Noord-Spanje (3)

lque dios nos de la paz que el mundo no puede dar. (*)

Sommige mensen dachten dat we bij de vorige blog aan het eind waren van onze reis. Gelukkig is dat niet zo. Het laatste stukje reizen we door noord-Spanje en daar is ook nog genoeg moois te zien.

Noot: Routes en genoemde plekken kun je vinden op deze kaart.

Zamora

[vrijdag 20 mei]

We steken de rivier over en de Douro wordt de Duero. Het is een onbetekenende grensovergang. Je zou niet eens merken dat je in een ander land komt, ware het niet dat de klok een uur verspringt. We zijn zomaar weer een uur kwijt. Door een prachtig landschap en over goede wegen rijden we een stuk door Spanje naar Zamora.

Zamora is een stad aan de Duoro en is lang onder de Moren gebleven. Hele veldslagen zijn erom gevoerd. Uiteindelijk is het in christelijke handen gekomen en die hebben meteen duidelijk gemaakt dat het van hun was. Niet alleen werd er een kathedraal gebouwd maar verspreid door de stad liggen ook 22 (!) kerken. Door deze gebouwen wordt Zamora ook wel een Romaans museum genoemd. De kathedraal werd gebouwd tussen 1151 en 1174. Zijn opvallendste onderdeel is zijn schubachtig koepelgewelf van Byzantijnse invloed.

We nemen een kijkje bij de kathedraal en het kasteel die aan het ene uiteinde van de stad liggen. Meestal doe ik moeite om foto’s te maken zonder (vreemde) mensen erop. Dat is nu geen probleem want het is hier uitgestorven. Terwijl het vrijdagmiddag is. In Spanje is er blijkbaar siësta tussen twee uur en vijf uur en dan zijn mensen thuis óf in de kroeg. En aangezien hier nauwelijks toeristen zijn, lijkt het wel zondagochtend. We lopen naar de andere kant van de stad en, ondanks dat het uitgestorven is, geeft het centrum wel een gezellige indruk.

Ze hebben hier iets met mannen die een kap en/of een puntmuts op hebben, net als de klu-klux-clan. Mevr. van der Veeke heeft het uitgezocht en het schijnt dat er –voornamelijk mannen- clubs zijn die dit als een vorm van boete doen uitdragen. Boete waarvoor is me onduidelijk maar als het weer een manier is om wat te vieren, dan lijkt me dat reden genoeg. Dit gebeurt met name in de Heilige week (de week voor Pasen) waarin ze zwijgend gekapt door de stad lopen. Vandaag zien we in elke geval alleen een verdwaalde toerist door de stad lopen en die heeft geen puntmuts op.

Na Zamora rijden we nog een klein stukje door tot Tordesillas. Daar zoeken we camping El Astral op (€23) waar we een zanderig plekje krijgen. Toch besluiten we hier nog een dag extra te blijven. Door al het stedelijk geweld, mooi maar ook vermoeiend, zijn we toe aan wat groen. We staat dicht bij de Duero en we horen dat de wielewaal onze buurman is.

Tordesillas

[zaterdag 20 mei]

Na een rustige ochtend is het tijd voor een lange wandeling in het groen. Langs de Duero loopt de (voormalige) GR14. Daar wandelen we een dikke twee uur langs met alleen groen en water in het zicht. Het is heerlijk om zo even bij te komen. Ik moet wel wennen aan de temperatuur die 10-15 graden lager is. Als we opstaan is het onder de 10 en in de loop van de dag warmt het op naar een schamele 15 graden. Met de zon erbij voelt het toch een beetje warm.

Valladolid

[zondag 21 mei]

Ik had nog nooit van Valladolid gehoord maar het is een grote stad met meer dan 300.000 inwoners. Het centrum ligt binnen een gracht en ze hebben de hang naar de middeleeuwen losgelaten. Een kerk van honderden jaren oud staat tussen een kroeg en een nieuwe flat in. De straten zijn glad geplaveid en overal is groen en water. Ooit was het de hoofdstad van Spanje en het is ook een universiteitsstad.

Ik kan niet anders dan concluderen dat Valladolid de gezelligste stad van Spanje is. Alleen de naam uitspreken maakt je vrolijk. En ondanks dat we er vroeg (10 uur) zijn, trekken ze alles uit de kast om ons te entertainen.

Er is een soort van Spaanse vier-mijl georganiseerd en de hele tijd komen dames langs hupsen. Één maakt zelfs een een knieval voor mij maar voor ik kan reageren wordt ze al overeind geholpen door enkele galante Spaanse señors.

