Van Walcheren naar het Wad (6)

Zondag 6 juni 2021
Maasbommel – Arnhem (60 km)

Het miezert een heel klein beetje als we opstaan. Zoals verwacht, wordt de camping bevolkt door mensen die de zondagsrust respecteren. Dat moet ook wel als je je roes uit moet slapen. We zien geen mens bij het ontbijten en opruimen. Alleen onze buren zijn actief. Maar ja, dat zijn ook fietsers en daarnaast hebben ze nog een baby bij zich. Respect voor deze jongelui die de komst van een kind niet als reden zien om te stoppen met fietsen en kamperen.

Vandaag hebben we Henk als gids.

Fietsen met gids

Als we klaar zijn, is Henk ook gearriveerd. Henk is een fietsvriend die in deze contreien woont en hij zag dat we in de buurt zijn. Hij fietst een dagje mee en dat is heel leuk. Want Henk weet alles van deze omgeving en bij elke hoek weet hij wat te vertellen.

De route gaat om de recreatieplas de Gouden Ham heen en dan verder langs de Maas. We fietsen nu in het land van Maas en Waal. Hollandser dan dit kan het landschap niet worden. Historische dorpjes, polders en uiterwaarden. Het is puur genieten om hier doorheen te fietsen.

In Appeltern hadden we graag naar de tuinen willen kijken maar dan moet je niet op zondagochtend komen. Op dit tijdstip kun je wel kasteel Batenburg bekijken in het gelijknamige dorpje verderop. Eigenlijk is het een stad omdat het deze rechten al in 1349 kreeg. Daarmee is het een van de oudste stadjes van Gelderland. Toen stond het kasteel er al een tijdje. Het is altijd door adel bewoond maar de Fransen maakten er korte metten mee. Eind achttiende eeuw werd het verwoest en sindsdien doet het zijn best om te vervallen. En dat doet hij goed, zo te zien. De molen verderop de dijk staat er wat florissanter bij. Hij behoorde ook bij het kasteel.

Wijchen

Inmiddels is de eerste shift (motorrijders en wielrenners) ook wakker en moeten we vechten om een plekje op het terras. Daar hebben we een laatste blik op de Maas voordat we die bij Wijchen verlaten.

Dit stadje groeit langzaam naar Nijmegen toe. In Wijchen zie ik twee prachtige dingen. Ten eerste komen we het kasteel tegen. We kijken tegen de derde versie van het kasteel aan en het staat er mooi bij. Iemand die bekend is met het kasteel zal zich afvragen waarom ik de achterkant laat zien. Dat komt omdat de voorkant in de steigers staat en dat ziet er toch wat minder aantrekkelijk uit op de foto.

Het tweede waar ik even voor stil sta zijn de twee dameshoofden bij de rotonde in de Graafseweg. Ze zijn van de kunstenares Elisabet Stienstra en ik weet zeker dat je gefopt wordt, net als ik. Het lijkt baksteen, maar het is beton met een laagje verf erover heen. Prachtig, ze zou zo bij mij in de tuin mogen komen wonen.

Nijmegen

We blijven de rest van de dag grotendeels in stedelijk gebied. Om in het centrum te komen moeten we door fietsen. Daar zoeken de mannen een terras op voor de tweede bak koffie. De dames worden verlokt door de open winkels en een mythisch regenjasje dat de droom is van elke sportieve vrouw. Het blijft een mythe, ze komen onverrichter zake terug.

Hier nemen we afscheid van Kees en Corrie. Voor hun zit de vakantie erop en ze nemen de trein terug naar Leiden. Het was erg gezellig dat ze een paar dagen meefietsten. Ook Henk gaat weer richting huis. Als we ooit nog een keer in dit gebied komen dan vragen we Henk weer mee. Een betere gids kun je niet krijgen.

Arnhem

Getweeën fietsen we verder. Door het oversteken van de Waalbrug laten we het land van Maas en Waal achter ons. Aan de overkant gaat het door de woonwijken van Lent. Tijdens een eerdere tocht hadden we een minder leuke route via Elst. Nu maken we gebruik van het RijnWaalpad. Het is een nieuwe snelfietsroute. Dit betekent lekker doorfietsen. Geen stoplichten en tunnels onder drukke wegen door. Zo komen we ongemerkt in Arnhem. Bij de Rijnkade hebben ze waarschijnlijk gedacht dat ‘als wij niet naar het strand kunnen, dan komt het strand maar naar ons’. Via park Sonsbeek fietsen we Arnhem weer uit. Hier merk je dat de Veluwe een beetje op een bult ligt (70 m). We moeten even behoorlijk op de pedalen.

Iets boven Arnhem komen we bij camping Warnsborn aan. Voor de poort staat een bordje Vol. Ik heb ondervonden dat er voor fietsers meestal een plekje te vinden is. En dat klopt. Ze hebben een trekkersveld voor wandelaars en fietsers dat nagenoeg leeg is. Met zon en schaduw en een picknicktafel. Beter dan dit gaat het niet worden.

Beter dan dit wordt het niet.

5 gedachten over “Van Walcheren naar het Wad (6)

  1. Dory Abrahamse zegt:

    Weer leuk om te lezen. Ook hier komen de fietskriebels weer terug! Over twee weken gaan we met de fietsbus naar Pamplona en fietsen dan terug naar huis. Dat was het plan voor 2020, maar Covid verhinderde dat.
    De plannen voor IJsland blijven ook hier nog even wachten voor volgend jaar.

  2. Yolanda zegt:

    Warnsborn vond ik heel leuk, op één van die banken heb ik ook gezeten. Gemoedelijke sfeer daar.

    Ik heb al veel bekende plekken voorbij zien komen op jullie tocht. Bedankt voor je ‘ verlichtende’ schrijfstijl Hans, dat maakt de dag mooi.

Leuk als je reageert