In Anduze is veel te doen. Om een paar dingen te noemen:

• Les Bambouseraie de Prafrance
  Vlakbij Anduze ligt een park met een bamboebos met stengels tot 28 m. hoogte. Het werd medio 19e eeuw geplant door Eugène Mazel. Ook zijn er sequoiabomen

• Les Casernes
  Zij zijn gebouwd in de 17e eeuw op het “Plan de Brie”, om de Koninklijke troepen te beschermen. Het gedeelte dat zich links van de tempel bevindt herbergt heden het’ Office de tourisme”, het rechtergedeelte is het stadhuis geworden.

• Le Temple
  Eén der grootste van Frankrijk, gebouwd tussen 1820 en 1823 op de plaats van het hof van de kazerne. Het centrale deel is verdeeld over 3 gewelven, rustend op machtige pilaren. De communietafel, geheel van marmer, is geschonken door een inwoner van Anduze, Alexis d’Adhémar. De 2 consoles kwamen van het voetstuk van het standbeeld van Louis XIV, destijds in de tuin van Peyrou te Montpellier. De banken zijn in een halfrond opgesteld. Het orgel, in bedrijf gesteld in 1848, heeft veel geleden van de verschrikkelijke overstroming in 1958. Gerestaureerd in 1964 en opnieuw opgebouwd in 1992, door de vereniging ’Vrienden van het orgel” Richelieu verklaarde toen het volgende: ”Zij zal de vinger van God zijn, gericht naar de hemel”

• La Tour de l'Horloge
  Deze dateert van 1320, zij heeft drie niveaus en vertoont dezelfde architectuur, als de vestingmuren van Aigue Mortes. Uitgeroepen tot het uurwerk van de stad in 1569, bleef zij gespaard tijdens het afbreken van de vestingmuren in 1629. was sinds het afbreken van de vestingmuren hiertegen niet langer beschermd.

• Le quai
  Destijds foutief zo genoemd, want er is nooit een schip aan de kade gekomen. Hij is gebouwd in 1770 om de stad te beschermen tegen de “Gardonnades”. Dit is de naam voor de plotselinge hevige overstromingen van de Gardon.

• Place de la Tour de Pezenne
  Deze toren draagt de naam van de baron die het in de 17e bewoonde. De toren is in de 14e eeuw versterkt. Woonplek van graaf Roger de Beaufort, graaf van Alais, heer van Anduze.

• L'Eglise Saint-Etienne
  Deze kerk is gebouwd in 1688 op de plaats waar de eerste tempel heeft gestaan. Deze tempel was weer gebouwd op de ruïnes van een vroegere tempel. Deze eerste tempel is afgebroken kort na de herroeping van het ”Edit de Nantes”, door Louis XIV in 1685

• La Fontaine du Pont
  Deze fontein bevindt zich in de rue Basse tegenover de rue du pont, zij is geplaatst tegen de muur van de kade. Bij een verplaatsing ten gunste van het wegverkeer, is de stenen kom vervangen door een betonnen bak. Deze vervanging heeft geen goed gedaan aan het geheel.

• La Place Notre-Dame
  Dit plein dankt haar naam aan een verdwenen kapel, opgedragen aan de maagd Maria. Centraal op dit plein staat ook weer één van de vele fonteinen die de stad rijk is. De Place Notre Dame is één van de meest pittoreske plekjes van het oude Anduze.

• La méridienne
  Hierop kan men de juiste tijd aflezen tussen 11 en 13 uur. De wijzerplaat geeft het seizoen aan en tevens de sterrenbeelden.

• La Rue Droite
  Zo genoemd ondanks zijn kronkelende uiterlijk, alleen maar doordat in het plaatselijke dialect, het Cévenol, het woord helling, ” recht” betekent. Aan de buitenzijde van de toegangspoort, begint de weg naar Nîmes, tegenwoordig rue du Luxembourg

• La place couverte
  Gebouwd in 1457 en genoemd “l’Orgerie” ofwel graanmarkt. Dit was vroeger de markt waar kastanjes verhandeld werden, heden de markt voor lokale producten (op donderdag).

• La Fontaine Pagode
  In oosterse bouwstijl, gebouwd in 1648, volgens tekeningen van een Anduzien, die zaad van de zijderups in het Oosten heeft gehaald.

• Le Parc des Cordeliers
  De hoofdingang bevindt zich aan de Avenue Rollin. Het park is opvallend door de lanen met bamboe, ceders, magnolia’s en het terras, vanwaar men de hele vallei kan overzien, met het kasteel van Tornac in de verte. Aan het einde van de hoofdlaan staat een standbeeld opgericht in 1895, ter herinnering aan de vrouwelijke troubadour Clara d’Anduze (12e eeuw), na de vernieling in de 2e Wereldoorlog herbouwd door Anduzia.

• La Fontaine Pradier
  Fontein bovenaan op het “Plan de Brie”. Zij is gebouwd aan het begin van de 19e eeuw en bestaat uit een breed ringvormig waterbassin met in het centrum een bewerkte kom, waarop weer een kolom staat in composiet stijl.

• La Fontaine des Potiers
  Deze fontein is geplaatst tussen rue Gaussorgues en rue Fusterie, zij dekt de hoek van de muur van het betreffende hoekhuis af.

Dit doen we allemaal NIET.

We hebben vandaag een andere uitdaging. Saskia heeft een paar dagen geleden, bij het eten, een stukje van haar kies afgebroken. Op zich geen ramp, maar het resterende stukje is erg scherp en schuurt steeds tegen haar tong aan. Die ziet er inmiddels uit als een Duitse biefstuk. Dit doet haar erg lijden en ze wil toch proberen om een tandarts te zoeken die haar kan helpen. Maar hoe?
Gelukkig biedt de receptie een hoop hulp. Een bijkomende uitdaging is dat het 14 juli is, een nationale feestdag in Frankrijk. Maar ook die hobbel wordt genomen en even later hebben we een afspraak om 13.00 uur in Saint Martin de Valgalgues.

Volgende uitdaging is om daar te komen. Een taxi is een mogelijkheid. Maar Monie biedt de helpende hand. Ze wil ons wel brengen en halen. Als tegenprestatie bied ik aan om boodschappen met haar te doen. Zo gezegd, zo gedaan. We zetten Saskia af en ik ga met Monie richting supermarkt.

Boodschappen doen voor een groep van 32 mensen is een uitdaging. We rijden al snel met 3 karren die hutje-mutje vol zitten. Ik mag de groente doen en het is lastig om duidelijk te maken dat mijn hoeveelheden kloppen. Ongelovig wordt zak na zak vol geschept. Bij de kassa moet alles op de band en er weer af. Het is lekker koel in de winkel en dit alles is leuk om een keertje mee te maken. Ik prijs me gelukkig dat ik dit niet elke dag hoef te doen. Respect voor Monie en Joep.

Daarna halen we Saskia weer op bij de tandarts. Ze kan weer lachen alhoewel de tong nog wel zeer doet. Een koopje voor 48 euro .
Op de terugweg wordt nog een fietspomp gescoord en om half vier zijn we weer op de camping terug. We hebben niet veel zin om nog weg te gaan. Met een wijntje en een boek doden we de tijd tot het eten. Anduze doen we later wel een keertje.

Lisa helpt Joep met het opwarmen van het eten wat ik gewinkeld heb. We eten ham met meloen vooraf. Dan aardappels met paprikasalade, boontjes met spek en cashewnoten en een hamburger. Het toetje is verschillende soorten roomijs. Altijd een feest. Steven heeft corvee en maakt ook daar een feest van. De tweede dag zit er weer op. Morgen door naar Le Vigan.