Trekvogelpad (9)

Dinsdag 19 september 2023
Van Hilversum naar Baarn (14,2 + 2km aanloop + 1 afloop)

We treinen weer naar Hilversum Mediapark om de route op te pakken op de Westerheide. Vroeger was deze heidevlakte veel groter maar door de aanleg van steden, wegen en spoorlijnen is dit gebied veel kleiner geworden. Desalniettemin is het een bijzonder gebied. Enerzijds lopen we hier eigenlijk continu over dode mensen want het wemelt er van de prehistorische begraafplaatsen. Het zijn ronde heuveltjes waar ze 3000 jaar v. Chr mensen begroeven samen met hun bezittingen zoals sieraden en wapens (Als we dat tegenwoordig nog zouden doen dan gingen de telefoons, IPads en draadloze oordopjes mee de grond in). Na 1000 jaar kwamen ze erachter dat het verbranden (van de lijken, niet de sieraden) een betere optie is en werden er urnen met as bijgezet.

Naast de heuvels zien we ook gaten die de Erfgooiers gegraven hebben. Wie!? De Erfgooiers. Zoals het woord al zegt zijn dit de mannen (alleen mannen, ze waren toen nog niet erg woke)  uit het Gooi die erfelijke rechten hadden van het gebruik van de grond. Klinkt goed maar het waren hele arme keuterboertjes die een bestaan uit de arme grond moesten schrapen en ook nog onderdrukt werden door de rijke landeigenaren. Heel veel geschiedenis dus waar je geen weet van hebt als je op dit grote heideveld loopt. Het uitzicht is prachtig, de zon piept af en toe achter de wolken vandaan en een deel van de struikjes staat nog in bloei.

Ondanks dat we alleen maar natuur zien, horen we wel overal het lawaai om ons heen van de rest van de wereld. Het geruis van de autoweg, elke vijf minuten een trein die langs-kedeng-kedengt en de vliegtuigen die overvliegen. Het is de (werkende) wereld waar wij op dit moment buiten staan.

Waar de Westerheide overgaat in de Zuiderheide staat het Geologisch museum van Holland. Op maandag en dinsdag gesloten en daar ben ik niet rouwig om. Recente geschiedenis vind ik interessant maar oude stenen en landschappen vind ik wat saai. Tot onze grote vreugde is er ook een La Place restaurant waar Mevr. Van der Veeke als een wichelroede op de koffie afloopt. Daar kan dan meteen een brownie en een stuk worteltaart bij.

Daarna gaan we verder over de Zuiderheide. Net als de Westerheide ligt deze op de stuwwallen die ontstaan zijn in de voorlaatste ijstijd, het Saalien. Het ijs stuwde de grond op en omhoog en vermaalde stenen tot keileem. Ook werden stenen, groot en klein, meegenomen waar ze later de hunebedden van bouwden. We klagen nu wel eens over het weer maar toen was het bar en boos temeer omdat hierna Nederland veranderde in een poolwoestijn. Hierbij waaide veel zand vanuit de drooggevallen Noordzee naar dit gebied. Vandaar dat je ook zandverstuivingen ziet. Het gebied werd onderhouden door het te laten begrazen door schapen. Als je daarmee stopt dan groeit het binnen de kortste keren dicht. Nu hebben Galloway-runderen deze taak overgenomen. We zien ze niet maar struikelen wel regelmatig over de keutels die ze achterlaten. Mevr. Van der Veeke ruikt daarnaast ook weer koffie dus bij ’t Bluk schuiven we weer even aan. Geen taart deze keer.

De heide houdt op en de rest van de dag zitten we in de bossen. Het is een prachtige route vandaag waarin we eigenlijk de hele weg in de natuur zijn. Eerst door het Blukbos en na het passeren van de A27 komen we in de boswachterij van de Hooge Vuursche. Hier zien we nog twee van de grenspalen staan die de scheiding aangeven tussen de provincies Noord-Holland en Utrecht. We blijven in de bossen tot we vlak voor Baarn tegen Kasteel Groenveld aan lopen.

Dit is een van de buitenplaatsen die de rijke Amsterdammers in de 18e en 19e eeuw lieten aanleggen om te genieten van de ‘gezonde buitenlucht’. Ze moesten eens weten hoe gezond hun Amsterdamse lucht nog was ten opzichte van de huidige lucht. Kasteel Groenveld heeft een zogenaamde Engelse tuin. Veel slingerpaadjes, water, heuvels en bosranden. Tegenwoordig zit Staatsbosbeheer in het pand wat overigens prachtig onderhouden is. Helaas kom ik er te laat achter dat in het kasteel ook een van de drie Nederlandse xylotheken zit. Geen idee wat dat is? Ik wist het ook niet maar dat is een soort bibliotheek van bomen aan de hand van kistjes. Elk kistje is gemaakt van het hout van een bepaalde boom en bevat een beschrijving, bladeren, vruchten en ander materiaal. De rug van elk kistje is gemaakt van de bast van die boom.

Bij het kasteel drinken we een kopje thee in de Engelse tuin. Helaas voor hun is het onze eigen thee. Mevr. Van der Veeke heeft de thermos 15 kilometer meegedragen dus dan gaan we geen thee kopen. Hierna is het nog een klein stukje tot we afbuigen naar het station in Baarn waar onze fietsen staan. Het lijf protesteert iets minder dan gisteren maar nog wel zoveel dat we besluiten een extra rustdag in te lassen morgen.

2 gedachten over “Trekvogelpad (9)

  1. Gert zegt:

    Hans, ik vind je op zijn best als je een licht knorrige ondertoon in je verhaal weet te vlechten. Met je opmerking over het overal voortdurend aanwezige verkeerslawaai verwoordt je een ergenis die regelmatig bij mij opspeelt. En mag ik uit jouw uitspraak over urnen afleiden dat je na gedane zaken de hens in je wilt laten steken en niet van het type zand erover bent? 😁

Leuk als je reageert