Maandag 9 augustus: Remagen - Echtz
Gefietst: 90,3 km (totaal 1542,0)
Weer:
Bewolkt, droog, later zonnig

Het is bewolkt maar het ziet er welbelovend uit. We pakken in en halen wat broodjes bij de receptie. Ontbijten doen we verderop bij de Rijn. Als een soort van afscheid want we gaan haar verlaten en weer het binnenland in.  Om uit het Rijndal te komen kost de nodige zweetdruppels. Er zitten wat gemene klimmetjes van 5-7% in. Geen Reschen- of Arlbergpas maar toch genoeg om de bilnaad vochtig te krijgen

De gehele dag gaat over autoluwe wegen. Het landschap wordt met de kilometer Hollandser. Veel maïs en graanvelden. Soms een weiland met koeien. De dorpjes worden ook herkenbaarder. Het vakwerk begint een beetje te verdwijnen maar het is nog steeds Duitse degelijkheid wat de klok slaat.

We gaan op zoek naar wat lekkers voor bij de koffie. Dat is een missie op zich hier. We komen door Oedingen. Geen bakker. Holzem is een gat. Villip gaan we in. De bakker is op vakantie. In Flerzheim is de bakker ermee opgehouden. Dan maar in Miel, waar volgens Reitsma een bakker zou moeten zijn. Helaas. Ook op vakantie. Uiteindelijk komen we bij Euskirchen, een grote stad waar de route langs loopt. Onze baknood is zo hoog dat we de stad ingaan. In een straat waar drie (!) bakkers in het zicht zijn komen we als gebak-junkies aan onze trekken. Meteen maar een dubbele portie aangeschaft. Als we de stad uitrijden komen we langs de REWE super waar we ook flink inslaan. We kopen avondeten en meteen ook ontbijt voor morgen. Als mensen ons met een halfvolle kar bij de fietsen zien staan, zie je ze denken. Maar we raken het altijd gemakkelijk kwijt in de tassen. Daarna aan de koffie met… gebak!

 

De rest van de dag is het gewoon lekker fietsen. Het weer klaart op en de zon komt erbij. In een bos doen we nog een bijzondere cache. Ik weet absoluut zeker dat hij hier ergens moet liggen maar herken hem maar eens. Uiteindelijk vind ik hem, volledig op intuïtie. Een stuk verder is er nog een cache. Deze ligt bovenop een viaduct wat gewoon midden in het landschap staat. Een klein bouwtechnisch foutje. Het lukt me niet om bovenop te komen, dus deze cache moeten we laten lopen.

Bij de Roer aangekomen gaat de eigenlijke route verder via jaagpaden langs de rivier. Voor de camping moeten we een stuk van de route af. Via de alternatieve asfalt-route komen we bij de Echtzer See. Een zandgat met een strand, een groen veldje en een (primitieve) camping. Er is een terras bij en er zijn wat kinderen aan het zwemmen. Voor € 18,= kunnen we hier staan op een sappig groen veldje. Ernaast toiletten en een koude douche. Bij het caravanpark zijn twee houten keten. Een met wc’s en de ander met wat aftandse douches. Maar deze zijn gelukkig wel warm.

We gaan wat drinken op het terras en daar komen we Peter en Karin tegen. Wie? Peter en Karin. Deze mensen stapten met ons uit de bus in Florence. Ze doen dezelfde route als wij maar elke keer als we ze tegenkwamen moesten we ons opnieuw voorstellen. Er is geen klik tussen ons maar je komt mekaar wel steeds tegen. Inmiddels zijn we wel on speaking terms, en ook niet meer dan dat. Bijzonder. En dat terwijl we met andere fietsers meestal meteen wat te kletsen hebben. Ik heb hier moeite mee en negeer ze na de vierde keer voorstellen. Saskia kan er wat beter mee omgaan en lijmt de gezelligheid nog een beetje bij elkaar.

Bij de tent maken we een maaltijd met tortellini, salade, een toetje en koffie aan de See na. De afwas is behelpen, want er is geen keuken. Dan maar onder de douche afwassen.

In de loop van de avond voelen we de kilte optrekken van de grond. Het lijkt een koude nacht te worden met veel dauw want er is nauwelijks wind. De lucht is blauw met hier en daar een windveer. Het dreigt morgen weer een prachtige dag te worden.

Klik op een foto hieronder om hem groter te zien. Je kunt daarna bladeren met de pijtjestoetsen

             
Vorige dag Overzicht Volgende dag