Even later kan ik het startsein geven voor een jeugdschaak toernooi. Ze hebben geduldig op me zitten wachten.

Ze weten inmiddels van mijn passie voor Tempeliers dus iets verderop komt een optocht met Tempeliers en andere carnavals-outfits uit die tijd langs. Vrolijk lopen ze achter ons aan als we door de stad gaan.

Op een plein staan ze verkleed als soldaten uit een vergangen oorlog. Ze hebben niet door dat we er al zijn, anders waren ze vast in de houding gesprongen.

Tenslotte is er nog een mooie demonstratie georganiseerd met trommels. Ik weet niet wat het is met dat geram op de trommels maar het klinkt altijd opzwepend. En de echo van de Plaza Major doet de rest. Om kippenvel van te krijgen.

Ondertussen proberen wij het een-en-ander te bekijken in de stad. We beginnen bij de Grote Markt (Plaza Major) dat het archetype schijnt te zijn voor de gelijknamige pleinen die je in elke Spaanse stad vindt. Ze waren de eerste (in de 16^e eeuw) die er een vierkant van maakten. Maar niet alleen de Plaza Major trekt de aandacht. Andere straten en gebouwen mogen er ook zijn.

Een van de bekende historische figuren uit Valladolid is Cervantes (de andere is Columbus, hij blies hier zijn laatste adem uit). Misschien dat de naam Cervantes je niets zegt maar je hebt vast gehoord van Don Quichotte. Een van de eerste die tegen windmolens protesteerde. Als je zijn boeken leest dan begrijp je dat Cervantes zelf ook graag tegen schenen schopte. Daarvoor heeft hij meerdere keren in de gevangenis gezeten waaronder ook in Valladolid. We komen langs het huis waar hij een paar jaar gewoond heeft en kunnen het niet nalaten om even binnen te kijken. Omdat het zondag is, is de toegang tot de musea gratis, dus het kost ook nog niets.

De kathedraal kunnen we ook niet overslaan. Hij is wat saai van buiten en als we naar binnen stommelen, komen we erachter dat er een mis gaande is. Als blikken konden doden…
Veel mooier is de Iglesia de San Pablo. Met name het Spaans-Vlaamse voorportaal is zo kunstig dat je er wel een uur naar kunt kijken en telkens weer nieuwe details ontdekken. We hebben onze les geleerd en gaan deze keer wat voorzichtiger naar binnen. Ook hier is de mis gaande dus verder dan om de deur kijken komen we niet. Van binnen is hij wat minder versierd dus dat overslaan is niet erg.

Je begrijpt dat het lastig vertrekken is uit Valladolid met zoveel festiviteiten. Maar uiteindelijk nemen we van iedereen afscheid en beloven terug te komen.

Astudillo

Onderweg naar Burgos komen we halverwege langs Astudillo, een zandstenen dorpje in het noorden van Spanje. We kunnen hier even de benen strekken en ook nog wat dingen bekijken.

In Astudillo zijn bergwoningen. Ik zou ze eerder hobbit-huizen noemen want ze zitten niet in bergwanden maar in een soort van heuvels. Er is ook een redelijk gaaf kasteel, het Castillo de la Mota.

Verder dwalen we wat door de rest van de straatjes en dan kom je automatisch bij de kerk en de Plaza Major. Hier zien we de typische Spaanse zondagsbesteding die bestaat uit het drinken van alcoholische versnaperingen en het wegkauwen van pincho’s en tapas. De bouw komt ons heel bekend voor want waren in 2019 op de fiets in dit gebied.

In Burgos gaan we naar Camping Fuentes Blancas (€23) dat aan de rand van een park ligt. Het is er erg druk met (veelal Nederlandse) kampeerders en  recreërende Spanjaarden. Het is een grote camping maar toch vinden we met moeite een mooi plaatsje omdat we (ongehoorzaam) op een plekje gaan staan die eigenlijk voor tenten bedoeld zijn. Maar goed, die zijn er nauwelijks dus zo doen we niemand kwaad.

In de avond lopen we nog even naar Cartuja de Miraflores dat vlak boven de camping ligt. Het is een imposant kartuizerklooster, gebouwd tussen 1454 en 1488. We hadden graag het ingewikkelde altaarstuk, volgens overlevering verguld met het eerste goud uit Amerika dat Spanje bereikte, en het koninklijke mausoleum van koning Juan II en koningin Isabella van Portugal willen zien maar het is helaas gesloten. Gelukkig is het virtueel te bezoeken.

