|
Pont Vieux, Le Vigan
Onze wc hangt vol met spreuken. Een ervan is als
volgt: ‘Je hebt meer spijt van de dingen die je niet gedaan hebt, dan
van de dingen die je wel gedaan hebt.’ Dat gevoel heb ik een beetje bij
Le Vigan. Achteraf vind ik dat we daar te weinig hebben gedaan. We zaten
nog niet goed in het fietsritme misschien?
Ik had eigenlijk wel de ‘Cirque de Navacelles’ willen bezoeken. Uit de
folder:
In het midden van de causses (klakplateau) van
Blandas en de Larzac bevindt zich een juweeltje van ecologie en
geologie, Cirque de Navacelles door het ministerie van leefmilieu erkend
als ‘Grand Site’.
Door deze natuurlijke beschermende omgeving treffen we een unieke,
zeldzame flora en fauna aan.
De uitzichtpunten die voor de bezoeker toegankelijk werden gemaakt geven
een spectaculair panorama en vullen je met tal van emoties.
Maar toen leek het te ver weg, waren we te lui en
wilden we vakantie vieren. Jammer gemiste kans en we moeten het zonder
die emoties stellen…
We zijn alleen maar naar Le Vigan gefietst en
hebben daar wat koffie gedronken.
|
Het leed dat vakantie heet: Deel 1,
de koffie.
Ik mag graag een lekker bakje koffie
drinken. ´s Ochtends is het de eerste troost als ik op het werk
kom. ´s Avonds is het de afsluiting van een maaltijd. Ik drink
niet veel koffie maar hij moet wel lekker zijn.
Op de fietsvakantie hebben we drie soorten koffie; die van
Cycletours, die we onderweg op een terras drinken en die we
maken uit een potje Nescafé.
Koffiezetten is een kunst en moet je leren. De eerste dagen met
Cycletours is het nog zoeken. Hoeveel koffie moet er in het
filter voor de hele thermos? Hoe snel en hoe veel water moet er
opgeschonken worden? Alleen door experimenteren vind je het
antwoord. Het gevolg is dat we de eerste dagen koffie krijgen in
2 smaken:
- Zodanig dat je darmen denken dat het einde der tijden is
begonnen en gelijk in een kramp schieten.
- Of zodanig dat je niet ziet (en proeft) of het nu thee
of koffie is.
De stokbroodeters hebben ook geen echte
koffiecultuur. Is begrijpelijk als je per jaar
67 liter wijn naar binnen slokt. Gevolg is
dat ze een bak slappe koffie met een toef spuitbussen slagroom
als cappuccino aanmerken. Soms heb je geluk en is het echte
slagroom. Is wel beter, maar ook niet top.
Nescafé went. Het blijft een beetje een watersmaak, maar na een
tijdje weet je niet beter. Totdat je wel weer een bak echte
koffie krijgt...
Kortom, vakantie is lijden en voor een
goede bak koffie moet je toch echt in Italië zijn.
p.s. Dit is geen aanklacht tegen Joep. Hij
heeft zijn uiterste best gedaan en in het algemeen was zijn
koffie goed te pruimen.
|
Place du Quai, Le Vigan
Le Vigan heeft een mooi centraal plein dat ze
‘place du Quai’ noemen. Hier kun je in de schaduw van platanen op een
terrasje zitten en de naar de mensen kijken. Op een paar minuten lopen
ligt de mooie ronde ‘Pont Vieux’. Vlakbij is een museum waar je de
lokale bezigheden (waaronder een houthakker, een slager, een
schaapherder en een wolven-jager!) kunt bekijken. Bijzonder detail is
dat Coco Chanel ook een plaatsje heeft in het museum heeft. Ze had
familie in de buurt en men zegt dat ze haar inspiratie voor haar
ontwerpen haalde uit de ‘cevenol’ zijde. Wat ze vergeten te vertellen is
dat de communistische partij hier nog welig tiert.
Voor de rest alleen wat geluierd (gaaaaaap),
gelezen, gekletst, gedronken en gewacht tot het eten klaar was. Dat
bestond uit een koude pasta salade, tortilla chips met guacomole , wraps
met een vlees en met een vis vulling en als toetje pannenkoekentaart.
O ja, voor ik het vergeet. We hebben ook nog wat
was gedaan!
|