Pieterpad (14)

Zaterdag 20 maart 2021
Van Vorden naar Zelhem (17 km)

Om ervoor te zorgen dat ons Pieterpad geen verpieterpad wordt, zijn we weer op reis gegaan. Deze keer hebben we het tweede boekje in de rugzak en moeten we meer dan twee uur rijden om bij het volgende traject te komen. Reden voor ons om sowieso meerdere trajecten te doen en deze keer kunnen we het combineren met een afspraak met fietsvrienden. Loes loopt twee keer mee, Gaele een keer en tussendoor fietsen we samen nog wat.

De strategische plek voor de overnachtingen vinden we deze keer op natuurcamping ’t Zand, iets ten noordoosten van Zelhem. We staan heerlijk in de bossen en worden wakker met het geluid van vogeltjes.
Vanuit de camping lopen we ongeveer een kilometer voor we aansluiting vinden met het Pieterpad. Daarna is het voor ons het gemakkelijkst om eerst naar Zelhem te lopen. Dan met het openbaar vervoer naar Vorden te gaan en van daaruit weer, langs het Pieterpad, terug te lopen naar de camping.

We zitten nog steeds in de Achterhoek en lopen veel door de bossen van landgoederen. Eerst lopen we door landgoed ’t Zand, van onze campingbazin, Emmy de Fremery. Daarna gaan we door het Oude Schot, dat van haar zus is. Emmy heeft me haar familie- en haar persoonlijke geschiedenis gemaild en daar zou je zo een film van kunnen maken. Alleen al het feit dat ze (maar) twee maanden getrouwd is geweest met een Italiaanse baron. Een psychose betekende het einde van dit huwelijk maar omdat ze hiervoor van geloof was veranderd, verloor ze de erfenis. En dan moet je wel een camping beginnen om rond te komen.

Het gebied waar we door lopen is een dekzandlandschap waar wat watertjes doorheen lopen. Vroeger was het ‘woeste’ grond en stoof het zand nogal. We zien er nog steeds de wallen van liggen. Het werd ontgonnen en er is bos op geplant. Elke 5 jaar kan er een stuk bos ‘geoogst’ worden wat dan weer € 18.000 oplevert. Omgerekend is dit €65 per hectare per jaar. Niet echt veel. We lopen tussen de bomen door die er nog wel staan en na een paar kilometer komen we in Zelhem.

Zelhem is een redelijk modern dorp. In de oorlog is er een hoop plat gegaan waardoor er relatief veel nieuwbouw staat. Er zijn veel winkels, die nu lastig toegankelijk zijn door de Corona-lockdown. Midden in het dorp zien we Smoks-Hanne omgekeerd op de bezem zitten. Deze goedaardige heks smokste (ik smoks- jij smokst-wij smoksen – vergelijkbaar met het stoempen op de fiets, Normaal heeft er zelfs een liedje op gemaakt.) altijd op haar veel te grote klompen rond en ze vloog achterstevoren op haar bezem. Onderweg verloor ze een van de klompen en daarom heeft het beeld er nog maar een aan. Ook zien we hier (net als in Vorden) van die fraaie marmeren tegels over hoe het er vroeger uitzag.

We stappen op de bus naar Ruurlo en daar nemen we de trein naar Vorden.

Bij Kasteel Vorden zijn we vorige keer geëindigd (of eigenlijk begonnen maar dat kwam omdat het het begin van het einde was…kun je het nog volgen?). Deze keer lopen we om het kasteel heen en zien we het van de andere kant. De waterwerken van het kasteel waren altijd al wat problematisch en daardoor stond het siergrotje van zwerfstenen meestal droog. We zien dat het tegenwoordig beter onder controle is, want er staat weer water in. Ook komen we weer een Pieterpad monument tegen. De voetafdrukken van de bedenksters van het Pieterpad, Toos en Bertje, zijn hier vereeuwigd in het pad. Tenminste, zolang die eeuwigheid duurt want ze zijn al behoorlijk uitgesleten.

Op het landgoed van kasteel Vorden ligt ook het Knopenlaantje. In de vorige eeuw liepen verliefde paartjes hier (toen mocht je niet veel meer dan samen lopen, maar er zullen er vast een paar ook de bosjes in zijn gegaan) en legde samen een knoop in een van de takken van beuken, die hier staan, als teken van hun verbondenheid. Die vergroeide knopen zie je nog steeds zitten in de bomen. Natuurlijk leggen wij ook een knoop erin. Wat extra verbondenheid is nooit weg.

Daarna valt er een tijd lang niet veel te melden. De route is ontegenzeggelijk mooi door de bossen van landgoed de Kiefstkamp. Maar dat is iets wat je moet ervaren. Het is ook leuk om met Loes bij te praten. Met z’n drieën is het toch anders dan met z’n tweeën. Zo komen we in de buurt van Linde, een klein esdorp dat voornamelijk bestaat uit een molen. Maar eerst gaan we nog over de Kapellebult. Een kleine heuvel in het landschap waar vroeger een kapelletje heeft gestaan. In de zestiende eeuw gebouwd, in de achttiende eeuw vervallen en in de negentiende eeuw afgebroken. Nu rest er alleen nog een gedenksteen met de tekst Verheft zich hier geen bidplaats meer, ’t heelal is tempel van de Heer. Voorwaar wijze woorden.

Wijze woorden staan ook op de korenmolen Ons Belang. Deze molen is in 1856 voor het eerst gebouwd. In 1890 afgebrand en opnieuw opgebouwd. In gebruik geweest tot de jaren zestig van de vorige eeuw. Daarna gerestaureerd tor wat het nu is. Er zit een klein theater in. Wat daarmee verdiend wordt, wordt gebruikt voor het verdere onderhoud. Dat zal nu in de Corona tijd niet veel zijn. Er wordt nu koffie en thee verkocht. Maar wel zelfbediening en met mondkapje naar binnen.

Huis ’t Zelle

We komen langs huis ’t Zelle dat er eigenlijk best patent bij staat voor een pand uit de veertiende eeuw. Dat komt omdat het slot in 1792 verbouwd is tot landhuis en in 1838 naar de huidige neoclassicistische stijl omgebouwd werd. Er woont nog steeds een adellijke familie maar het grootste deel van het landgoed is omgezet naar recreatie en toerisme. Dat zien we goed als we langs de enorme golfbaan op het landgoed lopen.

Via Varssel komen we weer in de bossen van Emmy en vinden we de afslag naar de camping terug.

Vorige traject: Van Vorden naar de Blauwe Tukker
Volgende traject: Van Zelhem naar Braamt

3 gedachten over “Pieterpad (14)

  1. Willem zegt:

    Mooi verhaal Hans! Alleen die Emmy heeft wel heeel veel ellende mee gemaakt. Dat had allemaal wel wat gemakkelijker gekund. Wij zijn toch maar bofkonten dat we niet zo rijk geboren zijn.
    P.s. Dat huis ‘T Zelle staat wel heel mooi in de verf!

  2. Liedeke zegt:

    Mooie tocht…Jullie zijn al een flink stuk op het Pieterpad. Halverwege? Jullie hebben een mooie beukenknoopverbinding zo samen! Leuk om te lezen. Die natuurcamping is al best druk bezet valt me op vanuit de drone gezien. Het gaat bij mij dan ook kriebelen om op pad te gaan… Ik kom graag op natuurcampings 🙂

Leuk als je reageert