzien voor mij.

IMG_0400-W585

Op de foto naderen we het dorpje Firdgum. Op de GPS zie ik dat er een geocache is met een interessant verhaal. Ze hebben er een reconstructie gemaakt van een huis zoals het er tussen de 4e en de 8e eeuw uit moet hebben gezien. Omdat het gebied vaak overstroomde werden de huizen op wierden (heuvels in het landschap) gebouwd. En in dit geval werden de muren van de huizen van zoden van kleiige graslanden gebouwd. Het ziet er voor mij meer uit als lemen bakstenen maar het huis staat er imposant bij.

IMG_0401-W585


Daarna gaan we grotendeels langs de Waddenzee richting Harlingen. Ook hier komen we af en toe kleurige bollenvelden tegen waar Mevr. van der Veeke tussen moet staan. In Harlingen woont een (oud) collega van mij, maar die heeft geen tijd voor koffie. Daarom zitten we in de Subway een koffie weg te tikken en even op te warmen. Want met 10 graden houdt het niet over.
Na Harlingen fietsen we langs de waddenkant richting de Afsluitdijk. Er staat een behoorlijke wind en het is best ploeteren. Een mooie training voor de bergen vast. Het plaatsje Zurich passeren we altijd op de snelweg. Nooit geweten hoe het eruit ziet, maar nu dus wel want we gaan er doorheen. Ik kan concluderen dat je daar niets aan mist. Bij het busstation vinden we een mooi plekje. Uit de wind en in de zon, om een bammetje te doen. Heerlijk om even op te warmen.
Hierna zitten we wat gunstiger ten opzichte van de wind en wordt het fietsen gemakkelijker. We passeren Makkum en Workum en hebben mooie paadjes door het veld.

IMG_0403-W585


Voor Hindelopen komen we een prachtig omdenk-project tegen. Ze wilden graag uitzicht hebben over de dijk maar de bovenste verdieping is dan zo klein. Hoe los je dat op? Door het huis ondersteboven te bouwen. Ik ben onder de indruk.

IMG_0405-W585

De route gaat om Hindelopen heen, maar we kiezen er toch voor om door het stadje te gaan. Omdat het zo’n plaatje is maar ook omdat we ontbijt voor morgen nodig hebben. Het is wat minder druk dan vorige keren en het is inderdaad de moeite waard om mee te pakken.
Een klein stukje verder ligt Molkwerum. Omdat de zon inmiddels uitbundig schijnt, is er geen reden om niet te kamperen. We hebben een nieuwe tent gekocht. Iets ruimer dan de vorige maar hij staat zo. De camping heeft een restaurant en omdat de koning morgen jarig is gaan we lekker uit eten. Morgen hoeven we pas om half elf met de pont naar Enkhuizen dus er is alle tijd om onze roes uit te slapen.

IMG_0408-W585

Dag 003:

Soms zit het mee en soms zit het tegen. Zaten we gisteren nog heerlijk in het zonnetje, vannacht is het weer compleet omgeslagen. Het waait erg hard en daarmee komen er vlagen van regen over de tent. Geen fijn weer dus om op te staan. Op de buienradar zie ik dat we de hele dag windkracht 4-5 pal tegen zullen hebben. En dat zal niet meevallen als we langs de dijk fietsen in Noord-Holland.
De nieuwe tent is fijn. We hebben nu ruimte om binnen ontbijt te maken en te eten. Ook kunnen we de binnentent afbreken en droog inpakken terwijl de buitentent nog staat. We pakken het spul in, doen de regenpakken aan en vertrekken richting Stavoren. Het is maar vijf kilometer en we zijn een uur te vroeg. We kijken even in de haven, waar een prachtige vis staat, en vinden een restaurant wat koffie schenkt.

IMG_0410-W585

Om half elf gaat de pont. Er staan meer fietsers maar het is niet overvol. Voor de overtocht betaal ik ongeveer 35 euro. Onderweg worden we vermaakt door een familie met vijf kinderen, die ook op de fiets zijn. Ze hebben de halve Action met oranje-spullen leeggekocht en dat trekken ze allemaal aan of doen ze op. Zij weten Koningsdag op de juiste manier te vieren.

