Dinsdag 15 oktober
Van Hoenderloo naar Loenen (17 km)

We hebben tegenwoordig geen to-do lijstjes meer maar als we die wel hadden gehad dan had er op het lijstje van dit jaar gestaan ‘ Trekvogelpad afmaken’. En dat valt nog niet meer. Want voor mensen die geen to-do lijstjes meer hebben, zijn we nog aardig druk. Deze week hebben we dan ook al weken geleden geblokkeerd en laat het nu ook nog eens mooi weer worden! Geen reden dus om thuis te blijven. We rijden naar Loenen en gaan op natuurkampeerterrein Zegenoord staan. Een ideale camping, mooi in de natuur en prima voorziening. Alleen zijn de beheerders erg rigoureus wat het verblijf wat minder aangenaam maakt.

Na een koude nacht – het was vannacht zes graden. In de bus!- gaan we op tijd op stap en krijgen meteen mot met de beheerder (‘Weet u wel dat u niet op het gras mag fietsen?’). Maar de grote uitdaging komt daarna pas. We willen met het OV naar Hoenderloo en dat is nog niet zo makkelijk. Je moet, minimaal een uur van te voren, een haltetaxi boeken of gebruik maken van een van de drie busverbindingen die ’s ochtends rijden. De eerste is te vroeg voor ons. De tweede heeft vertraging waardoor je de aansluiting in Apeldoorn mist. Dan moet je een uur wachten. Kortom, met het OV zijn we niet eerder dan 11 uur in Hoenderloo. Mevr. van der Veeke wijst me op het feit dat het maar 12 kilometer fietsen is naar Hoenderloo. Zo gezegd, zo gedaan en om kwart over negen zitten we aan de koffie in Hoenderloo bij het Brunch café.
Gezien de afstand en het feit dat mijn versleten heup de laatste tijd wat protesteert, slaan we het eerste stukje over en haken een paar kilometer verder aan op de route. Als eerste klimmen we naar Schenkenshul, het hoogste punt (80 m) van het hele Trekvogelpad. De zon begint op te komen en het landschap is een plaatje met zijn bedruppelde spinnenwebben. Bovenop de heuvel maken we nog even een selfie.
Daarna is het min of meer de hele dag door de bossen. Ooit waren dit alleen heide en zandverstuivingen. Later zijn hier vooral naaldbomen aangeplant die nu als exoten worden gezien. Ze willen graag weer terug naar inheems bos met eiken, berken en beuken. Maar je kunt je afvragen wanneer een exoot geen exoot meer is omdat de bestaande flora en fauna zich inmiddels afgestemd hebben op de exoten. Zo zijn er 450 soorten paddenstoelen die alleen in naaldbossen te vinden zijn. En ook veel gevederde vrienden doen het juist goed in de naaldbossen. Ook wij vinden het prima om door een gevarieerd bos met naald- én loofbomen te lopen.

Het is heerlijk rustig hier. Enkele fietsers en geen wandelaars. De enige uitdaging die we hebben zijn de enorme plassen onderweg. Wel hoor je altijd de snelweg (A50) in de verte. We prijzen ons gelukkig dat we in (Noord-)Groningen wonen waar het nog echt stil en rustig is. Zo gaan de kilometers ongemerkt voorbij. Op een uitzichtpunt eten we een bammetje en daarna gaat het weer verder.

Bij de Vrijenberger Spreng is het hoogtepunt van de dag. Deze kunstmatige beek is in 1865 gegraven om het Apeldoorns kanaal van water te voorzien. Op deze plek is ook de grootste waterval van Nederland.
Ook leuk is de (enige) geocache (van vandaag) die hier ligt. Gelukkig heb ik iets bij me waar ik water in kan doen want je moet een buisje vullen om de cache naar boven te krijgen. Mevr. van der Veeke maakt er een mooi filmpje van.
Hierna is het nog een klein stukje naar Loenen en van daaruit naar de camping. Onderweg komen we nog een Boeddhistische (?) tempel tegen en een gevlekt ringslangetje dat we zomaar op het pad zien liggen zonnen.
Daarna moeten we de fietsen nog ophalen met de bus en dat leidt tot een tweede conflict met de campingbeheerder. Je mag namelijk maar één keer het terrein op rijden en afrijden. Dat dat voor de veiligheid is, snap ik maar naast ons is er één andere kampeerder dus het lijkt mij niet zo’n probleem maar daar denkt de beheerder anders over. Afijn, ik slik veel woorden door en uiteindelijk komen we lekker bij in de zon voor de bus. Nog twee etappes te gaan.
Wat een mooie dag omrand met wonderlijke regels
Klopt. Met de nadruk op het eerste 😎
Wederom een ervaring rijker Hans. Het is maar goed dat de meeste collega’s van jouw leuker waren dan die beheerder😂sterkte met de heup
Dank je Willem. Collega’s konden soms ook erg op de regels zijn. Het zij zo en zolang je rustig blijft ademen, is er niets aan de hand. Hij bood overigens vanochtend nog wel zijn excuses aan.
Mooi stukje van de route! Bijzonder die beheerder….
Een hele dag bosbaden. Nooit verkeerd.
Veel plezier met het wandelen en met deze mooie dagen vol natuurschoon in de herfst
Leuk om jullie weer even te kunnen volgen. Maar eh, Baflo Bill?
Is mijn geocache naam. Je kent toch onze woonplaats Joop? Vrij naar de bekende band (bende).