Schnupfen
Woensdag 1 mei: Burhave – Schortens (77 km)
dag 1 dag 2 dag 3 dag 4 dag 5 dag 6 dag 7
Vannacht was de koudste tot nu toe. Het is amper één graad
geweest. Op zich niet erg, zolang je alles maar in de slaapzak
houdt. Als we opstaan is het alweer strak blauw, maar de wind is
gedraaid. Hij komt nu uit het oosten. Jammer dat we vandaag het eerste
deel naar het zuiden fietsen. Daarna naar het westen, dus eindelijk wind
mee! We ontbijten binnen en ruimen dan pas de tent op. Hij was nog nat
van de dauw en de condens maar na het ontbijt kan hij redelijk droog in
het zakje.
In het dorp gaan we eerst naar de apotheek. Ik heb al de hele week last
van de griep en met name mijn loopneus is wat lastig. Ik fiets dan ook
regelmatig met het snot voor de ogen. Een Duitse apotheker is net een
snoepkraam. Ze hebben de wereld aan middelen tegen de griep. Ik kies er
een die de volgende zaken verhelpt: kopf- und gliederschmerzen (heb ik
weinig last van), schnupfen (geen idee wat het is, maar het klinkt zo
goed dat ik het wel wil hebben) reizhusten (ik hoest flink en ben op
reis) en fieber. Als het daar niet beter van wordt…
We komen er ook achter dat het een feestdag is in Duitsland. De winkels
zijn dicht. Behalve de super in Burhave en daar zijn we blij mee want we
hebben beleg en ontbijt voor morgen nodig. En met deze souvenirs
verlaten we Burhave.
Vandaag fietsen we meer door het binnenland van Ost-Friesland. Het
begint al goed met een grasweg. Wel mooi, maar ook hobbelig.
Gelukkig een uitzondering want de rest van de wegen zijn prima. De
landschappen zijn Hollands. Als ik geen Duitse nummerplaten zou zien,
dan zou ik denken dat ik in Drente was. Als we langs de Jadebusen
fietsen zijn er allerlei kunstwerken te zien. De eerste heb ik niets
mee. Een steen met wat rommel erop.
En een nietszeggende tekst:
Door leegte in de ruimte te scheppen neemt de kunstenaar ons mee in de
innerlijke reis van de beschaving tot nu toe en maakt ons deelgenoot van
de holte die hiermee ontstaat.
Of iets dergelijks want bovenstaande zuig ik zo uit mijn duim. Een
voordeel is wel dat er bij de kunstwerken picknickplaatsen zijn. Soms
mooi, maar soms ook minder mooi. Het tweede kunstwerk staat op een
gemeentewerkplaats waar iemand net zijn rommel staat te storten.
Op het derde kunstwerk zit een Duits echtpaar bier te drinken. Let wel, het is elf uur ‘s ochtends! Het kunstwerk stelt Kaïn, Abel en de stem van God voor en ze zitten op Abel die inmiddels al vermoord is. Ze vertrekken (het echtpaar, niet Kaïn en Abel) en wij nemen hun plaats in (van het echtpaar, niet Kaïn en Abel) om een koffie te maken. Het is eindelijk warm weer geworden. Het volgende kunstwerk laat de anus van het paradijs zien die Adam uitpoept nadat hij bewust is geworden van goed en kwaad en zijn eigen schaamte. Deze is nu wel weer mooi.
Als laatste zien we een stenen sneeuwpop. Wel aardig maar om dit
nu kunst te noemen…
We verlaten de dijk, Die hebben we nu wel genoeg gezien, en
trekken verder richting het binnenland. We passeren veel plaatsen en
plaatsjes en er is genoeg te zien. Naar buiten gelokt door het mooie
weer zijn er nu ook veel fietsende bejaarden. Alleen bejaarden? Ja, de
meeste wel. Waar de jongere mensen zijn is me een raadsel. Maar
waarschijnlijk zien ze ons inmiddels ook als bejaarden alhoewel onze
volgepakte fietsen vaak opgewonden kreetjes losmaken met termen als
‘Grosse Reise’. Bij de brood-met-soep-pauze zitten we zo in de zon dat
zelfs de lange broek ingeruild wordt door een drie-kwart. En niet alleen
bij mij, ook Saskia raakt helemaal gek in de kop.
Bij Godens vergapen we ons nog even aan het slot en dan door naar
Schortens en Heidmüle. Daar is onze camping. De meeste winkels zijn
dicht maar de Lotto winkel verkoopt gelukkig ook drankjes. We slaan wat
in en rijden naar de camping.
Bij de receptie zitten wat mensen bier te drinken. Ze kijken ons glazig
aan en hebben blijkbaar geen idee wat we willen. Sterker nog, ze uiten
het ook. We leggen uit dat we graag een nachtje willen blijven. Dat kan
voor € 15. Ondanks dat driekwart van de camping leeg is, moeten we toch
op het tentenveldje achterop want de rest is zogenaamd bezet. Dat vinden
we niet erg want we hebben de ruimte, staan in de zon en er is ook nog
een prachtige picknicktafel. Daar proosten we met wijn en bier op een
mooie 76 kilometer. Wat nootjes erbij en het feest is compleet.
Inmiddels koelt het flink af. Het zal wel weer gaan vriezen vannacht en buiten zitten is geen optie meer. We kruipen in de kookruimte. Daar is het lekker warm en er is licht. Met een koffie, thee en een restje prosecco komen we zo de avond door.
 Eerste kunstwerk |
 Laatste kunstwerk |
 Schaapachtig gebeuren hier. |
 Tweede kunstwerk |
 Derde kunstwerk |
 Stukje door het bos |
 Over de Zeteler Esch |
 Mooi plekje op de camping. |
 Vrouwenwaslijn |
 Mannenwaslijn |