IMG_0411-W585

Tegen twaalf uur komen we in Enkhuizen aan. Het is grotendeels droog maar door de korte, heftige buien wordt je geregeld kletsnat. Maar het is de wind die ons sloopt. Toch vervelen we ons ook hier niet. Het is weer een ander landschap dan Groningen en Friesland.
Het zijn lange kilometers naar Broek in Waterland en we doen er dan ook lang over. Pas tegen zes uur komen we daar aan. Daar worden we weer warm verwelkomd door Liedeke en Martijn. Het voelt daar altijd als thuiskomen. Er staat een fijn bed klaar, een warme douche en een heerlijke maaltijd. We worden verzorgd als een koning en een koningin.

IMG_0416-W585

Het is een pittige derde dag. Mensen vragen soms of het dan wel leuk is. Nee, dat is niet leuk. Maar het is ook niet vervelend. We ondergaan het gewoon. We nemen de omstandigheden en het weer zoals ze zijn en laten het over ons heen komen. Eigenlijk net zo als een koe in de wei.

9 gedachten over “Als een koe in de wei

  1. Hilda zegt:

    Niet optimale omstandigheden,maar niets mis met ons mooie land. Vooral de laatste foto, echt heerlijk Hollands! Ik hou ervan! Ik hoop voor jullie dat het snel wat beter weer wordt!

  2. Lex zegt:

    Leuk en fijn zo te zien om even op de boot naar Enkhuizen bij te komen”….het weer voor vandaag 28 april ziet er ook weer uit als “koeien-in-de-wei-weer”…geniet ervan….hoe loopt de route in zuidelijke richting..? Komen jullie toevallig nog langs Delft…? dan nodig ik jullie als nooddruftige Pelgrims uit voor koffie op de Markt…
    Groet Lex

  3. Willem Mulder zegt:

    Bijzonder om te zien dat er bezienswaardigheden zijn waar je het bestaan niet van kent. (Omgekeerd huis en ook de vis in de vijver). Wat het weer betreft “Hoe zuidelijker, hoe warmer”

  4. Marjorie zegt:

    Ik heb gisteren nog aan jullie gedacht met dat slechte weer. Ik woon in de buurt (omgeving Purmerend) en het waaide(en regende) hier gisteren behoorlijk. Mijn man en ik gaan ook graag op fietsvakantie inclusief kamperen daarom vind ik het ook heerlijk om jullie verslagen te lezen; ik leef me helemaal in ;-). Gelukkig knapt het weer op na het weekend. Dat fietst beter.

  5. Gert zegt:

    Bij de titel als een koe in de wei dacht ik aan uitgelaten dieren die na een winter op stal weer de wei in mogen zoals jullie een leven lang als “loonslaaf” in beperking hebben geleefd en nu eindelijk de vrijheid kunnen omarmen. Mijn verwachting dekt de lading van het verhaal niet maar toch ben ik geenszins teleurgesteld, een mooi verhaal waarin ik met genoegen de Groningse en niet de Friese naam voor een (pre)middeleeuwse vluchtheuvel zie opduiken.

  6. Liedeke zegt:

    Zoals er mensen zijn die zich verheugen op een nieuwe serie afleveringen van een serie op Netflix, zo kan ik me verheugen op de nieuwe reisbeschrijvingen die gaan komen. En wat is er dan vanzelfsprekender dan deze reisnomaden een bed en een goede maaltijd voor te zetten! Niet in verhouding tot het leesplezier wat ik heb aan het volgen van deze blog. Hoe zal het ze vergaan? Wat gaan ze meemaken op de fiets met alle primaire levensbehoeften voorhanden op die twee wielen. Heerlijk om vanuit mijn luie stoel te volgen en motiverend om zelf ook vaker op de fiets te stappen.

Leuk als je reageert