Porto

Clearly, then, the city is not a concrete jungle, it is a human zoo. – Desmond Morris

Dag 64 en 65:

We blijven twee dagen in Porto. Het is een leuke stad, ik zou hier kunnen wonen, zo gezellig is het hier. Mooie gebouwen, leuke straatjes en pleintjes en heel veel cafés, koffietentjes en restaurants. Het is gebouwd tegen de oever van de Douro, die soms steil omhoog gaat. Soms is dat flink klimmen. Onze Airbnb zit op 10 minuten lopen van het centrum. We hebben een aantal dingen op ons lijstje om te bekijken. Niet alles lukt en de kerken geven nog steeds wat allergische reacties, maar alle andere dingen zijn de moeite waard. De hoofdmoot van vandaag bestaat uit een ‘Streetart trail’, die we geboekt hebben.

Maar eerst lopen we het centrum in en kijken bij de Lello, die als een van de mooiste boekwinkels van Europa bestempeld wordt. En wij zijn niet de enigen die dat weten. Om er binnen te kijken moet je tegenwoordig een kaartje (€5) kopen en zelfs ’s ochtends staat er al een flinke rij. Ik hou van lezen, maar niet van rijen.

Een andere prominente zaak is Belle Epoque Café Majestic. Ontworpen door de architect Joao Queirós. Het was de stamkroeg van intellectuelen , kunstenaars en schrijvers. Het is een tijdje gesloten geweest, maar nu weer open. Er schijnen veel beroemdheden te komen. En als ik naar prijzen kijk, dan zijn dat ook de enige mensen die dat kunnen betalen.

Verder drinken we koffie met een pastel de nata, een typisch Portugees gebakje.

En als lunch eten we een Francesinha bij cafetaria Santiago. Een broodje dat vergelijkbaar is met de Nederlandse kapsalon. Het bevat meerdere lagen, verschillende soorten vlees, een gebakken ei en gesmolten kaas. Het wordt geserveerd met friet en de precieze ingrediënten verschillen van cafetaria tot cafetaria. Het geheim zit hem in de saus. Ik moet zeggen dat het een lekker broodje was en het voordeel heeft dat je de rest van de dag geen trek meer hebt. Dat mag ook wel met ongeveer 1100 kcal per broodje.

Hierna zijn we helemaal klaar voor de rondleiding door Miguel. Hij leidt ons gedurende een drie uur durende wandeling door Porto waarbij de nadruk op de street-art (graffiti) ligt. Hij laat ons mooie plekjes zien en weet veel interessante details te vertellen over de ‘stukken’ die we bekijken. Over de strijd van de gemeente tegen de graffiti-makers. Dat dachten ze op te lossen door er een aantal in dienst te nemen maar dat gaf weer tussen de makers onderling problemen. Veel stukken worden op dichtgemetselde deuren en blinde muren gespoten. Geen probleem lijkt me. En sommige zijn gewoon kunstwerkjes.

Voor, na en gedurende de tour komen we door mooie stukken van Porto. Hieronder een selectie van de foto’s.

Verder boeken we een ticket voor de hop-on-hop-off bus. Die valt wat tegen. Door het drukke verkeer in Porto staat hij meer in de file dan dat hij rijdt. De informatie die je via de koptelefoon krijgt is minimaal en er is gewoon veel meer te zien als je loopt.

Maar het kaartje is inclusief een boottocht op de Douro en een bezoek aan een Port-huis. Dat doen we de volgende dag.

De boottocht op de Douro lijkt wat suf maar het is lekker uitrusten en je ziet Porto vanaf een andere kant. We gaan onder zes bruggen door waarvan vier betonnen en twee mecano bruggen. De ene is ontworpen door Eiffel (ja, die van die toren in Parijs) en daar gaan de treinen overheen. Later mocht een leerling van hem,Teofilo Seyrig, het overdoen met een twee-laags brug. Onderop rijden de auto’s en bovenop de wandelaars (en voorheen de trams).

Daarna gaan we een van de port-huizen (Calem ) bezoeken. We krijgen een rondleiding en ik moet zeggen dat ik een hoop nieuws geleerd heb over port. Het is fascinerend om te zien hoe ze die grote houten vaten (je kunt er een auto in parkeren) maken. Ze gaan ongeveer 120 jaar mee en daarna worden ze vernietigd of ze gaan naar Schotland om whiskey in te laten rijpen. Ook worden de verschillende soorten port toegelicht, waarom ze verschillen en hoe je ze zou moeten drinken (met je mond…). Aan het einde krijgen we een proeverij met twee glazen. Ik heb het geluk dat een aantal mensen naast me geen port lust en sla er dan ook meer dan twee achterover.

Het lopen gaat hierna wat moeilijk, zeker als we naar het hoger gelegen Porto terug moeten. Gelukkig geldt het kaartje van onze hop-on-hop-off bus nog en zo laten we ons in het centrum afzetten. Aan het eind van de middag zijn we weer thuis en kunnen we wat uitrusten. Tenslotte gaan we morgen weer op de fiets. Porto is mooi. Ik kom zeker nog een keer terug.