Van Walcheren naar het Wad (7)

Maandag 7 juni 2021
Arnhem – Deventer (69 km)

Park Hoge Veluwe

Als we opstaan is het strakblauw. De zon heeft er zin in en wij ook. We komen vandaag door het derde nationale park van de route. En daar nemen we de tijd voor.

Het Nationale Park de Hoge Veluwe is in 1935 als zodanig benoemd. Het is een mix van natuur en cultuur.
De natuur is de bossen, heide, vennen en veenmoerassen. Het gebied is gevormd in de laatste ijstijd. Er ontstonden natuurlijke bossen  maar in de middeleeuwen werd dit grotendeels gekapt. Daardoor ontstonden stuifzandcomplexen. Een soort Sahara waar niets meer groeide. In de negentiende eeuw was er veel nieuwe aanplant van bossen waardoor het stuifzand verdween. Je komt het nog op enkele plekken tegen. Begin twintigste eeuw kochten het rijke fabrikantenechtpaar Helen Müller en Anton Kröller het gebied op. Na de beurskrach van 1929 kwamen ze (voor hun doen) op zwart zaad (en kwamen toch wat dubieuze financiële praktijken van Anton aan het licht) en werd het gebied aan de staat verkocht.
De cultuur is het museum en het jachthuis Hubertus. Het echtpaar schonk de kunstcollectie ook aan de staat. Dat is museum Kröller-Müller geworden. We hebben hier kaartjes voor kunnen regelen.

Rondje park

We waren hier al een keer eerder. Maar toen waren we – semi per ongeluk- op illegale wijze in het park gekomen en wilden we er ook weer zo snel mogelijk uit omdat we bang waren dat onze wederrechtelijke toegang op camera stond. Nu nemen we alle tijd om het park rond te fietsen. Het is best groot. Omdat we zo vroeg op maandagochtend zijn, komen we nauwelijks mensen tegen. Alleen wat vogelaars, die zijn nog vroeger dan wij. Ze staan verborgen in de bosjes maar als je oplet dan zie je ze wel. De vogelaars dan, de vogels zelf zijn niet te missen door hun uitbundige gezang. Ook komen we wat everzwijnen tegen. Ik denk dat zij net zo schrokken van ons als wij van hun. We fietsen het hele park rond, zo’n 26 kilometer. Op een mooi plekje maken we koffie en drogen we de tent even. Daarna gaan we ook nog even bij Jachthuis Hubertus kijken. Een prachtige plek en een prachtig gebouw. Die Berlage heeft er echt wat moois van gemaakt.

Museum Kröller-Müller

Hierdoor komen we bijna te laat voor ons tijdsslot van 12.15 bij het museum Kröller-Müller. Mevrouw Kröller-Muller nam bij het boodschappen doen ook altijd een schilderijtje mee. Ze had vooral een voorkeur voor van Gogh. De hele collectie aan de staat op voorwaarde dat er een museum gebouwd zou worden. Het oorspronkelijke museum was kleiner dan nu toen het in 1938 gebouwd werd. In de oorlog werd de collectie tijdelijk verstopt. In 1977 is het museum uitgebreid. Ik ben blij dat we weer naar de musea mogen. En het voordeel van de Coronatijd is dat er mondjesmaat mensen worden toegelaten. Je hebt alle rust en ruimte om alles te bekijken. De schilderijen zijn vaak prachtig. Er hangen best wat grote meesters. Er is ook een tijdelijke tentoonstelling waar ik wat minder mee heb. Wapperende gordijnen, waaiend dons en een kubus waar je je hoofd in stopt en dan hoor je vogelgeluiden. Er zal wel een verklaring voor zijn, maar ik heb er niets mee. Wel leuk vind ik de spiegelgang. Als je niet oppast, dan ben je hier zo door je voorraad spiegelbeelden heen.

Door de bossen

Om half twee stappen we weer op de fiets. We hebben nog 58 kilometer tot Deventer waar we hebben afgesproken met Ben en Ingrid. De route gaat veel door de bossen wat lekker koel is. We komen hierbij langs de (kunstmatige) watervallen van de Vrijenberger spreng. Watervallen is een wat groot woord voor dit stroompje maar het is wel leuk om te zien. In de negentiende eeuw werden hier sprengen uitgegraven om het water af te voeren naar het Apeldoorns kanaal. En dat kan gemakkelijk omdat de Veluwe wat hoger ligt. Maar om nog meer water af te voeren werd tot onder het grondwaterpeil gegraven en zodanig dat het de goede kant op stroomt.

Recreatieplas Bussloo.

Via Klarenbeek, Bussloo en Wilp gaan we richting Deventer. Bij Bussloo ligt een grote recreatieplas waar met dit mooie weer genoeg te doen is. Zelfs als ze er geen ruzie over maken. Ze hadden zand nodig voor de aanleg van de A1 en dat haalden ze hier weg. Het gat, van wel twaalf meter diep, liep vol en dan hou je ineens een mooie recreatieplas over. Good thinking Watson!

Deventer

We naderen Deventer langs de IJssel. Hierbij zitten we aan de verkeerde kant maar gelukkig hebben we de keus tussen een brug of een pontje. We kiezen voor dat laatste. Pontjes zijn altijd leuk. Tegenwoordig zijn pontjes vaak elektrisch aangedreven, wat ik een goede zaak vind. We fietsen het centrum door op zoek naar een presentje voor Ben en Ingrid. Daar eten en logeren we vanavond. Het is erg leuk om met een rondje Nederland bij zoveel familie en fietsvrienden langs te kunnen gaan. Ben heeft een koud biertje voor me en Ingrid verwent ons met een heerlijke maaltijd. ’s Avonds wordt er een fikkie gestookt. Niet echt nodig maar wel gezellig. Het is leuk om even bij te praten met hun. Het wordt dan ook wat later dan anders.

Eén gedachte over “Van Walcheren naar het Wad (7)

  1. Willem zegt:

    Leuk dat je nog even een zin uit een song van Daniël Lohuus aanhaalt. ‘Ik schrik meer van hun dan zij van mie’
    Baflo bijna weer in zicht!

Leuk als je reageert