De 10-provinciën route
Nederland via natuurparken

Inleiding dag 1 dag 2 dag 3 dag 4 dag 5 dag 6 dag 7 dag 8

Zondag 22 april 2012 - De aanloop

Na veel wikken wegen, is de kogel eindelijk door de kerk (vreemde uitdrukking eigenlijk... Waarom zou iemand in of door de kerk schieten?). Maar goed, de keus voor de meivakantie is gevallen op de "Tien-provinciën route".
De concurrent voor deze route was een rondje in Bretagne. Ook die route heb ik al helemaal uitgezet in een GPS track, met campings, etappes etc. Een rondje van bijna 600 km langs de kust en via voie-vertes in het binnenland. Wat me een beetje tegenstaat is dat we hier meer dan 1000 km voor moeten rijden. Heen en daarna weer 1000 terug. Met de huidige benzineprijzen en het milieu in het achterhoofd laten we deze nog even op de plank liggen.

De tien-provinciën route start in Baflo. Nou, eigenlijk in Pieterburen, maar het station van Baflo is de verbinding met de rest van Nederland. Hij is gemaakt door dezelfde persoon als het fietserpad, die we een paar jaar geleden hebben gedaan. Die loopt van de Belgische grens, bij Maastricht, naar Pieterburen. Hij wilde ook een route terug hebben, dus de tien-provinciën route was geboren.
De route is ongeveer 630 km lang en met ons gemiddelde van 80 km per dag, gaan we er dus acht dagen over doen.

Gelukkig zijn de dilemma's nog niet op. Want hoe gaan we overnachten? Als het weer het toelaat, dan lig ik het liefst in een tentje. Maar als het weer onvoorspelbaar wordt (terwijl ik dit schrijf klettert de hagel uit de lucht), dan is een droge plek 's avonds ook wel fijn. In dat geval wordt het Vrienden op de Fiets. Deze beslissing kunnen we nog even uitstellen. Een andere leuke bijkomstigheid is dat we twee keer langs de woonplaats van een familielid komen. En daar proberen we dan ook even aan te wippen.

Donderdag 26 april 2012 - Nostradamus

Eigenlijk hebben we in al die eeuwen weinig vooruitgang geboekt met de weersvoorspellingen. Wat Nostradamus schreef in de zestiende eeuw was niet veel slechter dan wat de weermannen en -vrouwen er nu van maken. Als ik het weer voor de eerste week van mei 2012 even opzoek in boekje van de Nostra dan staat daar 'moogenleijk verschijnde den zon tijdensch den waek doch eenige reegenbuyen kende ook den moogeleijkheid sijn'. En dat is wat Erwin Krolls van deze tijd ook roepen.

Als ik de weersvoorspellingen op internet raadpleeg weten ze het niet goed. De een voorspelt prachtig weer en de ander pittige regenbuien. Het zal een week van verrassingen worden en we laten het gewoon over ons heen komen. Of het nu regen of zonneschijn wordt.
Iets waar ik me wat meer zorgen om maak is de wind. Tegen regen kun je je kleden maar voor wind bestaat nog geen jasje. Ook hier zijn de berichten tegenstrijdig. Op de ene site hebben we hem regelmatig mee, op een andere site de hele week tegen. Ook dit hebben we niet in de hand. Ik kan alleen hopen dat het niet te hard waait. Dat betekent dat we hem eventueel ook minder hard mee hebben, maar daar kan ik mee leven. Het enige waar men het wel over eens is, is dat de temperatuur omhoog gaat. Dus met enig geluk fietsen we in een warm-water regenbui.

Een wik- en weegpunt was nog de overnachting. Gezien de onbestendige weersvoorspelling heeft de tent het onderspit gedolven. Wel jammer want de ultieme vrijheid heb je toch met de tent. Toch voor Vrienden op de Fiets gekozen want het fietsen in de regen vind ik niet erg maar het kamperen in de regen heeft wat minder charme. Alhoewel het tikken op de tent weel heel gezellig is. Ondertussen heb ik al enige vrienden telefonetisch benaderd en de eerste overnachtingen zijn geregeld. Ben benieuwd waar we nu weer terecht komen...

Gisterenavond hebben we alles bij elkaar gezocht. Het valt me telkens weer op dat je pakkelarie voor een week niet zoveel verschilt van de spullen die je nodig hebt voor een maand. Ik heb dezelfde hoeveelheid kleren mee als in Ierland. En omdat we niet kamperen hoef ik die spullen niet meer. Dit scheelt in de ruimte en kan ik met twee achtertasjes toe. Saskia twijfelt nog of ze de voortassen ook meeneemt. Dan kunnen er meer dikke jassen, jurkjes en schoenen mee, maar je moet het wel allemaal meenemen. Het is haar fiets en ze moet het zelf dragen dus ze mag zelf kiezen.

Een kleine kink in de kabel is wel een kuit die au-au met spierscheuring deed. Afgelopen dinsdagavond getennist en bij een bliksemactie om toch nog een bal te halen ging er wat kapot in mijn rechterkuit. Meteen gestopt en rust maar dinsdag liep ik toch als Herr Flick door de Gasunie. Vandaag gaat het iets beter dus ik reken erop dat ik er met fietsen geen last van heb. Toen ik de blessure even googlede was ik het meest geraakt door het feit dat deze blessures vaker voorkomen bij de oudere mensen. Au! Dat doet minstens zo pijn. Tot nu toe leefde ik in denial. In mijn hoofd werd ik niet ouder. Maar langzamerhand geeft het lichaam steeds vaker aan dat er enige discrepantie bestaat tussen lichaam en geest. Daar moet ik de komende week tijdens het fietsen maar eens wat filosofische gedachten aan wijden. En om de lijn van Nostradamus te blijven ga ik ook een voorspelling doen: Het gaat een mooie week worden.

Klik hier om naar mijn beschrijving van de eerste dag te gaan.
Mocht je graag het verhaal off-line willen lezen (zonder foto's), klik dan hier.

Je kunt de GPS tracks hier downloaden (gpx formaat).

Terug naar de fiets site van Hans