Zondag 1 augustus: Bregenz - Illmsee
Gefietst: 72,6 km (totaal 916,1)
Weer: Zon, s' avonds onweer

We zitten vroeg in het zadel want fietsen rondom de Bodensee is een geliefde bezigheid van mensen op leeftijd. Vraag maar eens in je omgeving. Je kent vast wel iemand die dit heeft gedaan of gaat doen. Rustig aan, genieten van de omgeving. Kopje koffie hier. Lunch daar. En aan het einde van de dag een hotelletje waar de e-bike kan opladen. Daarnaast is het op zondag nog eens extra druk. Wij zitten dan ook al voor acht uur op de fiets in de hoop de drukte een beetje voor te zijn. Want ondanks dat ook wij mensen op leeftijd zijn, voelen we ons toch anders. Wij zijn onderweg.

In Bregenz is geen kip op straat en ook verderop fietsen we alleen op de paden langs de Bodensee. We verlaten ongemerkt Oostenrijk. Vlak voor Lindau is er nog een cache in een oude boom die we even meepikken. Daarna gaat het mis. Gecharmeerd door het uitzicht over de Bodensee en de Alpen in de verte worden we overvallen door weemoed. We hebben moeite met het afscheid van de bergen. We maken nog maar een koffie met uitzicht. Waar die weemoed vandaan komt is me een raadsel want diezelfde bergen hebben we vervloekt toen we daar in de regen fietsten.

Na de koffie is het circus opgestaan en moeten we in het feestgedruis verder fietsen. We sluiten aan bij een polonaise van families, bejaarden en ander tuig wat de fietspaden volledig blokkeert. In deze constipatie is het moeilijk opschieten. Het is telkens afremmen en weer aanzetten zo gauw er gelegenheid komt om te passeren. Dat kost best wel kracht door het grote gewicht wat we steeds in beweging moeten krijgen. Zo worstelen we ons verder tot we in het natuurgebied Eriskircher Ried komen. Daar verlaten we de Bodensee en wordt het weer rustiger op de weg.

Het landschap wordt ook weer normaler. Dat wil zeggen, geen bergen maar slaperige Duitse dorpjes. En geen eindeloze fruitboomgaarden meer. In plaats daarvan zijn het metershoge stokken waar een plant tegen omhoog klimt. Nader onderzoek wijst uit dat het hier om hop gaat. Hop wordt gebruikt in het brouwproces van bier. Ik ken het alleen in oplosbare vorm en had het nog niet eerder in levende lijve gezien. Ongemerkt gaan de kilometers voorbij en daar helpt het zonnige weer ook aan mee.

Halverwege de route van de dag kunnen we kiezen. Of gewoon vlak door rijden. Of via een alternatieve route waarbij we nog even flink moeten klimmen en een mooi uitzicht hebben boven op de Höchsten.We zijn de ellende van de Arlberg pas natuurlijk allang weer vergeten en kiezen voor de zwaardere variant. Langzaam klimmen we tot 820 meter omhoog en dat valt nog flink tegen. Ik merk dat we al een paar dagen fietsen zonder echte rust. Het klimmen doet zeer in de benen die eigenlijk leeg zijn. Pijn in de knieën en kramp in de kuiten. Toch komen we ook hier weer boven net als ongeveer vijf duizend Duitsers die samen met ons allemaal op hetzelfde terras wat proberen te bestellen. Dat blijkt een grotere uitdaging te zijn dan het klimmen. Eerst word ik nog afgeleid door de Dirndl jurkjes. Het lijkt wel of ze die verkeerd om aan hebben zoveel vlees ligt er in de etalage. Daarna word ik boos wegens het gebrek aan aandacht. Ze zien toch dat ik moe ben en dorst heb! Saskia begrijpt het niet. ‘Doe toch eens rustig’ gebaart ze. Pas als ik er een laat struikelen kunnen we bestellen. Saskia neemt er nog een stuk taart bij. We genieten van een laatste blik op de Bodensee en de Alpen en storten ons dan aan de andere kant van de berg naar beneden. We rollen haast vanzelf de camping bij de Illmsee op.

Deze wordt gerund door een druk baasje die niet van delegeren houdt. Waarschijnlijk heeft hij zijn Ritalin nog niet gehad want hij wil alles regelen en iedereen krijgt zijn aandacht. Dit heeft als nadeel dat hij telkens met wat anders bezig gaat. Als we wat aan zijn vrouw vragen, kijkt ze naar hem en hij neemt ook dat over. Uiteindelijk leidt hij ons de camping over naar het trekkersveld. De ene kant van dit veld wordt bezet door grote groepen jongeren. De andere kant is vrij rustig en daar kunnen wij staan. Eindelijk een camping zoals we die al tijden willen hebben. Veel ruimte en veel groen om de tent. De rest van de camping is gevuld met caravans op miniplekjes. De ruimte die ze voor hun sleurhut hebben vullen ze meestal met auto.

Het sanitair is een verhaal apart. Er zijn drie douches met een douchegordijn ervoor. Kleren moet je buiten maar uit doen. In de gang hangen drie automaten waar je € 0,50 in moet doen voor het warme water. Welke automaat met welke douche correspondeert is gokken. Er staat al iemand achter een gordijn dus misschien kan hij op mijn kosten wat langer douchen. Maar ik gok goed en heb een prima douche.

Maar de camping  ‘voelt’ gewoon goed. Er is een gemoedelijke sfeer. Een beetje kneuterig en landelijk. Naast de ingang van de camping is een oude boerderij met even oude hippies die je gezellig begroeten door de fles wijn omhoog te houden. Het kost € 15,= voor een nachtje.

Via een paadje kunnen we naar de Illmsee toe lopen. Ziet er mooi uit. Ik snap wel waarom de mensen hier op de camping staan. Aan de overkant is de openbare badderplaats. Het is er erg druk. Terug bij de tent koken we een pasta maaltje en daarna kijken we nog even in het dorp. Omdat het zondag is, is er natuurlijk niet veel te doen. We lokaliseren de bakker alvast voor morgen.

Tegen half tien is het donker en trekken we ons terug in de tent. Tegelijk barst er een onweer los waar je U tegen zegt. Vanuit het tentje zien we een lichtshow van flitsen. De donder is lange tijd ver weg maar op een gegeven moment knalt het gevaarlijk dichtbij. We liggen te schudden op de matras. Daarna rest alleen nog maar de regen die gezellig op het tentdoek tikt. Het is heerlijk in de tent en we vermaken ons prima totdat we gaan slapen.

Klik op een foto hieronder om hem groter te zien. Je kunt daarna bladeren met de pijtjestoetsen

         
         
Vorige dag Overzicht Volgende dag