Burgos

[maandag 22 mei]

We brengen vandaag grotendeels door in Burgos. In 2019, tijdens onze Santiago reis, waren we hier ook. Maar toen kwamen we vermoeid aan in de middag. We hadden een Airbnb aan de rand van het centrum en dus weinig tijd en lust op Burgos goed te bekijken. Vlak voor sluitingstijd konden we nog een kijkje in de kathedraal nemen en zelfs toen was ik al onder de indruk. Nu doen we dit eens rustig over.

Je zou het niet zeggen maar Burgos ligt op 900 meter hoogte. Deze stad is in 844 gesticht door Diego Rodriguez en was het begin van het machtige Castilliaanse koninkrijk. In de 15^e en 16^e eeuw werden ze vooral rijk door de handel in wol. Veel van dat geld is in gebouwen gestopt. Burgos was voor Madrid de hoofdstad van Spanje en is vooral bekend van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella die dwars door het centrum loopt.

Voor de camping loopt een fietspad dat ons in 3 kilometer in het centrum brengt. Daar parkeren we de fietsen op dezelfde plek waar we een paar jaar geleden de stad uit fietsten. De Paseo del Espolon ziet er nog net zo uit met zijn platanen.

We willen eerst de kathedraal zien maar we zijn zo vroeg dat hij nog niet open is. Dus we gaan eerst aan de koffie. Op weg naar de kathedraal kom je langs de Arco de Santa Maria. Dat is al een mooie opwarmer voor wat we te zien gaan krijgen. Dit is de poort waar alle pelgrims door lopen als ze op weg gaan naar Santiago.

Iets na tienen kopen we een kaartje (€10/€9) en kunnen we erin. Bij binnenkomst valt mijn mond open en als ik twee uur later eruit kom dan kan hij weer dicht. Wat een overweldigende pracht en praal. Om de hoofdkerk heen zijn allerlei ‘kleine’ kapellen gebouwd. Elke keer als iemand geld teveel had, betaald hij de bouw van de kapel en de inrichting. En natuurlijk moest dit zo gedaan worden dat het mooier was dan de anderen.

Het staat vol met prachtige beelden, houtsnijwerk en graftomben. De een nog mooier dan de andere. Aan de hand van een app krijgen we alles uitgelegd (als je meer wilt weten over de kathedraal en zijn kapellen dan kun je een app downloaden (voor Android en IOS). Hij werkt ook thuis en geeft je een virtuele rondleiding door alle kapellen (in het Engels)).

De kathedraal is (als enige in Spanje) Unesco werelderfgoed. Ze begonnen met de bouw in 1221 en na 40 jaar was hij al klaar. Op Wikipedia kun je meer informatie vinden.

Éen kapel moet ik er even apart noemen. Het is de Capilla del Santo Christo. Hier hangt een werkelijk bizar beeld van Jezus aan het kruis. Meestal ziet hij er al niet al te best uit maar deze uitbeelding is wel het toppunt van leed. Het lijkt wel of Jezus hier, naast het gat in zijn hand, ook nog lijdt aan allerlei enge huidziektes.

Ze hebben een buffelhuid gebruikt om het echter te laten lijken. En, ik verzin dit niet, hij heeft echte teennagels (!). Het gerucht gaat dat die ook nog regelmatig bijgeknipt moeten worden. Daarnaast draagt hij een rok die, om onduidelijke redenen, elke week in de was moet. Verzin er zelf maar wat bij…

Afijn, na twee uur komen we er, knipperend tegen het zonlicht, weer uit met meer dan 100 foto’s. Excuus voor het grote aantal dat ik hier toon maar dat is de enige manier om een indruk te geven.

Voor de rest heeft de stad niet heel veel meer te bieden dan de andere grote steden in Spanje. Veel Gotische bouwwerken en een gezellige atmosfeer. In 2019 hebben we erg leuk gezeten bij een Cerveceria Morito waar ze heerlijke raciones serveren. En dat doen ze nog steeds. Tegen twee uur gaat alles dicht voor de siësta en vinden we dat we ook toe zijn aan een slaapje. Morgen pakken we de boel in en beginnen met de terugreis. Dat doen we in meerdere dagen om het niet teveel op werk te laten lijken. We hebben erg genoten van Spanje en Portugal en ik wil zeker nog een keer terug.

Als laatste wil ik jullie, de lezers, bedanken voor de belangstelling en helemaal als je af en toe reageerde. Het is erg leuk om wat terug te horen op de verhalen en het geeft toch meer motivatie om door te gaan met deze verhalen.

(*) Moge god ons de vrede geven die de wereld niet kan geven.