Als we opstaan is het 14,4 graden. Alles is wat minder nat dan gisteren, waarschijnlijk omdat we onder de bomen staan. De camping is nog in grote rust maar ik ben niet alleen in de douche. Naast mij staat Saskia. Maar goed, dat is ook de enige andere fietser op de camping.
De batterij van mijn fototoestel is helemaal leeg. Met het kleine beetje energie dat erin zit maak ik foto's door de zoeker. Een beetje ouderwets, maar daarmee red ik net de dag nog. Ik heb het snoer van de oplader ingekort en er een geaarde stekker aangezet. Die past hier niet in de Franse stopcontacten.
Een ander probleem dat we hebben is dat het gas op raakt. De schroefblikjes zijn hier niet te krijgen maar ik heb ook een adapter voor het Campinggaz klik systeem. Vandaag maar eens op zoek gaan.
Eerst moeten we een stukje terug fietsen om weer op de route te komen. Daar komen we bij de Cirque de Ladoye. Niet zo mooi als de Cirque gisteren maar toch indrukwekkend genoeg om te zien. En op dit vroege uur zijn we alleen om ervan te genieten. Voordat we in Poligny komen hebben we een flinke afdaling. Vandaag heb ik voor het eerst een zweethemd en een jasje aan. En dat is ook wel nodig tijdens zo’n koude afdaling. Poligny is een grotere plaats maar heeft geen grote super. Wel weten we brood en een taartje te scoren voor de koffie zo meteen .
We fietsen door een gevarieerd landschap. Veel veeteelt en landbouw hier. We hebben het gevoel dat hier ook meer rijkdom is. De huizen zijn in een betere staat en alles is wat beter onderhouden. Ook de kerken stralen meer rijkdom uit. We zien er verschillende met een kleurrijk geglazuurd tegeltjes patroon op het dak van de spits.
In Villeneuve d'Aval willen we een kopje koffie maken. Na korte tijd maakt de brander een geluid als van een straaljager en wordt roodgloeiend. Hij is duidelijk stuk. Ik probeer nog een ander (mini-nood) blikje maar daarmee is het ook hommeles. Provisorisch schoonmaken lijkt even te helpen maar niet voor lange duur. Vanavond maar even op de camping nakijken.
Alle dorpjes die we passeren hebben geen winkel meer. Zelfs de bakker is verdwenen. De coup van de kappers is goed gelukt, want zij zijn nu aan de macht. Maar daar kunnen we geen boodschappen doen.
Om half een zijn we in Arc-et-Senans/Saline. Saline komt van het zout dat hier gevonden. Er was een grote fabriek en een mooi gebouw herinnert nog aan deze goede tijd. Er is wel een winkel maar die is dicht. Iets verderop fietsen we langs een mooi terras en daar besluiten we dan maar het 'menu du jour' te nemen. Voor €13,50 krijgen we een salade met verschillende soorten vis, gefrituurde aardappelblokjes en een fruit cocktail na. Even uitbuiken en dan de resterende 40 kilometer overbruggen.
De temperatuur is opgeklommen tot de 29 graden. Het voelt als vorige week toen we in de hitte fietsten. Maar nu is er ook een verkoelend windje. Wel tegen maar zwak. Ik vind het in elke geval niet erg.
De route voert langs de Grottes d'Osseille. We zijn hier al eens eerder geweest. Met de kinderen maar we kunnen ons niet herinneren wanneer. Deze keer hoeven we niet naar binnen en fietsen we lekker verder langs het water. En vlak voor St. Vit nemen we bij een meertje nog een pauze. Met moeite weet ik een kopje thee op te warmen.
St. Vit is een grote plaats. Met een super. Daar vind ik een andere stekker om aan de lader van het fototoestel te maken. Maar ze hebben geen klikblikje gas. Alleen prikblikjes. Na die constatering ga ik weer buiten naar de fietsen. En daar sta ik lang te wachten. Erg lang. Want er zijn maar twee kassa's open en Saskia staat daar tijden in de rij. Ze heeft het idee dat de rekening niet klopt. En de toetjes zijn gevallen en open gebarsten. Dus beiden een kater en dat maakt de volgende kilometers niet gezelliger. Maar we zijn goed in goedmaken dus de laatste kilometers in de avondzon zijn wel weer gezellig.
In Marney is de camping. Hij ligt aan een watertje en we vinden een mooie plaats aan de stroomversnelling. Dit betekent wel continu lawaai, maar natuurlijk lawaai. En er is een picknick tafel. Bij de receptie haal ik een koud biertje en Saskia heeft wijn uit de super. Zo klinken we op het volbrengen van de eerste etappe uit het tweede boekje. Die kan in de tas en we stappen morgen over naar deel een. Nog tweederde te gaan.
Bij Nederlanders tegenover ons vraag ik of ik de batterij van het fototoestel mag opladen. Dat is geen probleem. We douchen, zetten de tent op en maken een soepje en brood. Ondertussen haal ik de brander uit elkaar en maak hem schoon. Dat mag helaas ook niet baten. Maar even zien hoe we ons redden de komende dagen. Ik hoop dat we een andere brander tegen komen want dat is toch wel essentieel. Uit eten kan altijd maar de koffie en thee onderweg zou ik er missen.
Terwijl de zon ondergaat en we luisteren naar het ruisen van het water schrijf ik dit verslag. De laatste regels bij het licht van de volle maan en een temperatuur die wat aangenamer is dan gisteren. Dat komt waarschijnlijk omdat we flink gedaald zijn. Wat is het toch heerlijk om onderweg te zijn.

Klik op een foto hieronder om hem groter te zien. Je kunt daarna bladeren met de pijtjestoetsen

Vorige dag

Overzicht

Volgende dag