Vandaag staat in het teken van hellingen. Het begon al met de nacht. We hebben vals plat geslapen. Het stukje leek vlak toen ik de tent opzette, maar vannacht en vanochtend werden we steeds wakker aan één kant van het tentje terwijl de andere helft leeg was.
Om van de camping af te komen moest er ook al een helling bedwongen worden. Hij is niet lang maar met een procent of 15 is 50 meter best veel. En dat op de koude spieren. Tegen onze principes in zijn we eerst een stukje terug gefietst naar Darney. We hebben brood nodig en de rest van de dag zijn er geen winkels en bakkerijen. Alleen maar kappers. Maar die bakken zo beroerd.
Het lijkt vandaag wel een rustdag. Er staan maar 50 kilometers op het programma. Maar wel 50 kilometers die gekenmerkt worden door op en neer gang. Het is de hele dag heuvel op en heuvel af. Variërend van een paar procent tot negen.
In Jesonville komen we nog wel een interessant fenomeen tegen. Hier is de waterscheiding. Huh?! Wat? De waterscheiding. Het water tot nu toe stroomt naar de Middellandse zee. Meestal via de Rhône en de Saône. Het water wat aan de andere kant valt stroomt naar de Noordzee. Het is maar dat je het weet.
In Les Vallois maken we een koffie. Ze hebben in een tuintje een picknick bank staan. Er is ook een vijver en ik ga even kijken. Had ik beter niet kunnen doen. Een kikker zo groot als mijn onderarm heeft zich verslikt in een slak zo groot als een deegroller. Met glazige verstilde ogen en gestrekt lichaam staart hij je aan. De buik begint al te bollen van de rottingsgassen. Proost!
De meeste mensen die deze route fietsen doen dit van noord naar zuiden. We komen er elke dag minstens tien tegen. Stelletjes, vaak ouderen, maar ook families. Meestal groeten we elkaar en roepen iets over 'de groene weg'. Een enkele grappenmaker zegt dat we de verkeerde kant op rijden. En soms maken we een praatje, als het zo uitkomt. Vandaag had ik weinig keus. Ik heb er net een klimmetje van 1000 meter tegen 9% op zitten na Velotte-et-Tatignecourt en sta hijgend op Saskia te wachten. Tegemoet komen vier dames. Twee oudere en twee jongere. Moeders en dochters zou je denken. Maar het blijken collega's te zijn. Ze werken allen bij een lab in Leiden. Iets met hemoglobine. Maar ze gaan al een paar jaar samen op fietsvakantie. We blijven even kletsen zodat het niet teveel opvalt hoe stuk ik zit van de klim. We wisselen wat campings uit en gaan dan weer ons weegs. Als schepen in de nacht.
Iets verderop, bij Ahéville, nemen we een flinke pauze met een prachtig uitzicht.Vandaag zijn we ook van etappe 4 naar etappe 3 van boekje 1 gefietst. Het grootste deel in de Vogezen en op het laatst in de streek die de Lorraine heet. De wegen zijn weer uitzonderlijk rustig. Overigens moet ik opmerken dat de Fransen zich erg netjes gedragen in het verkeer. Ze gaan altijd met een grote boog om ons heen en als er maar enige twijfel is, dan halen ze niet in en blijven geduldig achter je. Zo onbehouwen als ze soms zijn in de omgang, zo beleefd in het verkeer.
Om twee uur zijn we al op de camping in Charmes. Hij ligt tussen het Vogeze kanaal en de Moezel. De camping bestaat uit een behoorlijk veld met grote plekken. Wij hebben een half voetbalveld en een picknick bank. Wel bijzonder is dat de douches zo ver mogelijk van álle plekken zijn. Je moet haast brood meenemen als je erheen wilt. Maar verder een prima camping.
Het weer begon vanochtend wat weifelend. Veel wolken en ook donkere wolken. Ik twijfelde of we het droog konden houden. Maar gedurende de ochtend klaarde het op en werd het lekker zonnig. In diezelfde zon besteden wij de middag. Beetje luieren. Biertje. Lezen. En kijken naar de mensen. Zo tegen de avond warm ik de maaltijd op. Voor de verandering hebben we een salade met meloen en vis. Daarna Kantoneese kip met rijst en natuurlijk een toetje na.
Daarna gaan we nog even te voet kijken of we gecharmeerd worden door Charmes. Maar helaas. Het is een grotere plaats met meerdere restaurants en kroegen. En een foeilelijke betonnen kerk. Een rondje door het centrum duurt tien minuten.
Het informatiebord geeft aan dat het nog 23 graden is. We zijn snel weer op de camping terug waar we nog een tijdje kunnen lezen. Totdat de temperatuur te koud is om buiten te zitten. Dan kruipen we in het knusse tentje en morgen weer vroeg op.

Klik op een foto hieronder om hem groter te zien. Je kunt daarna bladeren met de pijtjestoetsen

Vorige dag

Overzicht

Volgende dag