Het
dondert als we opstaan. In de verte pakken wolken zich samen en er is om
ons heen meer bewolking. Maar het zet niet door. Wel is er vandaag veel
sluierbewolking wat de temperatuur wat aangenamer maakt.
Het landschap waar we doorheen fietsen is minder spectaculair dan
gisteren. Veel landbouw. Maïs, zonnebloemen, fruit en soms een uienveld.
Dat laatste ruik je al van verre.
Er staat een stevige bries en die hebben we ook nog mee. En als we
vlakbij Romans-sur-Isere zitten is het een beetje feest. De teller van
Saskia gaat over de kop want hij staat op 9999 km. Inmiddels hebben we
er vandaag al bijna 50 kilometer op zitten. Mensen bekijken ons vreemd
als we op een bankje in de stad een koffie gaan zitten maken en een
taartje eten. Wij kijken gewoon lekker terug.
Daarna gaat het tempo eruit. Het is weer veel klimmen en dat gaat gewoon
langzaam. Ook al heb je wind mee. In St. Donat lunchen we in een parkje.
Als we om half een verder fietsen, zijn alle winkels dicht en is de stad
uitgestorven. Ik wil nog een blikje drinken kopen maar de winkel heeft
geen koude drankjes. Ik sla over en dat is een foute beslissing. Het
water raakt op, het klimmen is zwaar en we kunnen nergens nieuw water
vinden. Uiteindelijk zitten we bij een fontein in Tersanne. 'Non potable'
staat op het bordje. Alle flessen zijn leeg. En we hebben dorst. Veel
dorst. Verderop zie ik op een heuvel de kerk en het kerkhof. Daar is
meestal water. En dat klopt. Bij het kerkhof is een kraantje. En daar
fiets ik graag de heuvel voor op.
In Hauterives staat het Palais Ideal. Een postbode heeft daar 33 jaar
gebouwd aan zijn droom. Overdag liep hij een ronde van 34 km (!!) en in
de avonduren bouwde hij van beton een huis met daarin zijn dromen. Het
is een bijzonder bouwsel geworden wat nu door het dorp is geadopteerd
als toeristische trekpleister. Zelf wilde hij in zijn eigen bouwsel
begraven worden, maar dat mocht niet. Daarom heeft hij op de
begraafplaats ook een mausoleum voor zichzelf gebouwd. Op zijn 87e was
dat klaar. Een jaar later ging hij dood.
Daarna is het nog een paar kilometer klimmen in verschillende etappes.
We eindigen, na een lange dag, in Faramans. De municipal heeft alles wat
ik in een camping zoek. Een groen veldje, een overdekte ruimte met
picknick tafels, een magnetron, koelkast en kookplaat. En een warme
douche. Er staan hier veel fietsers want hier kruist ook de route van
oost naar west. Met andere mensen wisselen we wat campings uit. We eten
een salade met ham, tortellini met saus en een toetje. En de wijn heeft
in de vriezer gelegen, dus die is heerlijk koud.
Morgen weer een lange dag. We hebben met Petra afgesproken. Zij fietst
alleen van noord naar zuid en het lijkt ons gezellig om even bij te
kletsen.
Klik op een foto hieronder om hem groter te zien. Je kunt daarna
bladeren met de pijtjestoetsen