Ouderdom komt met gebreken. En zoals Gert al aangaf; hoe ouder je wordt, hoe meer hersteltijd je nodig hebt. Vanochtend wordt ik wakker met een linkerkuit die meer aandacht vraagt dan normaal. Gisteren waarschijnlijk wat overbelast. Saskia weet de spieren met een kleine massage weer in het gareel te krijgen.
Het heeft veel geregend afgelopen nacht. Als we opstaan is het droog, maar het waait flink en de lucht dreigt als een Taliban strijder. We pakken in en halen onze bestelde croissantjes. Met een kopje thee vormt dat ons ontbijt. Meer hebben we niet.
In Metzervissse is een klein winkeltje open en kunnen wat beleg kopen voor op het brood. Bij de koffie hebben we dus wel wat te eten. Dat doen we aan de Moezel bij Catenom. We leggen meteen de tent te drogen want die is best wel weer nat. In Catenom staat ook een gigantische kerncentrale en hier sluiten we etappe 3 van boekje 1 af. De weg loopt veel naar beneden wat erg prettig is. Soms wat druppels maar geen echte buien. Wel af en toe een fikse wind tegen.
We verlaten Frankrijk via een naamloze weg. We zien niet eens echt dat we het land verlaten. Pas verderop zien we dat we Luxemburg binnenkomen. Even een Kodakmoment. En er is hier zelfs nog een cache.
In Luxemburg is alles anders. We zijn op slag uit het verval van de dorpen. Er zijn om de haverklap picknick plekjes. Er zijn vuilnisbakken. Er is geen achterstallig onderhoud. Alles ziet er mooi, fris en geverfd uit. De bordjes hebben andere kleuren. Misschien ben ik op dit moment wat bevooroordeeld, maar we hebben het ook wel even gehad met Frankrijk. Één ding deden ze daar wel beter; iedereen groet altijd vriendelijk. Dat is hier afgelopen.
We naderen de stad Luxemburg via een mooi fietspad. Geen auto's om ons heen. Weinig klimmen en dalen. Perfect asfalt.
Op de plek waar het fietspad en de weg aansluiten zien we een grote Mercedes staan. Met een grijze man en een veel jongere blonde vrouw. Ondanks dat het pas twee uur is staan ze te proosten met champagne op de motorkap. Dit is voer voor onze fantasie!
We eindigen zo'n beetje midden in de stad en deze is behoorlijk geaccidenteerd. In de stad moeten we flink klimmen naar de hostel toe. En ze hebben hier van die heerlijk authentieke klinkerweggetjes. Mijn stuurtas lijkt wel een grabbelton aan het einde van zo'n weg. De hostel wordt snel gevonden ondanks het gehobbel. Het ligt mooi tegen het centrum aan, maar om daar te komen zullen we wel wat trappen moeten beklimmen. Ik hoop stiekem dat er ergens een lift is.
We hebben voor twee nachten geboekt. Dat kost ons in totaal €86,44. Het zijn vier persoons kamers. Met een eigen douche en wc. Voorlopig zitten we nog alleen maar er kunnen mensen bij komen. De fietsen kunnen in de berging.
Eerst gaan we even douchen. Daarna maar eens het centrum in. We dwalen wat rond, morgen hebben we pas de echte bezichtiging van de stad. Hiervoor heeft Steven digitaal de Lonely Planet naar de IPad gestuurd. De gebouwen en uitzichten zijn prachtig. Maar we zijn al snel moe en willen wat drinken en eten. Dat valt nog niet mee. Op een terras willen we in de zon (Saskia) en de schaduw (Hans) zitten. Kan alleen naast elkaar maar mag niet van ober. Hij verwacht veel mensen (die komen ook niet zien we later). Zo wil ik niet betutteld worden, dus we gaan. Bij tweede terras willen we aan vier persoons tafel. Mag ook niet, dus ook hier gaan we weer. Het derde terras is bij de Mexicaan. En daar mogen we zitten waar we willen. Eindelijk als gasten behandeld. Ik heb zin in een stuk vlees en bestel een biefstuk met patatjes. Saskia gaat voor de burrito’s met lamsvlees.
Vannacht liggen we in een echt bed. Dat zal wel genieten worden. Morgen lekker uitslapen. In de hostel hebben we een kamer met twee stapelbedden. Als we terugkomen lijken we nog steeds de kamer voor onszelf te hebben. Daarna zijn we in de lounge nog even gaan lezen. Terug op de kamer zien we na 5 (!) minuten ineens een vreemde handdoek hangen. En als we verder kijken zien we ook 'ineens' een vreemde koffer. Compleet overheen gekeken. Zal de vermoeidheid wel zijn geweest, maar we delen de kamer dus met een ander persoon. Die komt binnen als wij al in bed liggen. Hij doet het stilletjes en gelukkig snurkt hij niet.

Klik op een foto hieronder om hem groter te zien. Je kunt daarna bladeren met de pijtjestoetsen

Vorige dag

Overzicht

Volgende dag